ขอให้ข้าวเหนียวมีเพื่อนเล่นเยอะๆในดินแดนแห่งสายรุ้ง

อย่าลืมมาเยี่ยมแม่บ้างนะ  

เสียใจด้วยอย่างสุดซึ้งกับเจ้าข้าวเหนียวที่จากไปด้วยโรค ไข้หัด โรคติดต่อที่ร้ายแรง

อยากจะบอกกับหลายๆท่านว่า  บางทีสุนัขก็ผิดที่นิสัยเสียดื้อรั้น  แต่  บางทีคนก็ผิ ดเหมือนกันที่ทำให้เค้าเป็น  อยากให้เข้าใจกันสักนิดว่า  สุนัขที่เลี้ยงแบบปล่อย ก็ให้เค้าเป็นไปแบบนั้น  แต่สุนัข  ที่เลี้ยง  แบบมีบริเวณก็ควรให้เค้าเป็นแบบนั้น  ไม่ใช่อะไรก็ได้ เอาแต่สบายคนหรือสบายสุนัข การเฝ้าระวังไม่ว่าโรคคนหรือสุนัข มันก็เป็นสิ่งที่สำคัญ  แล้วทุกท่านจะมีความสุขทั้งคนทั้งสุนัข  ถ้าคิดถึงความสะอาดและป้องกันโรคต่างๆ 

โชคดีนะเจ้าข้าวเหนียว 

ขอแสดงความเสียใจกับคุณแม่ข้าวเหนียวด้วยนะคะ

และขอให้ข้าวเหนียวได้ไปอยู่ในที่สบายและมีความสุขด้วยค่ะ

เสียใจด้วยครับ

ขอให้ข้าวเหนียวหลับให้สบาย สู่สุขคตินะครับ

เช้าใจในความรู้สึกของการสูญเสีย เพราะเคยผ่านมา พูดถึงก็ไม่ได้ เดินผ่านกรงก็ไม่ได้

ของๆ เค้าต้องเก็บให้หมดเพราะทนเห็นไม่ได้แต่เวลาจะช่วยให้เราเข้มแข็งมากขึ้น เป็นกำลังใจ ให้คุณแม่น้องข้าวเหนียวนะคะ

ขอแสดงความเสียใจกับแม่ของข้าวเหนียวด้วยคัรบ

ถ้าหัวใจเราผูกพันธ์กัน ซักวันเค้าต้องได้เจอกับเราอีกค่ะ คิดให้สบายใจน่ะค่ะเค้ามีโอกาศได้เลือกเกิดอีกแล้วค่ะ ติดตามเรื่องราวมาแล้วรู้สึกเสียใจด้วยค่ะ

ขอแสดงความเสียใจกับคุณแม่ด้วยนะคะ

แล้วก็ขอให้คุณแม่มีกำลังใจ เข้มแข็ง สู้ต่อไปนะคะ

ไปดีนะ ข้าวเหนียวหลับให้สบายไม่ต้องกังวลใดๆทั้งสิ้นทุกคนจะระลึกถึงข้าวเหนียวตลอดไป

เมื่อมีเริ่มต้นก็ต้องมีจบสิ้น เป็นอุทาหรณ์เตือนใจแก่ทุกคนว่าวันข้างหน้าลูกบางแก้วที่เรารักก็ต้องจากเราไป ต่อไปนี้ความผิดเล็กน้อยก็จะไม่ทำโทษรุนแรงอาจจะใช้วิธีตำหนิแทน ขอให้คุณแม่น้องข้าวเหนียวเก็บความรู้สึก วันที่ดีๆ เอาไว้  ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ

     แม้ว่าข้าวเหนียวจะทำบุญร่วมชาติกับเรามาน้อย แต่อย่างน้อยการเกิด การดับของเขาก็ไม่ได้ไร้ค่าเลยสักนิดเดียวสำหรับคนๆหนึ่ง คงต้องทำใจสักพักจากการที่เขาจากไปเร็วกว่าที่ควรจะเป็น ในยามที่เขาลำบากคุณดูแลเขาดีที่สุดแล้ว นี่คือสิ่งที่หลายชีวิตแม้จะเป็นคน บางคนอาจไม่ได้พบเจอเช่นนี้ ความรักที่คุณมีให้เขาผมว่าลมหายใจสุดท้ายก่อนจาก ข้าวเหนียวรับรู้ได้ดี

