สวัสดีค่ะ ดาวเพิ่งสมัครเป็นสมาชิกใหม่ ของชุมชนคนรักบางแก้ว

ตอนนี้ดาวกำลังประสบกับปัญหา ลูกสุนัขบางแก้วเพศเมีย อายุประมาณ 3 เดือน ครึ่งค่ะ (ชื่อ : กุ๊ยช้าย) ที่ในช่วง 1 อาทิตย์ที่ผ่านมาเริ่มมีหนีนิสัยชอบแอบหนีออกนอกบ้านซึ่งโดยปกรติแล้วในทุกวันดาวจะปล่อยให้กุ๊ยช้ายอยู่กับลูกสุนัขเพศผู้อีกตัวนึง (พันธุ์ลาบราดอร์) เพราะว่าดาวจะต้องออกมาทำงาน พอตอนเย็นที่ดาวกลับจากที่ทำงานจะพบว่า กุ๊ยช่ายจะอยู่นอกบ้านทุกทีเลย พอดาวเรียกให้เค้าเข้ามาหาหรือว่าเดินไปหาเค้า เค้าจะมีนิสัยเดินหนีตลอดเลย จนตอนนี้ดาวต้องแก้ไขช่องทางที่เค้ามักจะหนีออกนอกบ้าน แต่ก็ยังไม่สามารถกั้นเค้าไว้ได้ พอมีใครให้คำปรึกษาได้บ้างค่ะเกี่ยวกับ

1. วิธีการเรียกความสนใจจากลูกสุนัข สำหรับสุนัขที่เรียกแล้วไม่ยอมมาหาเจ้าของ

2.การฝึก+การลงโทษสำหรับสุนัขที่หนีออกจากบ้านที่ถูกต้องหน่อยค่ะ ขอรบกวนผู้ที่มีประสบการณ์ช่วยแนะนำให้ดาวหน่อยน่ะค่ะ

ที่บ้านพยายามพาน้องหมาทั้ง 4 ตัวไปเดินเล่นในหมู่บ้านบ่อยๆ

ทั้ง 4 ตัว คือ โบ ปิงปอง ด็อตคอม กับ ด็อตเน็ต บางครั้งจะดิ้นฝีนตัว สายจูงหลุดจากคอได้  ก็วิ่งอย่างเป็นอิสระไป

แต่ก็ไม่ได้วิ่งเตลิดไปไกล    จะอยู่ในละแวกที่มันเคยไป

ก็อย่าได้ตกใจไปวิ่งไล่มัน  เพราะมันจะนึกว่าเราจะเล่นวิ่งไล่จับกับมัน

ทำเป็นไม่สนใจ  ค่อยๆเดินไปเหมือนเดินเล่นกับมัน   แล้วค่อยจับมันคล้องคอ   ลูบหน้าอกชมมันหน่อยที่อุตส่าห์รอเรา  ถือโอกาสเปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส  เปลียนเป็นการฝึกแบบนอกสายจูงบ้าง   แต่ถ้ามันทำท่าจะกระโดดใส่คนหรือจักรยาน  ก็ต้องรีบวิ่งไปห้ามมัน

เรื่องเรียกมาแล้วไม่มานั้น  เป็นความหัวหมอของบางแก้ว  พยายามฝึกให้อาหารแล้วเรียกเข้ากรง  แต่ก็ไม่สำเร็จ     มันทำหน้าเจรจาขอกินนอกกรง

ใครฝึกสำเร็จ  ลองมาเล่าเทคนิคให้ฟังบ้าง

จากประสบการณ์ตรงเลยนะคะ สมัยก่อนหมาน้อยที่บ้านก็นิสัยคล้าย ๆ กันแบบนี้ค่ะ

คือพอเรียกแล้ว อย่างมากมันหันหน้ามามอง ถ้าวิ่งไล่จับ พี่แก ก็วิ่งหนีเอาดื้อ ๆ เลย

