|
โพสต์เล่าเรื่องของเจ้าจัมโบ้ในกระทู้ที่pantipก็อยากจะเอามาเล่าให้พี่น้องที่รักบางแก้ว และคนที่กำลังหาข้อมูลเพื่อเลี้ยงบางแก้วได้ทราบค่ะ แล้วก็มีผู้ที่ใจดีแนะนำให้เรามาเล่าเรื่องของเขาที่นี่ เราเองตอนนี้ไม่ได้เลี้ยงบางแก้วแล้ว ตัวเดียวและตัวสุดท้ายที่เลี้ยงก็จากไปทำให้เราเสียใจมากจนไม่คิดจะเลี้ยงบางแก้วอีก (เพราะเขาคลอดวันเกิดเราด้วยค่ะ ผูกพันมาก) แต่เราก็รักบางแก้วจริง แม้ตอนได้เจ้าสิงห์ทองมาเราจะไม่ทันตั้งตัว แต่เพราะอยากเลี้ยงพันธุ์นี้มาตั้งแต่เราอายุเก้าขวบ (เพิ่งได้เลี้ยงตอนอายุสิบเจ็ด) เราก็ศึกษาเรื่องบางแก้วมามากจนรู้นิสัยเขาดี เราอดทนกับความซน ความดุของเขาได้ แล้วก็ฝึกจนเขารู้ว่าไม่ควรทำอย่างนั้นอย่างนี้ เขาเป็นบางแก้วอารมณ์ดี ไฮเปอร์ เขามีความสุขตามแบบที่หมาน้อยตัวโตได้รับก่อนที่เขาจะจากไปเพราะรถชน ข้างบ้านเราย้ายบ้านไปบ้านใหม่ในซอยเดียวกันค่ะ เขายังเอาสุนัขบางแก้วทิ้งเอาไว้ มันชื่อว่า จัมโบ้ เป็นบางแก้วที่หล่อ ขนฟูมากๆ แต่ว่าน่าสงสารที่สุดตัวหนึ่งค่ะ
จัมโบ้เคยเป็นที่รักของคนในบ้าน ช่วงเป็นลูกหมานี่เหมือนตุ๊กตา ป้าข้างบ้านภูมิใจในราคาแพงของจัมโบ้มาก ทุกคนเอาใจใส่จัมโบ้ดี มีกรงดีๆ อ้วนตุ้ยนุ้ยพุงเป็นชั้นๆเลย คนที่อยากเลี้ยงก็คือลูกสาวเจ้าของบ้านค่ะ เขาเห็นเพื่อนเขาเลี้ยงแล้วสวยดี ดูน่ารัก พ่อแม่ก็ตามใจซื้อให้ (ลูกสาวไม่ใช่เด็กเล็กนะคะ โตเรียนมหาวิทยาลัยด้วย) โดยไม่ได้ศึกษาก่อนว่าบางแก้วมีนิสัยใจคออย่างไร โตแล้วใหญ่แค่ไหน คิดตื้นๆว่าถ้าได้เลี้ยงคงจะโก้เก๋ เราแนะนำว่าให้ฝึก เขาก็บอกว่า เปลือง เสียเวลา ไม่เป็นไรหรอก หมาเขาคงไม่นิสัยเสียหรอก ไม่ดุแน่
ต่อมาจัมโบ้โตเป็นหนุ่ม ก็เริ่มออกอาการดุ ซึ่งเป็นปกติของพันธุ์นี้อยู่แล้ว...แต่...เจ้าของไม่เข้าใจ ไม่ได้รู้เลยว่าพันธุ์นี้เป็นพันธุ์ที่หวงที่อยู่ หวงเจ้าของและภักดีมาก กลับมองว่าเป็นตัวปัญหา ตัวอันตราย ก็ไม่มีใครเล่นและดูแลเขาดีๆนอกจากเอาข้าวให้ เอาน้ำให้
เขาต้องการหมาที่เล่นได้ กอดได้ ไม่ใช่หมาใหญ่ ป้าเจ้าของบ้านยิ่งแล้วใหญ่ แกไม่ใช่คนรักหมาจริงจังเลย แกเคยเอาลูกหมามาใหม่ตัวหนึ่งแต่มันฉี่ อึเรี่ยราด ตามประสาหมาเล็ก แกก็เอาไปคืนวัด...แต่เราเรียกว่าทิ้งมากกว่า แกเห็นสิ่งมีชีวิตอื่นนอกจากตัวแกเป็นเหมือนหนอนชั้นต่ำ เห็นแก่ตัวมาก
