บางแก้วที่สีขาวทั้งตัวแถมเจ้านู๋เพชรจมูกออกสีน้ำตาล หลายๆท่านว่าเป็นยีนด้อย ผิดมาตรฐาน ซึ่งก็คล้ายๆกับคนเผือกนั่นเอง แต่สำหรับผู้เลี้ยงอย่างเราๆ คงไม่ไช่เรื่องสำคัญ เขาก็เป็นบางแก้วตัวหนึ่ง มองไปในทางที่ดีเขาก็มีอะไรพิเศษในตัวเขาเอง แม้กฏกติกาที่คนกำหนดว่าเป็นข้อด้อย แต่หลายๆเรื่องราว วัวสองหัว หมูสองหาง ยังมีคนกราบไหว้ขอหวย.......โดยสาระสำคัญนั่นคือความเข้าใจในพฤติกรรมของเขา เพื่อการเลี้ยงดูที่ถูกต้องมากกว่า บางแก้วเป็นสุนัขที่มีปัญหากับเจ้าของมากที่สุดเท่าที่พบเห็นมา แต่สิ่งเหล่านี้ก็ถือเป็นข้อดีที่แสบๆคันๆ รสชาติในการเลี้ยงบางแก้ว แต่สิ่งเหล่านี้จะดีได้....เราต้องรู้ทันเขา หลายๆตัวกัดเจ้าของเนื่องจากพฤติกรรมของเขาไม่เหมือนกับสุนัขสายพันธ์อื่นๆ การเลี้ยงด้วยวิธีที่ไม่ถูกต้องหรือไม่เข้าใจพฤติกรรม การขาดการสังเกตุพฤติกรรมต่างๆในช่วงใดช่วงหนึ่งเป็นเรื่องสำคัญ การขาดความเฉลียวเพียงคิดว่าเราเลี้ยงเขามาหลายปีเขาจะไม่กัดเรา แต่สำหรับบางแก้ว.....ไม่ใช่ ถามว่าทำไมสุนัขที่เลี้ยงมาเป็นเวลา 3 ปี แล้วเพิ่งมากัดคนเลี้ยง สายเลือดบางแก้วส่วนหนึ่งเขาว่ามาจากสุนัขป่า สุนัขป่าจะมีการจัดลำดับชั้นกันในฝูง มีจ่าฝูงเป็นผู้ควบคุมฝูง แต่หลายๆครั้งที่ลูกฝูงที่เก็บประสบการณ์ไว้มากพอ ก็สามารถขึ้นมาเป็นจ่าฝูงได้เช่นกัน การที่เขามาอยู่กับคนก็เช่นเดียวกันการทดสอบผู้เลี้ยงอาจมีได้ในบางครั้ง เช่น ข่มขู่ ไม่เชื่อฟัง แล้วผู้เลี้ยงปล่อยปละละเลยถือเป็นเรื่องปกติ เมื่อเกิดซ้ำๆบ่อยๆ นี่คือการลองกำลังขั้นแรกเพื่อรอขั้นต่อไป สำหรับกรณีนี้สิ่งที่ไม่ถูกต้องก็คือ การป้อนอาหาร นี่คือสิ่งที่ผิดสำหรับคนเลี้ยง อาจด้วยความหวังดีที่เป็นเขาไม่กินอาหาร แต่ในทางกลับกัน หมาคิดว่านี่คือผู้ด้อยกว่า ผู้ทีต้องรับใช้ สุดท้ายมันก็เป็นอย่างที่เห็น อาจด้วยอารมณ์ที่ก้าวร้าวกับสิ่งเร้าที่อยู่ตรงหน้าหรืออารมณ์ติดสัตว์ผสมเข้าไปกับพฤติกรรมที่อยู่เหนือคนที่ได้สะสมมาโดยคนไม่รู้ตัว การขาดการสังเกตุพฤติกรรมเขา แล้วเข้าไปไม่ถูกจังหวะ โดยเฉพาะในช่วงอารมณ์ที่เขาหงุดหงิด เขาอาจแว้งกัดได้ในทันที กรณีเหล่านี้แม้ผู้เลี้ยงที่ควบคุมเขาได้ก็อาจโดนแว้งกัดได้เช่นกันแต่อาจไม่รุนแรงเท่ากับผุ้ที่อยุ่ด้อยกว่า เขาเพียงแค่อาจงับ เมื่อผุ้เลี้ยงส่งเสียงเขาก็จะรู้ตัว นี่คืออารมณ์ของบางแก้วที่ควรระวังในบางพฤติกรรม แต่สำหรับผู้ที่อยู่ด้อยกว่าการกัดอาจรุนแรงหรือไม่ขึ้นอยู่กับตัวบุคคลนั้นๆด้วยเช่นกัน เช่น ส่งเสียงร้อง แสดงอาการกลัว สิ่งเหล่านี้จะกระตุ้นให้เขาก้าวร้าวมากขึ้น เพราะสิ่งอาการเหล่านี้เป็นการแสดงว่าคนด้อยกว่าหมา การกัดอาจมีขึ้นอีกหรือไม่ ขึ้นอยู่กับการวางตัวของคนว่าจะแสดงตนเหนือหมาตัวนั้นได้หรือไม่ ไม่ควรแสดงความกลัว ไม่ควรป้อนอาหาร ทุกอย่างคนต้องเป็นผู้ควบคุมกำกับเขาทั้งสิ้น