เป็นเหมือนกันค่ะ กวนเนี่ยแต่ตอนนี้อายุก็มากแล้วยิ่งรู้เยอะค่ะ โหลๆจะหนักไปทางขี้อ้อนมากกว่า แต่อาการกวนนี่ถึงโตก็แก้ไม่หายนะค่ะ อย่างโหลๆเนี่ยจะอ้อนคุณตาให้ซื้อกระดูกหมูมาต้มให้กินค่ะ ทุกวันที่ตากะยายเตรียมของไปขายที่ตลาดนัดจะเอาพวกผักผลไม้ในบ้านใส่รถใสไปค่ะ โหลๆจะเดินไปส่งที่หน้าบ้านประมาณว่า "ขากลับอย่าลืมซื้อหมูมาฝากนู๋ด้วยนะค่ะ" แล้วพอตอนเย็นตากะยายกลับมาโหลๆจะออกไปรับที่หน้าบ้านค่ะแสดงอาการแบบดีใจมากที่กลับมาแล้ว ถ้าวันไหนที่ตาไม่ได้ซื้อหมูมาตาจะพูดกะโหลๆว่า"วันนี้ไม่มีนะ เขาไม่ขาย ไม่มีหมูนะเข้าใจไหม" เท่านั้นแหละค่ะ โหลๆหันก้นใส่ไม่สนใจตากะยายอีกเลย -*- ถ้าวันไหนมีหมูกลับมานะค่ะ โหลๆจะไปนั่งหน้าเตาไฟค่ะ(ใช้เตาถ่านค่ะ) รอให้หมูต้มสุกก่อนแล้วร้องงี้ๆๆ ได้กินหมูสมใจค่ะ อารมณ์ดีแล้วตากะยายจะจับจะกอดก็ไม่ว่าแล้วค่ะ 555 (ปกติไม่ยอมให้เค้าจับตัวง่ายๆหรอค่ะ) อ้อบ้านตากะยายอยู่ติดบ้านเราค่ะแต่อยู่ในรั่วเดียวกัน โหลๆจะไม่ยอมให้ตากะยายเข้ามาในบ้านเรานะค่ะ ถ้าเดินเข้าบ้านเราโหลๆจะเห่าค่ะมีบางทีโชว์เขี้ยวด้วยถ้าเราเห็นเขาแยกเขี้ยวใส่ตาหรือยายล่ะค่ะ มือไวเท่าปากค่ะ โหลๆจะโดนตบหัวทันที หุหุ ตาจะชอบแกล้งโหลๆโดยการขโมยแมวในบ้านแล้วจะมาโยนต่อหน้าต่อตาโหลๆแค่นั้นล่ะค่ะ มันเห่าตาบ้านแตกเลย -*- วันนั้นทั้งวันตาจะเดินมาใกล้บ้านเราไม่ได้เลยโหลๆจะมองตามแบบระแวงตลอด (มองแบบตาเหลือกอ่ะค่ะ บางแก้วเพื่อนๆก็คงเป็นมั่ง) เราถือว่าจะดุกับใครก็ได้แยกเขี้ยวใส่ใครก็ได้แต่ต้องไม่ใช้คนในบ้านค่ะ ... (คาดโทดไว้ถึงตาย หุหุ) พอได้เล่าเรื่องวีรกรรมแล้วยาวทุกที - -* ก็คนมันชอบเล่า 555 ป.ล.รูปนี้เพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้วมานอนอ้อนให้แปรงขนค่ะ เห็นตลกดี ^^
|