กับจัมโบ้ก็คอยแต่จะบ่นด่าว่ามันเห่าหอน เมื่อก่อนเราเลี้ยงไก่ชนไว้ในบ้านเขาก็มาบอกว่าหนวกหูเสียงไก่ขัน แต่คนแถวนั้นกลัยมาชม มาขอบคุณว่าดีจัง เลี้ยงไก่ ช่วยให้เขาตื่นเช้าสดชื่นกว่านาฬิกา
ตอนนี้น้องชายซึ่งเป็นโรคประสาทก็ตาย (โดยคนเป็นพี่สาวจงใจปล่อยให้น้องชายซึ่งกลัวการออกจากบ้านป่วยหนักจนตายคาบ้านโดยไม่พาไปหาหมอ พอตายค่อยมาเก็บศพไปเผาทิ้ง) ป้าข้างบ้านซึ่งเป็นพี่สาวก็เลยได้ที่ดินของน้องชายมา ปลูกบ้านใหญ่โตสวยงาม แต่...ไม่มีที่ให้จัมโบ้ ตอนแรกพูดเสียดิบดีว่าทำรั้วกั้นให้เขา แต่สุดท้ายก็ไม่มี เพราะเขาบอกว่ามันดุ เดี๋ยวกัดคน ทำบ้านเละ จัมโบ้จึงถูกขังไว้ในบ้านหลังเก่า มีกรงที่สกปรกมาก ไม่มีอะไรให้เขาทำนอกจากไล่เห่าคน จัมโบ้ที่ดุ กลายเป็นดุร้าย เราเองเคยเลี้ยงบางแก้วก็รู้จักพันธุ์เขาดีว่าเป็นอย่างไร แต่จัมโบ้โดนทรมานแบบนี้จนประสาทเลยค่ะ
เวลาที่ใครผ่านหน้าบ้าน เขาจะคลุ้มคลั่ง เห่า เหมือนเขาพยายามทำสิ่งหนึ่งที่เขาพอจะทำได้....ปกป้องบ้าน!
ความดุของเขาบอกได้ว่าเขาพยายามจะแสดงว่าเขานั้นมีคุณค่า เฝ้าบ้านดีนะ ใครหรืออะไรเข้าใกล้บ้านไม่ได้เลย ขู่และแยกเขี้ยว เคยมีสุนัขตัวย่อมๆของบ้านใกล้ๆไปทักทายเขา ก็โดนกัดดึงเข้าไป คุณตาเจ้าของเจ้าตัวที่เป็นเหยื่อมาช่วยยื้อเอาไว้ เลยพลอยโดนงับ ในที่สุดก็ต้องตีปากเขาแรงมากจนยอมปล่อยค่ะ ได้แผลกันหมด
ทุกครั้งที่เจ้าของมาให้อาหาร จัมโบ้จะดีใจมาก มากขนาดที่คุณจะไม่เชื่อว่าเป็นหมาตัวเดียวกับหมาที่ทำท่าจะกินคนได้ จัมโบ้จะร้องหงิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากเล่นด้วย แต่ก็ไม่มีใครเล่น ทุกคนที่มาแค่เทข้าว ดูอะไรนิดหน่อยก็ไป
เราเองทำอะไรไม่ได้เลย...เมื่อวานเห็นสภาพเขานอนอยู่ ที่กรงมีนกพิราบมารุมอาหารเขา บางทีเขาก็ขึ้นมานั่งบนบันไดที่อยู่นอกบ้าน เฝ้ามองอะไรเรื่อยเปื่อย ถ้าเราเดินเฉียดไปจะยื่นหัวลงมาเห่าขู่ทันที ป้าข้างบ้านเอาตาข่ายพลาสติคมากันไว้ไม่เช่นนั้นมันคงโดดลงมาบ้านเรา