      แม้ว่าเขาเป็นเพียงสัตว์เดรัจฉานที่เกิดมาชาติหนึ่ง มันก็คุ้มค่ากับการพบเจอกับสิ่งดีๆ กับความรักที่ได้พบเจอจากคนๆหนึ่ง แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาอันสั้นที่เขาอยู่กับเรา แต่การเกิด แก่ เจ็บ ตาย มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องยอมรับ ทำใจให้สบาย เขาก็จะสบายไปด้วย แม้ว่านั้นนี้เขาไม่มีตัวตน แต่สิ่งที่ไม่มีตัวตนนั้นบางทีเขาเฝ้ามองเราอยู่ อย่าเศร้า ยินดีกับเขาเถิดครับเพราะเขาไปดี

     ขอให้ข้าวเหนียวไปพบเจอแต่สิ่งดีๆในโลกหน้า ขอให้คุณอุษณีย์อย่าเป็นทุกข์ แต่จงมีความสุขกับการจากไปของข้าวเหนียวเพราะสิ่งที่คุณทำมันประทับใจไปร์ทจริงๆ...ขอบอก

เจ้าไปร์ท-5518

ดิฉันเองก็เคยสูญเสียน้องฮีโร่ บางแก้วสายพันธุ์พิษณุโลกเหมือนกัน ซึ่งเป็นตัวแรกในชีวิตที่ดิฉันได้เลี้ยงหมา กว่าจะทำใจได้ แต่ทุกวันนี้มีน้องโจโจ้มาทดแทนแล้ว วัยกำลังซนและแสนรู้ จึงคลายเหงาไปได้มาก แต่ก็ยังคงคิดถึงน้องฮีโร่อยู่เสมอ ดิฉันขอแสดงความเสียใจกับคุณด้วยนะคะ พยายามทำใจให้ได้นะคะ เก็บน้องข้าวเหนียวไว้ในใจตลอด อวยพรให้เขาได้ไปสวรรค์

วันนี้เป็นวันที่ สี่ แล้วที่แม่ไม่ได้ยินเสียง หนูมาเคาะประตูปลุกแม่ ตอนเช้า ทุกเย็นหลังเลิกงาน แม่กับหนูจะวิ่งหยอกล้อ ออกกำลังกายด้วยกันทุกวันที่ ทางเดินรอบหนองน้ำข้างบ้าน วันนี้ก็เหมือนกับ สามวันที่ผ่านมาและผ่านไป พร้อมพร้อมกับความปวดร้าว เพราะแม่ยังคิดถึงหนู เหลือเกิน...........เแม่มองออกไปนอกหน้าต่าง หนองน้ำข้างบ้าน.........   ไม่มีหนูลงไปเล่นน้ำ เหมือนเดิม นังมอมแมม หน้าบ้าน มันข้ามถนนมาหาหนูเหมือนเดิม .... แม่เผลอพูดกับมัน ว่า มอมแมม เอ้ย ข้าวเหนียวไม่อยู่แล้วลูก แล้วน้ำตาแม่ก็ไหลอาบแก้ม  เมื่อไหร่นะเวลา มันจะทำให้แม่หายคิดถึงหนูเสียที่

 ข้าวเหนียว... ครับ... คืนนี้ขอแม่ กอดผ้าห่มหนูแทนหนูด้วยนะลูก..  

แสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ

น้องเค้าไปสบายแล้วนะค่ะ

ขอบคุณสำหรับ ท่านที่รักสุนัขบางแก้วทุกท่านที่ส่งข้อความมาให้กำลังใจ...........คนที่รักและเข้าใจบางแก้ว เท่านั้นจึงจะรู้ว่า เขาน่ารัก ขี้อ้อน ซื่อสัตย์ ขนาดใหน แม่ข้าวเหนียวอยากให้น้องข้าวเหนียว เป็นอุทาหรณ์ สำหรับท่านที่เลี้ยง บางแก้ว ขอให้ใส่ใจเขามากมาก  เช่นเขาทานข้าวลดลงกว่าเดิมมากแค่ใหน ฉี่เขาสีอะไร ผิวเขาเหลืองมั้ย และอื่นๆ ข้าวเหนียว เขารักดิฉันมาก ดิฉันก็รักเขามากเช่นกัน ดิฉันไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ถ้าวัคซีนครบ ทำไมเขาป่วยได้ สิ่งที่ดิฉันโทษตัวเองคือดิฉันไม่สามารถพาเขาเดินทางไปมอบตัวลูกสาวที่จังหวัดอื่นได้ ........ทำให้เขาต้องเฝ้าบ้านคนเดียว สามวัน พอกลับมาเขาก็ไม่ทานข้าวแล้ว วันนี้เป็นวันที่ 5 ที่เราไม่มีข้าวเหนียว ในบ้าน เหงา จนเกินจะบรรยาย ไปที่สวนก็ไม่ได้ เพราะร่างที่ไร้วิญญานของเขาอยู่ที่นั่น อยู่บ้าน ยิ่งแล้วไปใหญ่ กลิ่นตัวของเขายังลอยวนเวียน ขนที่ร่วง ใว้ ต้องเก็บใว้ดูไม่อยากกวาดทิ้งตอนกลางคืนมีสุนัขเห่าข้างบ้านก็ต้องลุกไปดูเผื่อเป็นลูกชายของเรา  ทำใจยากจริงจริง ค่ะ

..แม่อุษณีย์คร๊าบ ผมสงสารแม่จัง คงคิดถึงพี่ข้าวเหนียวมาก

พี่เหนียว ไปสบายแล้วคร๊าบ...ขอบคุณแม่อุษฯที่ไปเยี่ยม

น้องห้าและพี่ๆ และโทรคุยกับแม่สิริรัฐ ด้วย แถมชมว่าน้องห้า

น่ารัก..เขินคร๊าบ  ถ้าอยู่ใกล้ผมอาจจะได้มาเยี่ยมแม่อุษฯบ้าง

ผมอยู่นครปฐม คร๊าบ แม่อุษฯ อยู่อุดร...อืออออ

แก้รูปให้

(Edited by Pingpong (-_-)/ - พฤหัสบดี, 26 มิถุนายน 2008, 07:43AM)

วันนี้ วันที่ ห้า แล้ว ที่ข้าวเหนียวไม่อยู่กับเรา ในใจจริงแล้ว ความคิดถึงเขายังมากมายเหมือนเดิม แต่ ดิฉันว่า ถ้าไม่มีชุมชนบางแก้วมาให้กำลังใจ.......ดิฉันว่า สภาพจิตใจคงแย่กว่านี้แน่นอน ขอบคุณ Web นี้ สมาชิกทุกท่านที่ส่งกำลังใจมาให้อย่างต่อเนื่อง ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยคุยกัน ไม่เคยเห็นหน้ากัน ไม่รู้จักกัน แต่เพราะข้าวเหนียว และบางแก้ว แท้แท้ ทำให้ดิฉันได้มิตรใหม่ที่จริงใจ และเข้าใจมีหัวอกเดียวกัน  เรามาร่วมอนุรักษ์ สุนัขบางแก้ว เจ้าหมาน้อยที่ซื่อสัตย์ รักเราอย่างจริงใจ ไปด้วยกัน.....ถ้ามีงาน รวมพลชุมชนคนรักบางแก้ว  อย่าลืมชวนดิฉันไปด้วยนะคะ 0862240407  ชื่อเล่น อ้อยค่ะ เป็นพยาบาล แต่รักบางแก้ว ยิ่งกว่า คนไข้อีกค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับเพราะบางแก้วยิ่งเลี้ยงก็ยิ่งหลงผมเลี้ยงมา6ปีกว่าไม่เคยทิ้งมันไป เกิน ครึ่งวันเลยครับพราะมันจะต้องรอผมกลับมันจึงจะยอมกินอาหารกัน