หมาไม่ควรอยู่เสมอคนในทุกๆเรื่อง แต่ในบางเรื่องคนต้องแสดงให้หมาเห็นว่าคนอยู่เหนือหมา เช่น การอยู่บนที่นั่งเดียวกันโดยหลักไม่ควรกระทำ แต่ถ้ามีการกระทำคนควรเตือนหมาในบางครั้งว่านี่โซฟาของฉัน แกจะขึ้นมานั่งได้ฉันต้องอนุญาติก่อน หรือแสดงความเป็นเจ้าของให้หมารับรู้ เช่น ไล่มันลงไป ฉันจะนอน ผมไม่เห็นด้วยการการหาทางออกให้กับสุนัขที่ติดสัตว์ด้วยการหาคู่ ซึ่งเขาจะแสดงก้าวร้าว เอาแต่อารมณ์ โดยเฉพาะเมื่อเขาได้กลิ่นตัวผู้หรือตัวเมีย อาจก้าวร้าวได้มากกว่าปกติอยากจะออกนอกบ้านเพื่อไปหา...กิ๊ก เขาจะเป็นแบบนี้อยู่ระยะหนึ่งคงประมาณ 2-3 อาทิตย์ การเข้าไปห้ามหรือกระทำการใดๆที่เข้าใกล้หรือโดนตัวเขา เราควรส่งเสียงเรียกชื่อหรือตวาดดังๆสั้นๆ ก่อนเข้าไปถึงตัว พร้อมกับสังเกตุอาการเขาว่าก้าวร้าวเพียงใด ซึ่งควรลดอาการก้าวร้าวให้ได้เสียก่อนที่จะเข้าถึงตัว ผู้เลี้ยงมักคิดเพียงว่าสงสารหมา อยากหาทางออกให้กับหมา แต่ในทางกลับกันไม่ได้คำนึงถึงประสบการณ์ของตนเองในการเลี้ยงและผสม ถ้าลูกออกมาสัก 10 ตัว ถามว่าจะมีวิธีการจัดการอย่างไร แก้ปัญหาหนึ่งแต่ไปเจอปัญหาหนึ่งที่หนักกว่า ถ้าจะให้..เตรียมหาผู้รับและตรวจสอบบุคคลเหล่านั้นไว้แล้วหรือยังว่าเขาจะเลี้ยงบางแก้วได้ตลอดรอดฝั่ง อย่างน้อย 10 กว่าปีที่รับผิดชอบกับชีวติหนึ่ง ส่วนใหญ่ใครๆเห็นลูกหมาวัย 2-3 เดือน ก็อยากจะได้ไปเลี้ยงโดยไม่คำนึงถึงอะไรเลย แล้วปัญหาก็จะตามมาอย่างที่เราเห็นๆ กันอยู่ วันนี้หนึ่งตัวยังเป็นปัญหา แล้ววันหน้า สองตัว สามตัว หรือสิบตัวจะทำอย่างไร อีกข้อที่อยากให้เป็นข้อเตือนสติสำหรับผู้เลี้ยงบางแก้วคือบุคคลที่สาม ในที่นี้หมายถึงบุคคลในบ้าน ควรรับรู้และรับผิดชอบร่วมกันในการเลี้ยงบางแก้วตัวหนึ่ง ทุกคนในบ้านต้องเข้าใจพฤติกรรมของเขาและควบคุมเขาได้ทุกคน ไม่ใช่คนใดคนหนึ่งเพราะอนาคตอาจสร้างปัญหาได้เช่นกัน เพราะหลายๆกรณีผู้เลี้ยงนำบางแก้วเข้าบ้านโดยบุคคลส่วนใหญ่ในบ้านไม่ได้ร่วมรับรู้และเห็นชอบ สุดท้ายก็เป็นปัญหาที่แก้ไม่ตก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลายๆคนไม่ยอมที่จะทำความเข้าใจและร่วมกันแก้ปัญหา ทางออกที่ดีที่สุดก็คือการให้บุคคลอื่นนำไปเลี้ยง ซึ่งจะหาได้หรือไม่ก็สุดแท้บุญและกรรมของหมาตัวนั้น แย่ที่สุดก็ฆ่า ก็ทิ้ง สิ่งเหล่านี้เป็นปัญหาที่พบเจอกันมาตลอด....แต่ท่ามกลางปัญหาเหล่านี้ ก็เป็นที่น่าดีใจและขอบคุณสำหรับผู้ที่โพสต์ข้อความว่า กำลังศึกษาก่อนเลี้ยงและอย่างน้อยผู้ที่มีปัญหาหลายๆท่านก็คิดที่จะแก้ไขปัญหาที่กำลังเป็นอยู่...ปัญหาทุกปัญหา...สามารถแก้ได้ด้วยตัวเราเอง...ซึ่งหนทางการแก้ไขนั้นมีหลายวิธี หลายคำแนะนำ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ขึ้นอยู่กับความพยายามของตัวผุ้เลี้ยงเองว่าเห็นควรจะให้วิธีหรือคำแนะนำใดไปให้เหมาะสมและเป็นประโยชน์มากที่สุด
|