ทุกวันนี้สงสารเขามาก เขาฟู แต่รู้ว่าเขาผอมแน่ ขนไม่เงาเลย เมื่อก่อนขาวหล่อ เดี๋ยวนี้สกปรกมาก คงไม่ได้ทำวัคซีน ถ่ายพยาธิ แน่ คนอื่นจะเข้าใกล้ก็ไม่ได้เลย
สงสารแต่ทำอะไรไม่ได้จริงๆ เพราะว่าเป็นพื้นที่บ้านเขา ถ้าเขาเป็นสุนัขที่ไม่โดนเจ้าของทรมานจนประสาทเราก็คงจะเอามาเลี้ยงได้ แต่นั่นแหละ เขาบอกว่าแพงมาก ไม่เอาไปปล่อยหรอก (จริงๆเขาเคยพูดกับเราว่า เสียดายที่ดุ น่าจะให้เป็นพ่อพันธุ์ ให้คนมาผสมเก็บเงิน ฟังแล้วเหมือนเขาอยากให้หมาเป็นโสเภณีมากเลย คิดง่ายๆไร้ความรับผิดชอบ เราไม่ได้ว่าไปถึงฟาร์มดีๆที่ช่วยในการรักษาสายพันธุ์นะ)
ขอร้องเถอะค่ะ ใครที่คิดว่าลูกบางแก้วน่ารัก น่ากอด คิดให้ดีก่อนเถอะ เลี้ยงไม่เป็นอย่าเลี้ยงเลย มีสุนัขที่น่ารักอีกมากมายซึ่งเหมาะกับคุณ หลายคนก็คิดง่ายๆกับลูกรอต ลูกพิทบูล และอีกหลายพันธุ์ (ทุกพันธุ์ด้วยซ็) แต่ไม่คิดจะทน ไม่คิดจะฝึก พอเขาหมดวัยน่ารัก หรือทำอะไรทีไม่น่ารักสำหรับเราก็เกลียด ผลักไส เห็นหลายคนบ่นมากว่าลูกหมาอึฉี่ไม่เป็นที่ โมโหก็มี เราก็โกรธนะ เพราะเหมือนคนคนนี้ไม่เข้าใจความลำบากของคนสำคัญของเขานั่นคือ...แม่
ทารกหมา และหมาเด็กต้องการการเอาใจใส่ การสอน ตอนคุณเป็นทารกคุณก็อึฉี่แบบนี้ ร้องแบบนี้ ไม่ต่างกันเลย แต่แม่คุณก็เลี้ยงคุณได้ แล้วก็สอนคุณว่าต้องทำแบบนี้แบบนี้ เหมือนกันเลย แต่คุณกลับคิดว่าโอ๊ยไม่น่าเลี้ยงเลย ภาระ น่าเบื่อ
นำไปสู่การทิ้งขว้าง เอาไปปล่อยจนถึงตีตายคามือก็มี
อย่าลืมว่าหมาก็มีชีวิต มีความคิด มีจิตใจ ใครที่คิดจะเลี้ยหมาควรจะลองเลี้ยงของคนอื่นก่อนสักพัก ไม่ใช่ฉาบฉวยน่ารักแล้วซื้อ หรือศึกษาแต่ด้านดี มองแต่ความสวย ความเท่
การเลี้ยงคือสิ่งสำคัญมากที่สุด เพราะถ้าเจ้าของทำกับเขาดีๆให้ความรัก เขาจะเป็นหมาอารมณ์ดี อาจจะทำให้คนอื่นตกใจว่าไม่เหมือนตัวอื่น อย่างอาจารย์เราเลี้ยงรอต สุดยอดจะน่าเอ็นดูค่ะ มาเจ๊าะแจ๊ะ "ขอป๋มกินหมูปิ้งนะฮับ พลีสสสสสสสสส" เอาหน้ามาเกยขาเรา อาจารย์เราเลี้ยงด้วยรัก ดุบ้าง แต่ใช้การสอนดีๆ เป็นรอตตี้ที่อารมณ์ดีเกินเหตุ กระดิกหางทีเหมือนซาลาเปาเต้นได้ และเป็นหมารู้จักสัมมาคารวะกับหมาอาวุโส (จนไม่รู้ว่ามันเชื่อง หรือว่าขี้กลัวกันแน่)
