การแก้ปัญหาที่ปลายเหตุก็เป็นส่วนหนึ่งของการป้องกันความเสียหาย แต่คงไม่อยากให้ละเลยการควบคุม สั่งสอนเขา ว่าอะไรควรทำได้หรืออะไรที่เขาทำไม่ได้ พฤติกรรมเหล่านี้เป็นเรื่องปกติของบางแก้ววัย 4-1 ปีโดยประมาณ หลังจากนั้นเขาจะเริ่มลดพฤติกรรมเหล่านี้ แต่การลดพฤติกรรมและความเสียหายเหล่านี้ให้ลดน้อยลงได้มากเพียงไรขึ้นอยู่กับการควบคุม สั่งสอนเขา ได้ดีเพียงไร หลายๆครั้งที่เรามีปัญหาเรื่องการทำโทษเขา ซึ่งการทำโทษที่ดีควรทำทันทีเมื่อเห็นเขากระทำสิ่งที่ไม่สมควร ครั้งแรกๆอาจทำได้ แต่พอซ้ำๆเขาก็จะรู้ตัว ซึ่งส่วนใหญ่ผู้เลี้ยงก็มักตะโกนดุหรือทำท่าทางขู่ไม่ให้เขาทำ เมื่อเขารู้ตัวเขาก็จะวิ่งหนี ผุ้เลี้ยงก็จะวิ่งไล่ กลายเป็นโดนหมาหลอกให้วิ่งตาม กลายเป็นที่สนุกสนานของหมา กรณีแบบนี้ไม่ต้องส่งเสียงเตือน ค่อยเดินแบบไม่รุ้ไม่ชี้แล้ว แล้วตีหรือตบปากแรงๆแบบทีเดียวให้เข็ด บางแก้วมันก็ฉลาดโดนไปสักครั้งสองครั้งมันก็รู้แล้วมันก็เริ่มตั้งตัวได้ ถึงขั้นนี้พอใช้วิธีเดิมเขาจะระวัง ถึงขั้นนี้ถ้าเขาหนีก็ปล่อยให้หนีไม่ต้องตาม จากนั้นก็หยิบของสิ่งที่เขากัดไปยื่นให้เขาถ้ากัดตบปาก ทำจนกว่าเขาจะเลิกกัด หรือกรณีขุดจับตัวได้ก็จับไปให้เขาขุด ถ้าไม่ขุดจับขาขุดให้ซะเลย ถ้ามันขุดตีขา หรือทำวิธีอื่นใดก็ได้เพื่อให้เขารู้ว่านี่ไม่ควรทำ การควบคุม สั่งสอนเขาไม่ว่าด้วยวิธีใด เขาจะไม่เลิกโดยทันที่ แต่จะลดน้อยลงกว่าการที่ปล่อยให้เขากระทำแบบตามใจตัวเองซึ่งจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ในบางกรณีเราอาจปล่อยให้เขากระทำได้บ้างในบางบริเวณ โดยส่วนตัวผมไม่ค่อยอยากห้ามแบบเด็ดขาดเพราะนี่คือธรรมชาติของเขา การล่าสัตว์เล็กสัตว์น้อย การขุด การแทะ เป็นพฤติกรรมที่เขาต้องเรียนรู้แต่ควรมีขอบเขตสำหรับกฏบ้าน หลายท่านอาจละเลยการควบคุมและสั่งสอนอาจเป็นเพราะด้วยสาเหตุใดก็ตาม แต่สิ่งที่จะตามมาหลังจาก 1 ปีไปแล้วตัวเขาจะโตขึ้น แรงจะมากขึ้น แล้วทุกอย่างอาจไม่เป็นอย่างที่คิด การตามใจปล่อยให้เขาทำอะไรโดยอิสระ ผลที่ออกมามันอาจเป็นตรงกันข้ามนั่นคือผู้เลี้ยงไม่สามารถควบคุมสุนัข ในบางเรื่องสุนัขเริ่มมีพฤติกรรมที่ไม่ฟังคำสั่งเหมือนที่เคยกระทำได้ อาจเริ่มหวงของ ก้าวร้าว ขุ่มขู่ แบบค่อยเป็นค่อยไป เมื่อมีพฤติกรรมเหล่านี้ผู้เลี้ยงอาจเริ่มรู้สึกแปลกๆ แต่อาจคิดไปว่าเขาคงหงุดหงิด และปล่อยเวลาไปเรื่อยจนกระทั่งเริ่มรุนแรงมากขึ้น บางครั้งอาจเกิดแบบกระทันหันโดยไม่คาดคิด ซึ่งเกิดขึ้นเป็นประจำ สิ่งที่เขียนมาข้างบนไม่ได้หมายความว่าบางแก้วจะเลวร้ายเหมือนในสายตาคนทั่วๆไป แต่สิ่งทีเราเลี้ยงไว้ในบ้านไม่เหมือนหมาทั่วไป ซึ่งผู้เลี้ยงต้องทำความเข้าใจและรู้ทันเขา หลายๆครั้งจะสังเกตุได้ว่าเขาฉลาดแกมโกง เจ้าเล่ห์ หลายครั้งที่ทำผิดแล้วออกอาการออ้น ออเซาะทั้งที่ทำผิด นี่เป็นเสน่ห์ที่ผู้เลี้ยงต้องรู้ทัน พฤติการกรรมของบางแก้วเหล่านี้จะมีการพัฒนาตัวเขาเองไปเรื่อยๆ หากไม่มีการควบคุม แม้จะเก็บสิ่งของหลายๆอย่างให้พ้นปากเขา แต่ในบางกรณีจากการพลั้งเผลอหรือคิดว่ากันเขาไว้ได้แล้ว แต่เขากลับทำได้เมื่อไม่มีอะไรให้เขาระบายอารมณ์ กรณีชั้นวางรองเท้าอีกไม่นานถ้าเขาหาอะไรมากัดเพื่อระบายอารมณ์ไม่ได้สิ่งที่กันไว้แค่นั้นรับรองว่าไม่พ้นปากเขาแน่นอน ยิ่งถ้าสถานที่คับแคบจะยิ่งสังเกตุพฤติกรรมเหล่านี้ของเขาได้ง่ายขึ้น อีกเรื่องที่อยากจะฝากก็คือบุคคลภายในบ้านควรมีส่วนรับรู้พฤติกรรมของบางแก้ว และต้องฝึกตัวเองให้ควบคุมเขาให้ได้เพราะอนาคตเขาอาจสร้างปัญหากับบุคคลภายในครอบครัวบางคนได้เช่นกัน ขอให้สนุกกับการเลี้ยงบางแก้วครับ เจ้าไปร์ท-5518 |