คุณ Natt การส่งสุนัขไปฝึกกับบุคคลอื่น แต่ผู้เลี้ยงไม่ได้รับการฝึกด้วยเมื่อกลับมา ผู้เลี้ยงไม่มีเวลาให้เขา ไม่ได้สอน ไม่ได้ฝึกอย่างต่อเนื่อง เขาก็จะกลับไปยังจุดเดิม นั่นคือพฤติกรรมเดิมก็จะกลับมา

         การฝึกเขาเอง แม้จะไม่ได้อะไรมายมายอย่างที่เราเห็นตามหน้าจอทีวี แต่คำสั่ง นั่ง หมอบ คอย หยุด เป็นพื้นฐานที่เราสามารถฝึกเองได้ และการควบคุมหมาให้อยู่ในคำสั่ง ไม่ตื่นตระหนกเมื่อเจอสิ่งเร้า หรืออยู่ในภาวะคับขัน กับความสุขที่เราได้มีเวลาให้กับเขา เล่นกับเขา มันจะต่างกันโดยสิ้นเชิง เพียงแต่ความอดทนเราเพียงพอหรือไม่เท่านั้นเอง 

         ข้อดีของการฝึกเองที่เรามักมองข้ามคือ ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับหมา การมีเวลาให้กับเขาเพียงวันละครึ่ง-หนึ่งชั่วโมง เราสามารถทำอะไรได้หลายๆอย่างในเวลาเพียงแค่นั้น เช่น เล่น สอน ฝึกควบคุมเขา สลับกันไป เมื่อทำบ่อยๆ หมาจะรับรู้ได้เองว่าเมื่อถึงเวลา ถ้าเราไม่เรียกเขา เขาก็จะมาเรียกเราเอง ทั้งนี้ยังทำให้เราเข้าใจพฤติกรรมเขาในแต่ละช่วง และสามารถแก้ไขไปทีละเรื่อง รวมถึงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด จะทำให้เขาและเราเข้าใจกันมากขึ้น จากนั้นทุกอย่างจะก่อนเป็นความผูกพันธ์

       ผมก็เริ่มฝึกเจ้าไปร์ทเองโดยไร้ความเชื่อมั่น ตั้งแต่หมอห้ามไม่ให้เขานอนท่าไก่ย่างเพราะข้อสะโพกแตกและหลุดจากเบ้า วันที่หมอพูดผมยังนึกกับตัวเองเลยว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไร แต่เมื่อเห็นมันนอนท่าไก่ย่างทุกคนในบ้านไม่ว่าใครถ้าเห็นจะจับมันนอนพับเพียบทันที่ แรกๆก็ได้บ้างไม่ได้บ้างแต่พอทำไปสักสองสามอาทิตย์ ทุกวันนี้เขาไม่เคยนอนท่าไก่ย่างอีกเลย

      การสอนก็เช่นเดียวกัน ผมพาเขาออกเล่นทุกวัน 20.00 น. ประมาณเกือบๆชั่วโมง เมื่อถึงเวลาถ้าผมไม่พาเขาออก เขาจะเดินตามผม มีบางครั้งเขาเอาปากมาดึงแขนเสื้อเพื่อที่จะชวนออก พอเดินไปหยิบสายจูง เขาจะเดินออ้มหลังแล้วมานั่งคอยข้างขวามือผมประจำ ตอนจะออกจากบ้านเขาจะนั่งคอย  เมื่อเปิดประตูผมจะออกก่อน แล้วให้เขาออกตาม จากนั้นเขาต้องนั่งคอยผมจนกว่าจะปิดประตู สักพักถ้าเขานิ่งดีเรียบร้อยก็จะให้เขาไป เขาถึงจะวิ่งเป็นลูกธนูทันที

      การสอนหมาไม่ได้เป็นในวันเดียว ต้องใช้เวลาและความอดน เข้มแข็ง เด็ดขาด อย่าใจอ่อน ที่สำคัญคือทำเป็นประจำ และแก้ไขทันที่ที่เขาผิด แรกๆเราจะรู้สึกว่าเขาดื้อ สอนไม่ได้อย่างใจ แต่ให้ทำไปเรื่อยๆ สองสามวันแรกแทบจะไร้ความหวัง ดูเหมือนมันยากเย็น แต่พออาทิตย์ผ่านไปเริ่มได้บ้างไม่ได้บ้าง ค่อยรู้สึกใจชื้น จากนั้นสองอาทิตย์ผ่านไปมันเป็นของมันเองโดยอัตโนมัติ