เจ้าของที่ไม่สนใจ เอาใจใส่ ไม่สอน ก็เห็นทำให้ชิสุ ชิวาวา ปอม พุดเดิ้ล บีเกิ้ล เป็นหมาปีศาจกระหายเลือดมาแล้ว เพราะเจ้าของทั้งตี ทั้งตบ ทิ้งขว้าง
อย่าลืม....เขามีลมหายใจ มีความรู้สึก เจ็บเป็น กลัวเป็น รักเป็น และเกลียดเป็น ตอนนี้เขาใช้ประโยชน์มันเฝ้าบ้านเก่าค่ะ แรงงานยามราคาถูกเลย
ที่เรากำลังคิดต่อไปคืออนาคตของมัน คือ...เดี๋ยวลูกชายเขาจะแต่งงาน แล้วปีหน้านี้เขาจะทำบ้านหลังใหม่ในที่ดินที่ติดกับบ้านหลังเก่า ซึ่งเราไม่แน่ใจว่าเขาจะทุบบ้านเก่า หรือเชื่อมกำแพงมาเป็นบ้านเดียวกันไหม แต่ปัญหาคือ จัมโบ้นี่แหละค่ะ ต่อไปถ้าครอบครัวของบ้านนี้ อาจจะเป็นครอบครัวใหม่ของลูกชายจะย้ายมา หรือเขาทำบ้านแล้วขาย จัมโบ้คงต้องถูกกำจัดไม่วิธีเป็นก็วิธีตาย คิดไม่ออกเลยว่าจะช่วยเขาอย่างไร เลี้ยงเองก็ไม่ได้
เราคิดว่าจัมโบ้คงจะหาบ้านใหม่ลำบากมากเพราะดุมาก ไม่ไว้ใจคน แม้แต่แม่บ้านที่เอ็นดูเขามาตั้งแต่ตัวเท่าฝ่ามือเอาข้าวมาให้ มาเล่นกับเขา (เป็นคนเดียวที่สงสารเขาค่ะ) เขายังกัดแขนขาเหวอะ แต่เขาก็ยังไม่เลิกรักมันนะ ผิดกับเจ้าของที่ไม่ดูดำดูดีเลย
การตอนเขาอาจจะช่วยได้แต่คงต้องยิงยาสลบ ไม่ทราบน้ำหนักตัวเขาด้วย เข้าใกล้ไม่ได้ ชั่งน้ำหนักไม่ได้ ฉีดยาไม่ได้ แล้วเรารู้สึกว่าการตอนบางแก้วตัวผู้มันไม่ดีเลย คือ เคยเจอเคสที่บางแก้วที่เป็นพี่ชายของเจ้าสิงห์ทองทำหมันแล้วตายวันต่อมา เหมือนหัวใจวาย (ตัวนี้เจ้าของเดิมถวายให้พระผู้ใหญ่ตั้งแต่ตัวเท่ากำปั้น พวกป้าๆในวัดรักเพราะหล่อ พอตายเศร้ากันมาก ชื่อลูกพลับมั้ง พวกป้าๆบอกว่า มันใจสลายที่กลายเป็นขันที) กับอีกเคสที่ทำหมันแล้วขาหลังเสีย เราเลยไม่กล้าพูดเรื่องทำหมันจัมโบ้เลย แม้แต่เจ้าสิงห์ทองที่จากไปของเราก็ไม่ได้ทำหมันค่ะ
แม้จะช่วยเขาไม่ได้ก็ขอให้เรื่องของเขาเป็นอุทาหรณ์และเตือนใจแก่คนที่คิดจะเลี้ยงสุนัขทุกคน มันต้องการความรักและดูแลทั้งชีวิต แม้จะดูแลไม่ได้คุณต้องหาคนดูแลเขาไม่ใช่เอาเขาไปปล่อย หรือคิดว่าเป็นภาระก็กำจัด เราเรียกพวกที่เห็นหมาแล้วซื้อเลยว่าคิดสั้น กว่าครึ่ง เลิกเลี้ยงในอีกห้าเดือนต่อมาเมื่อหมาพ้นวัยน่ารักไปแล้ว
