เขาน่ารักสุดๆคับ สุดยอดเลย เหมือนเจ้ายี่ของผมด้วย ตอนนี้ผมเลี้ยงเขาเป็นลูกชายเลยคับ เขาไม่ดุมากเท่าของน้องแน่คับ แต่เวลาที่เขาอยู่ในที่ของเขา หรือในบ้าน คนแปลกหน้าที่ผมไม่พามาให้เขารู้จัก ก็เข้าบ้านไม่ได้เหมือนกัน นานแค่ไหนก็ไม่ให้เข้าเลย คนงานที่ปลูกบ้านให้ผม อยู่มา 6 เดือนเขาก็ไล่ต้อนอยู่ตลอด เวลาเขาอยู่ในรถ ใครก็แตะรถไม่ได้เลย แต่ถ้าผมพาเพื่อนมาบ้านและพามาให้เขารู้จัก เขาจะรู้เลยว่าเป็นเพื่อนพ่อแม่ เขากระดิกหางให้เลย ให้ลูบแล้วยังอ้อนขอขนมอีกต่างหาก ผมรักเขามากนะคับ ต้องกอดเขาทุกวัน แบบกอดลูกเลย เขาถูกขายทิ้งมาจากพวกจับหมาประกวด แล้วเขาคงไม่ดีพออะไรประมาณนั้น ก็เลยถูกทิ้งไว้ในกรงกับหมาขี้เลื้อนอีกตัวหนึ่ง ตอนผมเห็นเขาครั้งแรก เขา 9 เดือนแล้ว แต่ผมก็หลงรักตอนเขามองผมจากในกรง คนแขกก็แทบจะแจกให้ผมมาลองเลี้ยงดูก่อน จ่ายเงินทีหลังเลย พอเขาเข้ามาในรถก็ไม่เห่า พาเขาขึ้นไปถึงบนบ้าน เขาออกมาจากกรง วิ่งสำรวจดูบ้านสัก 2 รอบ ก็โดด เกาะผมกับแฟน และเลียแบบเอาตายเลย ตั้งแต่วินาทีนั้น ผมก็รู้ว่า ผมได้ลูกผมคืนมาแล้ว !!! และเป็นที่รักของผมเลย ช่วงแรกๆ ผมพาไปมากับผมตลอด เพราะบ้านหลังนี้ยังสร้างไม่เสร็จ ผมกลัวหมานอกบ้านจะเข้ามารุมกัดเขา เพราะเขาไม่ยอมอ่อนให้ ผมก็เลยพาเขาไปทุกที่คับ บางวันเขานอนในรถทั้งวัน ผมต้องไปประชุมตาม site งานต่างๆ กว่าจะเข้าบ้านก็ดึก เขาเคยอยู่กับผม 13 ชม แต่ไม่เคยบ่นนะคับ ที่ต้องพาเขาไปมาด้วยตลอดช่วงแรก เพราะบ้านนี้ยังไม่เสร็จ พาเขาไปบ้านแต่ เขาก็ไม่มีความสุข แม่บอกว่าเขารอเราทั้งวัน หน้านิ่ว คิ้วขมวดทั้งวัน ถ้าวันไหนกลับสาย เขาจะหงุดหงิด จนใครก็ยุ่งด้วยไม่ได้ และก็เป็นมากๆก็หอนเลย ตอนหลังก็พอจะชินหน่อย แต่ก็ไม่ดีเท่าไหร่ ถ้าผมกลับดึก ผมคิดเอาเองว่า เขากลัวผมทิ้งเขา เหมือนที่เขาเคยถูกทิ้งคับ แต่ผมก็กลับมากอดเขาทุกวันคับ พอมาถึงเขาก็จะวิ่งมารับ มารอ และกระโดดใส่ เลียแบบเอาตายทุกครั้งเลย ทุกวันนี้อยู่บ้านนี้แล้ว เขารู้นะคับว่าเป็นบ้านเขา ผมปล่อยเขาไว้กับพี่ชาย St.bernard อีกตัวได้โดย เขาไม่เศร้าอีกแล้ว เขารู้ว่านี่บ้านเขา และพ่อแม่จะกลับมาหาเขาทุกวันเสมอ ตอนนี้ก็ถือตัวหน่อยว่าเป็นคนโปรดของพ่อ ก็เลยระรานหมานอกบ้านเอามันเวลาเบื่อๆ เข้าใจเลยคับ เวลาเขาน่ารัก เขาน่ารักได้มากขนาดไหน เชื่อไหม ทุกวันนี้ ผมดูแลตัวเอง ไม่ใจร้อนเวลาขับรถ ไม่กลับบ้านดึกเกินไป เพราะรู้ว่า พวกลูกๆกำลังรอผมอยู่ที่บ้านด้วยคับ เข้าเรื่องจะหาที่ไหนนะคับ ผมว่าเป็นที่สายพันธ์มากๆ และก็เรากับเขาด้วยคับ พ่อเจ้ายี่เป็นหมาค่อนข้างดุ เหมือนของน้อนคับ เจ้าของจับได้คนเดียว ส่วนแม่เขา จะใจดีไม่ดุมาก เจ้าของเก่าบอกว่า ยี่ถอดแบบแม่มาเลย ขี้อ้อนมากๆ แต่รู้ความด้วย ทุกวันนี้ พวก breeder มาตรฐาน ไม่ค่อยเอา พ่อดุแม่ดุมาเจอกันนะคับ เพราะลูกมักจะดุเกินไป ผมว่านี่ก็น่าจะเป็นหลักแล้วคับ ดูจากพ่อแม่เอา แต่ทุกวันนี้ บางคนทำขึ้นมาเพื่อประกวดจิงๆ คือ ไม่มีความดุเหลืออยู่เลย คือใครก็ลูบได้ เจอคนแปลกหน้าก็ยังเลียเลย ซึ่งแบบนี้ ส่วนตัวผมก็ว่า เขาไม่เหลือความเป็นบางแก้วแล้วคับ ปกติเขาจะรักเจ้าของมากๆจนเจ้าของเป็นคนพิเศษสำหรับเขาเสมอ แต่ตอนนี้เราสามารถหาพวกที่เป็นแบบพุดเดิ้ลได้อีกด้วย ชอบไม่ชอบอย่างไรก็คงแล้วแต่แต่ละคนมังคับ แต่สำหรับผม เจ้ายี่เป็นพระเอกของบ้านเลย เวลาเขาอยู่ในรถ ผมไม่ห่วงแฟนผมเลย ไม่มีใครเข้าใกล้ได้เลยคับ ก็แล้วแต่ชอบคับ มีบางแก้วน่ารักๆเยอะเลยคับทุกวันนี้ ขอให้โชคดี ได้ลูกมาอีกครั้งนะคับ ส่วนถ้าอีกหน่อย เกิดมีปัญหาเรื่องความดุเกินไป ก็ถามหา DVD การปรับพฤติกรรมสุนัขจากใน นี้ได้เลย ยืมจากผมก็ได้คับ ได้ประโยชน์ไปปรับใช้เยอะๆเลยคับ ขอให้โชคดี เลี้ยงเขาให้มีความสุขนะคับ
|