      ดูเหมือนว่าหมามันจะรับรู้ได้ด้วยการทำบ่อยๆ เป็นกิจวัตร เหมือนกับทีเราตื่นเช้ามาต้องอาบน้ำแปรงฟัน ควรเริ่มจากง่ายๆคือการนั่ง เมื่อทำได้ในสิ่งหนึ่งก็จะมีกำลังใจในการที่จะฝึก อย่าทำสะเปะสะปะ ทำไปทุกเรื่องแล้วมันจะไม่ได้อะไรสักเรื่อง ให้ทำที่ละเรื่องซ้ำๆ เมื่อทำได้ค่อยเปลี่ยนเรื่อง แต่ก็ควรทบทวนเรื่องเดิมเป็นประจำเช่นกัน

      แต่การจะสอนหมาในเรื่องใดๆ การควบคุมหมาให้เขายอมรับเราในฐานะผู้นำเป็นเรื่องสำคัญ เมื่อควบคุมเขาได้เราก็จะง่ายในการสอนและควบคุมเขา การควบคุมหมาควรเริ่มจากสิ่งเร้าที่น้อยๆ ในระยะไกลๆ เมื่อเขามีปฏิกริยา ควรควบคุมเขาทันที่ เบนความสนใจเขาทันดีด้วยกัน กระตุกสายจูงให้เขาหันหน้าไปทางที่ไม่มีสิ่งเร้า ทำให้เขานิ่ง ทำให้เขาสงบไม่ตื่นเต้น ทำตัวเราให้เป็นที่พึ่งของเขา เขาจะรับรู้และนิ่งไปเอง  จากนั้นก็เข้าค่อยๆนำเขาเข้าใกล้สิ่งเร้ามากขึ้น และควบคุมเขาให้ได้ ผมเชื่อว่าทุกท่านทำได้แต่ขาดความเชื่อมั่นและวิธีการที่จะทำเท่านั้นเอง ทุกอย่างไม่มีกฏเกณฑ์อะไรตายตัว สุดแท้แต่ว่าใครจะนำไปปรับใช้อย่างไร 

      ส่วนตัวผมเองก็เลือกที่จะใช้วิธีการใน DVD ปรับพฤติกรรมสุนัขมาปรับใช้ในบางเรื่อง เพราะผมเป็นแค่ผู้เลี้ยงไม่จำเป็นต้องการอะไรทีมันร้อยเปอร์เซ้นต์ เพียงแค่ผมควบคุมหมาได้เป็นพอ ทุกวันนี้ไปร์ทมันจะดุแต่เฉพาะคนภายนอกที่เข้ามาในบ้านซึ่งต้องระวังเป็นพิเศษ การหาหมอ กินยา หวงของ กัดสิ่งของ ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผมเพราะเขาถูกฝึกมาแต่เล็กๆ ให้เคยชิน แต่กับบางคนแม้จะสนิทก็ไม่สามารถควบคุมเขาได้เช่นกัน ดังนั้นการเป็นผู้นำ การควบคุมเขาเป็นสิ่งสำคัญไม่น้อยเลยทีเดียว

    ผมอยากจะยกตัวอย่างเรือ่งการไปหาหมอ บางตัวดิ้นพลาดๆ ก็ถูกบังคับให้ฉีดยา นี่เป็นข้อผิดพลาด ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ ที่ถูกควรทำให้เขาคุ้นเคยกับสถานที่เพื่อลดความเครียด ลดความตื่นตระหนก เมื่อเขาสงบ เขานิ่งค่อยๆตะล่อมเขาไม่ให้ตื่นเต้นแล้วค่อยๆล็อคคอและขาหน้า อีกคนขาหลัง เขาอาจดิ้นสักพัก ทำให้เขานิ่งๆ สักพัก  แล้วค่อยฉีดยา เมื่อฉีดยาเสร็จค่อยๆปล่อย  เมื่อทุกว่าเรียบร้อย เราก็คุยกับหมอ อะไรที่เป็นประโยชฯก็ถามหมอไปเรื่อยเปื่อยปล่อยเขาให้คุ้นเคยกับที่ตรงนั้นสักพัก ทุกอย่างจะดีเอง

โชคดีครับ

เจ้าไปร์ท-5518