เจ้าดอน..ชื่อเดิมเจ้าของเค้าเรียก บิ๊ก (Big) แม่กี๋เรียก ดอนหวาย..สุดท้าย..คงได้นามว่า...Big Don ...

ยังมีบางแก้วอีกมากมาย..ที่รอคอยโอกาส..ที่จะได้พบใครสักคนที่เข้าใจ..และเห็นใจ

นับถือแม่กี๋อย่างยิ่งครับ  ไม่ทราบว่าได้เจ้าดอนหวายมาอย่างไร

ปิงปองก็ยังขี้หงุดหงิดเหมือนเดิม   ไม่ยอมเล่นกับน้องใหม่

สวัสดีและขอบคุณมากค่ะ คุณปิงปอง แม่กี๋ย้ายบ้านจากท่ายาง เมืองเพชรฯมาอยู่แถววัดไร่ขิง อ.สามพราน นครปฐม เจ้าดอนมาเดินป้วนเปี้ยนตั้งแต่วันแรกที่ขนของมาบ้านใหม่ แม่กี๋กิ๊กตั้งแต่วันแรกแต่สองนักเลงเขม่นสุดขีดค่ะ แม่กี๋เลยตั้งชื่อตามชื่อตลาดน้ำดอนหวาย ขบคิดอยู่นาน ..หาหมอขอวางยาซึม เพื่อฉีดวัคซีน และป้อนยา อาบน้ำ ที่ต้องให้นอนหลับเพราะเจ้าดอนหวาดระแวง แยกเขี้ยว ยิ่งกว่าปู่หัวโตอีกค่ะ แต่ตอนนี้ดีมากๆ ลูบหัวได้แล้ว วันนี้เป็นวันแรกที่เจ้าดอนมานอนหงายท้อง กลิ้ง ตีซี้กับแม่กี๋..วิ่งเล่นกับเด็กอย่างร่าเริง...

สวัสดี แม่กี๋ ตลาดน้ำ คิดถึงกระทูแม่ก๋ท่ายาง เวลาที่ไปชะอำ ผ่านท่ายางก็ให้นึกถึงชื่อแม่กี๋เสมอ ในชุมชนคนรักบางแก้ว

ยินดีกับเจ้าดอนด้วยค่ะ ที่มีคนเอาใจใส่ดูแล แบ่งเบาปัญหาสังคม

สวัสดีจ้ะ น้องโฟรคและ Leo ดีใจจังที่ได้พบ leo อีก ที่จริงก็เข้ามาติดตามข่าวที่ชุมชนฯแห่งนี้เป็นประจำ ....หลายปีก่อนชุมชนฯได้ให้ความรู้เกี่ยวกับวิธีการเลี้ยงบางแก้วแก่แม่กี๋มากมาย แถมยังพบเพื่อนใหม่ที่น่ารักและยังคงเป็นเพื่อนออนไลน์ที่ดีผูกพันธ์มาจนถึงทุกวันนี้..วันนี้ชื่นใจที่ที่ทราบว่า..อำเภอท่ายาง ยังอยู่ในความทรงจำของ leo นะคะ

"พี่เต้ยกับปู่โต ดีกับพี่ดอนรึยังคับ"  น้องโฟรคครับ..ไม่รู้เป็นไง แม่กี๋ต้องชะตากับหมานักเลง เจ้าดอนก็อีกหนึ่งล่ะ พฤติกรรม..เหมือนน้ำกับน้ำมันหมู น้ำมันพืช น้ำมันงา บางแก้วสามตัวนี้จึงเข้ากันไม่ได้เลย..ไม่ยอมอ่อนข้อให้กันทั้งสามตัว แค่เจ้าดอนมาหาแม่กี๋ที่ริมรั้ว เต๋าเต้ยก็กรี๊ดๆๆๆๆๆ ปู่หัวโตโวยวายลั่นบ้าน หมดสิทธิคิดจะเอามาอยู่ร่วมหอลงโลงกันได้

ดังนั้นที่แม่กี๋ช่วยดูแลรักษา ให้อาหาร ก็ขอแค่เจ้าดอนมีชีวิตที่ดีขึ้น เป็นที่ต้องการของชุมชนคนฯที่นี่ เผื่อว่าสักวันหนึ่งแม่กี๋จะต้องจาก..ดอนหวายไปอยู่ที่แห่งใหม่ แล้วทิ้งเจ้าดอนไว้ข้างหลัง เจ้าดอนจะยังเป็นที่รักของเจ้าของเดิม..