  ขอบคุณมากค่ะ คุณPingpong ที่แก้ไขรูปให้

เจ้าตัวนี้ชื่ออะไรครับ คุณprasert  หน้าตาเหมือนเจ้าข้าวปั้นของผมเลย

โบโบ้ครับอายุ6ปีกว่าแล้วครับตอนนี้ที่บ้านเปลี่ยนชื่อมันเป็น"เจ้าอ้วน"แล้วครับหนักตั้ง30กิโล

คูก้า กับแม่ของคูก้า ขอร่วมไว้อาลัยให้ข้าวเหนียวด้วยนะคะ  ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

แม่โชแปง แสดงความเสียใจด้วยค่ะ

ยอดฯ กะข้าวจี่เสียใจด้วยค่ะ แต่ไม่คิดว่าหมาโตแล้ว จะตาย เคยดูแลปีใหม่เกือบ 2 อาทิตย์แล้วก็จากไปเช่นเดียวกัน  หาตัวใหม่มาเลี้ยง ดีขึ้น

ทำทุกอย่างที่เราสบายใจเถอะค่ะ  และเราจะได้รับสิ่งตอบแทนในสิ่งที่ดี ๆ

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ ที่ส่งมาให้ อยากจะบอกว่า ซึ้งกับน้ำใจของชุมชนนี้จริงจริง มีความรักที่จริงใจมอบให้กันแบ่งปันประสบการณ์ดีดี แก่กัน แม่ข้าวเหนียวจะไม่ลืม เลย เข้า เวปมาทุกวันค่ะ บางวันก็โพสข้อความบ้าง อดอิจฉาหลายท่านไม่ได้ที่ดูแลลูกชาย ลูกสาว ได้สวยงามเหลือเกิน มองดูรูปแล้ว อยากเข้าไปกอด ไปสัมผัสขนที่อ่อนนุ่มของเขาบ้าง กว่า จะดูแลเขาได้โตขนาดนี้ เป็นเรื่องที่ต้องจริงจังมากจริงจริง ดิฉันมีประสบการณ์แล้ว สำหรับการเลี้ยงน้องข้าวเหนียวในวันนี้ ถ้าจะเลี้ยงลูกชายตัวใหม่ ขอเก็บข้าวเหนียวใว้ในใจตลอดกาล แล้วจะเอาประสบการณ์การเลี้ยงบางแก้ว จากเวปนี้ไปดูแลลูกชายตัวใหม่ให้เขาอยู่กับเรานานนาน

มีเรื่องแปลก แต่จริง มาเล่าให้ฟังเล็กน้อย ตอนเช้าทุกวันดิฉันจะเอาอาหารใส่ถ้วยไปให้ข้าวเหนียวที่หลุมทุกวันสังเกตอยู่ตลอดเวลาว่า ทำไมอาหารที่เราเอาไปให้ข้าวเหนียว มันไม่พร่องหรือหายไปสักที ที่ว่าพร่องหรือหายก็คืออาหารที่เราเอาใส่ถ้วยแล้ววางใว้ข้างข้างหลุมข้าวเหนียวมันเหลือเท่าเดิมไม่มีหมาตัวใหนมากินอาหารที่เราเอาใส่ถ้วยใว้เลยทั้งที่หมาบ้านแถวนั้นเยอะจริงจริง ขนาดอาหารที่ซื้อมาแล้วลืมเก็บมันยังขโมยเอาไปกินเฉยเลย  ดิฉันก็เลยว่า มันแปลก หรือเขารู้ว่ามีเจ้าของหรือเปล่า จะยังงัย  เราก็คิดถึงเขาเหมือนเดิมค่ะ แล้วจะเขียนให้อ่านอีกนะคะ