เราก็มีบางแก้วผสมไซเหมือนกัน แต่ไม่ได้ตั้งใจผสม ได้มาโดยบังเอิญ ต้องเลี้ยงเองเพราะพวกเรากลัวคนไม่รัก เพราะครึ่งๆกลางๆ แล้วพ่อแม่ของพวกเจ้าตัวน้อยก็ไม่ได้เกรดเลิศเลอแต่นิสัยดี เราชอบพ่อแม่เค้า ถึงได้ตัดสินใจรับเจ้าตัวน้อยมาอุปถัมภ์สองในสามตัวเลย แล้วเจ้าพวกนี้ดันเป็นอีหนูหมด ข้อดีของลูกผสม(สำหรับลูกหมาของเรานะ)คือ ชอบคลุกคลีกับคนมากๆ ขี้อ้อน ติดเจ้าของ อาจเป็นเพราะน้องสาวเรา เจ้าของพ่อแม่เค้า ดูแลเค้าใกล้ชิดเหมือนลูกหลานตั้งแต่วันที่เค้าเกิด เด็กๆเลยจำฝังใจว่า มนุษย์ต้องชอบเค้า ใจดีกับเค้า อยู่ด้วยแล้วมีความสุข ออกจะมีปัญหาว่า ชอบคนเกินไปซะด้วยซ้ำ แต่ถ้าคนแปลกหน้ามาตะคุ่มๆแถวบ้านก็เห่าเสียงดังเหมือนกัน จมูกดี หูไวสุดๆ ฉลาดแกมโกง รู้แต่ไม่ทำ อาจเป็นความผิดของเราที่เลี้ยงแบบตามใจ ชดเชยที่ไม่ค่อยมีเวลาว่างให้ก็เลยเอาใจหน่อย ปรากฏว่าเสียหมาไปเหมือนกัน ซนมาก โดดสูงสุดๆ ปากแทบแตก ลูกตาเขียวเลย รั้วแทบจะเอาไม่อยู่ เคยเห็นมันโดดเกาะขอบรั้วแล้วพยามยามยกตัวขึ้นไป (นึกว่าตัวเองฝึก รด.อยู่รึไง) และชอบกัดกันด้วย แย่งกันเป็นจ่าฝูง ......แต่เวลาเค้าทะเลาะกัน ถ้าไม่แรงเกินไปก็แยกได้ ถ้าหนวกหูก็จับปากมันไว้ เค้าจะเกรงใจเจ้าของ แรงเยอะ เวลาใส่สายคาดอกพาไปวิ่งเล่น มันเหมือนมีสัญชาตญานหมาลากเลื่อน วิ่งแหลก แข่งกัน เจ้าของปลิวเลย เพื่อนที่น้ำหนักมากๆเคยช่วยจูง ลากเค้าปลิวเหมือนกัน แถมถ้าวิ่งช้า หยุดเห่าว่าเราอีก ตอนนี้เด็กๆเริ่มโตเป็นสาว คนพี่ชื่อจีจ้า สีน้ำตาลแดงเหมือนแม่ คนน้องชื่อคิริน สีน้ำตาลเทาได้ตาฟ้ามาข้างนึง ไปไหนคนก็สงสารนึกว่าตาบอด(บอดตาใสนะซิ) ที่ตั้งว่าจีจ้า เพราะตอนไปรับมา โชว์ลีลาตะปปของเล่นได้เหลือกิน โดดดึ๋งๆ ไม่ใช้สแตนด์อิน ส่วนเจ้าคิริน เอื่อยเฉื่อย เรื่อยเปื่อย แต่หน้าโหดถูกสเป็ค แต่พอโตขึ้นกลับดื้อกว่าจีจ้าเฉยเลย พี่น้องคู่นี้ชอบล่าสิ่งมีชีวิต แถมสายตาโคตรดี ลูกจิ้งจกแอบอยู่บนผนังมันยังเห็น สปริงข้อเท้าเป็นเยี่ยม โดดขึ้นโต๊ะทำงาน เทคตัวจากปริ้นเต้อไปตะปปอีกที กรณีนี้หวาดเสียวมากเฉียดโน๊ตบุคเราไปเส้นยาแดงผ่าแปด เราเกลียดจิ้งจกมากเพราะชอบมาร้องท้าทายหมาเรา นกกระจอกก็สิ้นชีพถ้ามาคุ้ยหาหนอนแถวหน้าบ้าน แมลงสาบกับหนูอีก