คิดจะมีหมาให้คิดว่าคุณจะมีลูกเถอะค่ะ คุณอาจจะไม่ได้ต้องการเลี้ยงเป็นลูก ไม่ต้องกอดจูบหอม หรือโอ๋ แต่ขอให้คุณพิจารณาว่าคุณมีความรับผิดชอบต่อเขาไปอย่างน้อยสิบห้าปี ยิ่งพวกตัวเล็กอย่างพุดเดิ้ล อยู่เกินสิบห้าปีได้ค่ะ คุณมีลูกหมาคุณก็ต้องอดทนกับสภาพเขาที่ไม่รู้อะไรเลย เป็นผ้าขาวผืนน้อยๆที่นุ่มนิ่ม ในสายตาเขาคุณคือพ่อแม่ใหม่ของเขา และจะเป็นผู้นำในชีวิตของเขา เคยเห็นสายตาหมาหลังตีไหมคะ เขาจะถามว่า "ฉันทำอะไรไม่ดีเหรอ" เราเคยตีหมาเพราะว่ามันขุดสวนแม่เราพัง แม่โกรธจะตีมัน เราก็ต้องตีเอง เจ้าสิงห์ทองนี่แหละค่ะ เราต้องตีให้เขาจำว่าทำแบบนี้ไม่ดีนะ ตีเสร็จแล้วนั่งร้องไห้กับ เขายังกระดิกหางให้เราแล้วมาเลียหน้า เลียน้ำตาให้ เรากอดเขาแน่นเลย ทรุดลงไปนั่งร้องไห้กัน เพราะแม่ก็ดุเราแรงมาก เราน้อยใจที่แม่รักสวนมากกว่าเราและความรู้สึกของเรา ตอนนั้นสิงห์ทองก็ไม่ยอมไปไหนเลย ติดเรามาก เหมือนกลัวเราเป็นอะไรไป เขาซุกๆหน้ากับเรา เจ้าโปโกะ (หมาพุดเดิ้ล+สปิชต์ที่เป็นพี่บุญธรรมของสิงห์ทอง)ก็มาปีนหัวเรา (วิธีอ้อนของเขาค่ะ) การลงโทษลูกสุนัขที่ได้ผลซึ่งเราลองมาแล้วคือการขย้ำหนังตรงคอเขาแรงๆค่ะ จนเขาร้องนั่นแหละ เหมือนแม่เขาทำ อย่าทำเล่นๆนะ เขาจะคิดว่าเราเล่นด้วย ทำเสียงดังๆ ดุๆ อาจจะขู่ประกอบ แล้วขย้ำเขา กดตัวลง ทำทุกครั้งที่เขาทำผิดก็ช่วยได้บ้าง
หมามันให้เหตุผลเป็นค่ะ มันรู้ผิดถูกทั้งสิ้น อย่าตีเพราะมันกวนประสาท หรือมาทำให้รำคาญใจ อย่าตีหมาเมื่อเขาทำผิด แต่คุณไม่เคยสอนมันว่านี่คือสิ่งที่ผิด
ถ้าคุณมีลูกคุณก็ต้องอดทนเลี้ยงและสั่งสอนเขา พอเขาโตพอก็ต้องให้การศึกษา คุณต้องสอนให้หมาทำในสิ่งที่คุณต้องการเช่น อึ ฉี่เป็นที่ ไม่เห่าพร่ำเพรื่อ นอนในกรง กินเรียบร้อย ไม่เลือกกิน กินแต่ของที่คนในบ้านให้เท่านั้น ห้ามกัดรองเท้า คุณอย่าหวังว่ามันจะรู้เอง หรือว่ามานั่งบ่นว่ามันโง่ไม่รู้เรื่อง ถ้าคุณไม่มีพ่อแม่สอนนั่งกระโถน หรือสอนให้กินอาหารให้ครบ5หมู่ คุณจะรู้วิธีไหมล่ะคะ คุณไม่รู้แน่นอน หลายคนก็รักหมาด้วยการพาไปฝึกซึ่งก็ดีค่ะ แต่เจ้าของก็ต้องใส่ใจการเรียนของเขาด้วยและทบทวนบทเรียนเสมอ แล้วอย่าหวังว่าโรงเรียนจะสอนเขาได้เท่าคุณสอน