ทุกวันนี้ เจ้าดอนมาขออาหารเป็นเวลาแล้วก็เดินกลับไปนอน ไปเฝ้าบ้านให้เจ้าของเดิม..ก็บางแก้วมีนายเดียวในดวงใจ..นี่จ้ะ แต่ไม่รู้ว่าเจ้าของจะเข้าใจและเห็นคุณค่า..ในน้ำใจของเจ้าดอนหรือเปล่าหนอ..

    555 แม่กี๋ของไปร์ทมาทีไรต้องเป็นขบวนรถไฟทุกที จากแม่กี๋-ท่ายาง มาถึง แม่กี๋-ตลาดน้ำ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ยังไงก็เป็นแม่กี๋ของชาวบางแก้วเหมือนเดิม วันนี้สร้างนิยายชีวิต สีสรรให้บางแก้ว.....อีกแล้วครับท่าน

    เพิ่งรู้ว่าแม่กี๋ก็ปั้นดินให้เป็นดาวกะเขาเหมือนกัน ก็เป็นข้อสรุปได้ว่าบางแก้วไม่ได้มีนายเดียวเสมอไป เพียงแต่นายใหม่เข้าใจบางแก้วดีพอหรือไม่  สมกับคำที่ว่า "นายดี ย่อมได้หมาดี" วันนี้..แม่กี๋ถึงมีลูกชื่อ "เจ้าดอน" เริ่มต้นด้วยความหวาดกระแวง แต่นายดี นายรู้ นายเข้าใจ วันนี้ถึงมีวาสนาต่อกัน ไม่ใช่เรื่องที่กล่าวเกินเลย เพราะภาพที่เห็นมาฟ้อง 

      ขอบคุณแม่กี๋ที่ตอกย้ำความดีของบางแก้ว..ไม่ได้ดุอย่างเขาว่า..แต่ข้ามีเหตุผล..ไม่รู้หน้า ไม่รู้ใจ หมามันยังคิดได้ แล้วไยว่า "เป็นข้อเสีย"

     รักแท้ต้องพิสูจน์..หมาพิสูจน์คน คนจริงใจ หมามันเลยเข้าใจ ลูกก็ไม่ใช่..แม่ก็ไม่เชิง แต่ความรักมันหล่อหลอมกันได้ตลอด ไม่ว่าจะเป็นใคร มาจากไหน รวยหรือจน คนหรือสัตว์ ถ้าจริงใจก็ต่อกันมันจึงไร้ปัญหา

      เขียนไปเขียนมาหาทางลงไม่เจอ เพราะเพิ่งกลับจากเขาใหญ่ ใจยังเพลีย ขอจบกันดื้อๆ เลยแล้วกัน โชคดีครับแม่กี๋และทุกคน

เจ้าไปร์ท-5518 

ทุกครั้งได้อ่านกระทู้ของคุณแม่กี๋ จะรู้สึกมีความสุข ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเศร้า หรือเรื่องสนุก  ทุกเรื่องราวให้ความรู้สึกของความรักและความห่วงใย เอื้ออาทร อย่างบริสุทธิ์ และจริงใจเสมอมา 

ขอคารวะคุณแม่กี๋ สำหรับความรักอันบริสุทธิ์ยิ่งใหญ่และ จริงใจที่คุณแม่กี๋มีต่อบางแก้วทุกชีวิตค่ะ