พวกมันแทบรื้อบ้าน และยอมนั่งสัปหงกรอเลยทีเดียว เด็กพวกนี้มีความอดทนสูงนะ ตอนเค้าเกิดเราไปรับมาจากกรุงเทพฯ ทั้งสองตัวอายุเดือนครึ่ง ตัวใหญ่ น้องสาวบอก ถ้าไม่มารับ เค้าจะตัวใหญ่เกินไป ต้องพานั่งรถไฟกลับมาที่เชียงใหม่ จำได้ว่า เราไปทำความคุ้นเคยกับเด็กๆก่อนซักสองสามวัน ตอนพาเค้ามาจากพ่อแม่เค้า เราละเศร้าแทน พรากลูกพรากแม่โดยแท้ เด็กๆก็ค่อนข้างตกใจเพราะไม่เคยออกจากบ้าน พากันยืนอยู่บนตะกร้า น้องสาวเราช่วยพามามาส่งที่ท่ารถไฟ คิรินกอดมือน้องสาวเราจนหลับ ส่วนจีจ้ากอดมือเราไว้ยอมนั่งสัปหงกเหมือนคน พยายามฝืนมาก โถ...คงกลัวโดนทิ้ง เจ้าสองตัวนี้ต้องอยู่ในตะกร้ากว่าสิบชั่วโมง เชื่อมั๊ย จีจ้าไม่ร้องโหวกเหวกเลย ส่วนคิรินมีอ้อนจะออกมานั่งตักบ้างแต่ก็ไม่ร้องรบกวนคนอื่นแม้แต่นิดเดียว หน้าตาเด็เดี่ยวมาก โหย...ให้มันได้ยังงี้สิ ลูกแม่.....นิสัยถูกสเป็คเหลือเกิน เฮ้อ... ตกหลุมรักพวกแกจนถอนตัวไม่ขึ้นและไม่อยากจะถอนกันเลยทีเดียว ข้อเสียของเจ้าพวกนี้ เอาเป็นเรื่องสรีระก่อน เนื่องจากแม่เค้าก็คงไม่ใช่บางแก้วแท้มากโดนหลอกขายมา ตอนเล็กๆ ก็น่ารักเหมือนของจริงน่ะนะ แต่แสนฉลาด หวงของ นอกเรื่องจนได้แฮะ เข้าเรื่องรูปร่างอีกที จีจ้าเหมือนแม่ ได้บางแก้วมาเยอะ โครงสร้างรูปร่างคล้ายบางแก้ว อันนี้ไม่มีปัญหา ส่วนคิรินได้ความยาวลำตัวจากพ่อ แต่ขามันดันไม่ยาวเหมือนไซนี่สิ ขาค่อนข้างสั้นนะ เราว่า พอนั่งหลังก็ค่อมดิ ตัวมันยาวนี่ อันนี้ เราไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดยังไงนะ ถ้าแม่มันขาสั้นหรือไม่สูงใหญ่ง่ะ อาจมีปัญหานะ สำหรับคนที่อยากได้ลูกหมางามๆ แต่ถ้าแม่ตัวสูงขายาวก็ไม่แน่อ่ะ แค่นี้ลูกผสมก็โดนประนามจะแย่ ถ้ามองเรื่องความรักเป็นหลักก็ไม่มีปัญหา เพราะเราไม่ได้ขายนี่นะ ห่วงเด็กๆเค้า ถ้าวันไหนเจ้าของมีจิตใจไม่มั่นคง เกิดเบื่อ เกิดไม่ภูมิใจในหมาตัวเองขึ้นมา ไอ้ลูกหมานั่นแหละ จะจรจัดพลัดหลง หรือไม่ก็ไม่ได้รับความรักเท่าที่ควร น้องสาวเราเค้าก็กังวลไม่ปล่อยให้หลุดมาผสมกันอีก เพราะอาจจะเป็นโรคประสาทเวลาจะให้ลูกหมาใครไปเลี้ยง คิดมาก กลัวคนเอาไปเลี้ยงไม่ดูแลให้ดี เจ้าพวกนี้รับประกันความซนซะด้วย นี่ขนาดตัวเมียนะ คนชอบบอกว่าหมาเหมือนเจ้าของ ไม่จริงอ่ะ....