คุณต้องดูแลสุขภาพเขา อย่างน้อยที่สุดคือ จัดอาหาร น้ำดื่มสะอาด ฉีดวัคซีนพื้นฐาน ให้ที่อยู่ที่ดี ไม่โดนฝนสาด อบอุ่นพอ และอากาศถ่ายเทสะดวก คุณต้องให้สิ่งเหล่านี้เขาตลอดสิบห้าปี
ใครที่คิดว่าจะหาสุนัขไปให้คนนี่ อย่าเอาเป็นของขวัญเซอร์ไพรซ์เด็ดขาด เราไม่ชอบเลยที่คนซื้อหมา หรือสัตว์อื่นๆให้เป็นของขวัญให้คน พวกเขามีชีวิตค่ะ ไม่ใช่สิ่งของ คนที่ได้รับก็ล้วนแต่ไม่ได้เตรียมตัวมีสุนัขตัวนี้ แม้แต่คนที่เลี้ยงสุนัข หรือเพิ่งเสียสุนัขไป อย่ามอบให้ใครโดยที่เขาไม่รู้ตัว มันเป็นความยินดีช่วงสั้นๆ แต่เมื่อพบว่าหมามันไม่ได้มีแต่ความน่ารักอย่างเดียว...คงจะเดาออกว่าเกิดอะไรนะคะ ใครที่มีแฟนแล้วซื้อหมามาเลี้ยงด้วยกันก็ไม่ดีค่ะ
เวลาเจ้าของเลี้ยงหมาไม่ได้แล้ว เขาเหมือนเด็กกำพร้า (ยิ่งพวกที่ตอนรักกันก็ซื้อหมามาเป็นลูก หรือซื้อให้แฟน พอเลิกกันนี่เหมือนพ่อแม่หย่ากันแล้วแย่งลูก หรือทิ้งขว้างลูกไปเลย) ก็ขอให้หาพ่อแม่ที่ดีให้เขาก่อนจะปล่อยมือเถอะค่ะ นึกถึงเรื่องดาวพระศุกร์สิคะ ดาวพระศุกร์มีคนเอามาเลี้ยงเพราะแค่อยากมีลูก แล้วพอมีของตัวเองก็ทิ้งเด็ก กลายเป็นส่วนเกิน (อันนี้ยังเหมือนเคสที่ว่าจะมีลูกแล้วทิ้งหมา)ลองคิดดูว่าถ้าคุณมีลูกแล้วคุณจะทำแบบแม่ดาวพระศุกร์ แบบแม่เลี้ยงดาวพระศุกร์ได้ลงคอหรือ เราว่าชีวิตดาวพระศุกร์ยังดีกว่าหมาเยอะ ดาวพระศุกร์เลือกได้ (และคงจะดีถ้าเธอฉลาดกว่าที่เป็นอยู่) แต่หมามันเลือกไม่ได้....หมาไม่สามารถจะหาเงินเองได้
อย่าแค่มองเห็นเขานอนในกรงน่าสงสารเลยซื้อกลับมา ถ้าคุณมีความพร้อมจะเลี้ยงค่อยทำค่ะ จะประเสริฐกว่ามากค่ะ
ป้าเจ้าของบ้านยังพูดเป็นเชิงว่า จัมโบ้แก่แล้ว จะให้อาหารไปทำไม เปลือง เดี๋ยวมันก็ตายแล้ว นี่เป็นลิงค์ของเรื่องที่เราเขียน มีภาพจัมโบ้ด้วย ยังออกไปถ่ายสภาพความเป็นอยู่ของเขาไม่ได้ สภาพที่อยู่คือสกปรก ยังดีที่เขายังมาเก็บสิ่งที่จัมโบ้ขับถ่าย แต่การปฏิสัมพันธ์ระหว่างคนกับจัมโบ้ไม่มีเลยค่ะ เรียกชื่อยังไม่ทำเลย http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J6827536/J6827536.html http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J6851928/J6851928.html | 