หมาน้อยมันคงคิดว่า เราเรียกแล้วคือมันต้องกลับบ้าน เรียกทีไรเอากลับบ้านทุกที

มันไม่อยากกลับ มันก็เลยหนีไปโลด

วันหลัง ๆ เลยลองพยายามพาไปเที่ยวเล่นข้างนอกให้เป็นเวลา ปล่อยให้วิ่งเล่นเองโดยไม่ผูกเชือกบ้าง แล้วก็ลองเรียกให้กลับ ช่วงแรกก็ต้องใช้ขนมไปล่อกันหน่อย พอใส่ปลอกคอได้ก็ยังไม่พากลับบ้าน ก็ต้องพาเดินไปเที่ยวเล่นข้างนอกอีกพักใหญ่ เวลาจะกลับบ้านก็บอกมัน "กลับบ้านกันนะ" ทำแบบนี้ทุกครั้งที่พาไปเดินเล่นน่ะคะ 

ซึ่งหลังจากฝึกแบบนี้ไม่นาน (ว่าไปก็หลายเดือนอยู่ 5 5 5) พอเรียกปุ๊บ มันรีบวิ่งจู๊ดมาหาเลย(มันคงคิดว่า แม่มันจะพาไปเที่ยว เหอะเหอะเหอะเหอะ ไอ้หมาเอ้ย!!)  

เดี๋ยวนี้ไม่ต้องให้ขนมแล้ว เรียกก็ยังมาเหมือนเดิม บางทีก็พาไปเที่ยวเล่นพอให้มันหายอยากบ้าง

ตอนนี้เด็กน้อยอายุ 2 ขวบกันแล้ว เรียกทีไรก็มาทุกที ไม่มีปัญหาเรื่องเรียกแล้วไม่มาอีกแล้วค่ะ(ส่วนปัญหาเรื่องหนีเที่ยวนี่ แก้ที่ รั้วบ้านจะดีกว่านะคะ 5 5 5 5 บางแก้วมันหัวหมอ เชื่อมันไม่ค่อยได้ค่ะ 5 5 5) 

เห็นด้วยอย่างแรงจ้า ไอเรื่องที่หมามักจะรู้ทันเราเสมอ ดังนั้น...เราก็ต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมเพิ่มเข้าไปอีกนะ รออีกสักพักจะนำลูกตัวที่สองมาโชว์มั่งคะ...Bubbles.

1. อายุแค่สามเดือนครึ่ง ถ้ารีบๆฝึก น่าจะได้  ส่วนมากที่เห็น  คนเลี้ยงบางแก้ว มักมาคิดจะสอนเอาตอนหมาโตและเริ่มมีปัญหา  ถึงตอนนั้นบางแก้วก็ไม่ฟังใครแล้ว

การฝึกเรียกหมามาหา 

เตรียมของกินที่เขาชอบมาก ไว้ที่ตัว ในปริมาณมากพอสมควร

เวลาฝึกที่ดีที่สุดคือตอนที่ลูกหมาหิว  

เอาของกินให้ลูกหมาดมๆพอให้เขารู้ว่า เรามีของชอบของเขา 

ถ้ามีผู้ช่วย จะยิ่งดี  ให้ผู้ช่วยจับลูกหมาไว้ แล้วเจ้าของเดินห่างออกไป  ทำท่าหลอกล่อ กระตุ้นเร้าให้ลูกหมาเห็นว่าเราจะให้อาหาร  และอยากกิน

ลูกหมาอยากได้มากๆ  มีแรงขับของความอยากกิน(food drive)สูงขึ้น  ก็จะดิ้นรนอยากไปหาเจ้าของ(เพื่อจะได้กิน)

เมื่อสังเกตว่าความอยากกินขึ้นสูงมากๆ   ก็ให้ผู้ช่วย ปล่อยลูกหมาให้วิ่งมาหาเจ้าของ

ขณะลูกหมากำลังวิ่งเข้ามา ให้เจ้าของเรียกชื่อหมา และ/หรือ พูดคำสั่ง มานี่ ขณะเดียวกันก็เคลื่อนตัวถอยหลังไปอีกเรื่อยๆ  เพื่อกระตุ้นให้ลูกหมาวิ่งไล่เข้ามา ตามแรงขับธรรมชาติในการไล่ล่า(prey drive)  พร้อมทำเสียง+ตบมือเบาๆ ,ทำท่าทางที่คิดว่า ลูกหมามันจะอยากวิ่งไล่เข้ามามากที่สุด

ลูกหมาที่ปกติดี ควรจะวิ่งเข้ามาหาเจ้าของอย่างรวดเร็ว และกระตือรือล้นอย่างมาก ด้วยความหิว และตามสัญชาติญาณการไล่ล่าของเขา