เราเรียบ...........ร้อย และการที่เราไม่มีเวลาฝึกพวกมันจริงๆ แต่ชอบฟัดมันมากกว่าคือ 1.พูดไม่ค่อยฟังจนกว่าจะอยากฟังหรือหิว 2.คิรินขี้บ่นมาก ชอบพูดจางี้ดๆโบ๋วๆ เวลาไม่ได้ดังใจ อยากจะฟังออกชิบเป๋ง 3.จีจ้าไม่บ่น แต่จะเห่าเตือน ไม่รู้พูดอะไรเหมือนกัน เวลาให้ข้าวช้า ชอบมาเห่าให้สะดุ้งเรื่อย เออ ชั้นมันลูกฝูงแก ยศต่ำสุดในบ้านแล้ว 4.ชอบดีใจเสียงดังเวลาเรากลับบ้านดึกๆ เขย่าประตูบ้านด้วย ข้างบ้านจะปาหินใส่เราอยู่แล้ว ขู่กันเสียงดังเวลาใครจะวิ่งมาหาเราก่อน 5. ข้าวของเสียหายประมาณค่ามิได้ ตั้งแต่ไม้กวาด เสื้อผ้า(ชอบกัดเสื้อผ้าใหม่ๆ และเลาะกระดุมเป็นที่สุด) เข็มขัดนิรภัย เบรคมือ กระปุกเกียร์ เบาะรถ ฯลฯ ยิ่งไปกว่านั้นพ่อเราบอกว่า แกต้องชดใช้ค่าทำสีรถใหม่ให้ชั้น (พ่อแม่ เรียกแทนตัวเองว่าคุณตาคณยาย เพราะเราเป็นแม่ของเจ้าตัวยุ่ง พวกท่านคงคงเก็บกด เพราะไม่เห็นแววจะได้เป็นคุณตาคุณยายซักกะที) อาทิตย์ก่อน พวกมันพังกอกกข้างบ้านซะราบ ตอนแรกงง เอ๊ะทำไมเห็นพระภูมิเจ้าที่ของอีกบ้าน ซึ่งปกติ โดนกอกกยักษ์ข้างกำแพงบังไว้ ถ้าเราตัดเองคงครึ่งวัน พระภูมิข้างบ้านคงบ่นเหมือนกัน มาเอาหมาแกไปที๊ 6. การเอาพี่น้องมาเลี้ยงพร้อมกัน ไม่มีใครยอมใคร หยอกกันทั้งวันเลย เราอยู่คนเดียว พอสอนตัวนี้ อีกตัวมาชวนไปเล่นแล้ว สรุปคือ ได้แค่นั่ง กะขอมือ ถ้าโอ๋ใครมากกว่า จะรู้สึกถึงสายตาริษยาแกมตัดพ้อได้อย่างชัดเจน 7. จะไม่ยอมนอนจนกว่าออกกำลังกายจนเหนื่อย ยิ่งเรากลับดึก ก็ยิ่งแย่ เหมือนมันออมแรงไว้เล่นกะเรา พอกลับสี่ทุ่ม มันจะเริ่มเล่นกันจนโน่น เที่ยงคืนตีหนึ่ง แต่ถ้ากลับเร็ว ก็นอนเร็ว แต่ตื่นเร็วด้วย ตื่นตอนตีสาม มาวิ่งไล่กัน ใครอยากผอมสวยให้เลี้ยงพันธุ์นี้ ต้องออกกำลัง แถมตื่นเช้าด้วย แต่เรามีปัญหานะ มันไม่หยอกกันเงียบๆ มีเอฟเฟ็ค เห่าคุยกันโง้นงี้ คึกมากเลย ทำไงให้มันเงียบ ที่จริงถ้าเราเสียงดัง มันจะกลัว แต่ ตอนหลังเที่ยงคืน ใครจะกล้าแหกปาก กลัวพระวัดข้างๆ ท่านจำวัดไม่ได้ บาปกรรม น้องสาวเราบอกว่า กว่าแม่พวกมันจะเรียบร้อย ก็ต้องสองขวบแล้ว แนบรูปมาด้วย รูปนี้สองสามเดือนเอง ตอนนี้สองสาวอายุสิบเดือนแล้ว คิรินเป็นสัดตอนอายุแปดเดือน ส่วนจีจ้ายังไม่เป็นสัดเลย ประวัติกัดคน.......ศูนย์
|