ทันทีที่ลูกหมาวิ่งมาถึงเจ้าของ ต้องรีบให้อาหารเขาทันที 1-2 ชิ้นเท่านั้น อย่าให้มาก

ทำแบบเดิมซ้ำไปเรื่อยๆ  อาจจะเปลี่ยนทิศทาง   เปลี่ยนท่าทาง,น้ำเสียงที่กระตุ้น  แต่อย่าเปลี่ยนเสียงที่ใช้เรียกชื่อและพูดคำสั่ง ให้ใช้เสียงเหมือนเดิมทุกครั้ง

แรกๆ จับลูกหมาไว้ไม่ต้องนาน พอลูกหมาเริ่มดิ้นนิดหน่อย ก็ปล่อยให้วิ่งไปหาเจ้าของ

ต่อไปก็จับไว้ให้นานขึ้น ให้ลูกหมาต้องดิ้นรนมากขึ้น ในการล่าหา(เหยื่อ)กิน  ลูกหมาจะเรียนรู้ว่า ต้องรีบมาหาเจ้าของให้เร็วที่สุด ก็จะได้อาหารกิน

วิธีนี้ นอกจากจะทำให้เรียกหมามาหาได้ง่ายแล้ว ยังกระตุ้นให้หมามีความอยากกินมากขึ้น เพราะต้องต่อสู้ดิ้นรน เพื่อจะได้กิน

มีเจ้าของหมาหลายคน  ถามว่า ถ้าไม่มีอาหาร เขาก็ไม่มาหาน่ะสิ 

ความจริง การที่เราใช้อาหาร เพราะ อาหารเป็นหนึ่งในความต้องการพื้นฐานที่สำคัญที่สุดในการดำรงชีวิตตามธรรมชาติของสัตว์ทุกประเภท   เราใช้ อาหาร เป็นเครื่องมือ ในการช่วยทำให้หมาเข้าใจได้ง่ายและเร็วขึ้น (โดยไม่ต้องบังคับ) ว่า ถ้าเขาได้ยินเสียงแบบนี้(เสียงเรียกชื่อ และเรียกมาหา)  เมื่อไหร่ เขาจะต้องวิ่งเข้ามาหาเจ้าของ    เมื่อหมาเก็บข้อมูลที่เราต้องการได้แล้ว เขาก็จะทำตามนั้นเสมอ

ส่วนการที่เจ้าของจะให้รางวัล(อาหาร) ทุกครั้งที่หมาทำตามที่ต้องการ ก็ไม่ใช่เรื่องผิดร้ายอะไร  ยิ่งดีเสียอีก เพราะหมาจะได้มั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ ว่า มาหาเจ้าของทีไรได้กินทุกที  บางคนก็ใช้วิธีชมเชย กอด ลูบเนื้อลูบตัว  หรือทำอะไรก็ได้ ให้หมารู้ว่า ทุกครั้งที่วิ่งเข้ามาหาเจ้าของ จะมีแต่สิ่งดีๆ  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในช่วง การหาช่องทางในการสื่อกับหมาให้เข้าใจ  ที่คนทั่วไป เรียกกันว่า การฝึก

2.การฝึก+การลงโทษสำหรับสุนัขที่หนีออกจากบ้านที่ถูกต้องหน่อยค่ะ

ที่ถูกต้อง.....น่าจะเป็นการ ปรับปรุงพื้นที่ บริเวณที่ให้ลูกหมาอยู่ ให้มีรั้วรอบขอบชิดที่แข็งแรง แน่นหนาตามสมควรแก่กรณี  ให้สามารถป้องกันการมุดลอด , การปีน , การกัดแทะทำลายของลูกหมาได้

การปล่อยลูกหมาเล็กๆอยู่ตามลำพัง ควรกั้นบริเวณให้อยู่ในที่ปลอดภัยที่สุด

ตอบคุณ Pingpong ... ฝึกให้อาหาร แล้วเรียกเข้ากรง 

หมายถึง จะฝึกให้เขากินอาหารในกรง  หรือว่า จะฝึกเรียกเข้ากรงหลังให้อาหารแล้ว

หมาที่บ้าน ทำสำเร็จทุกตัว ไม่ว่าจะให้เข้ากรงหลังกินเสร็จ หรือ กินเสร็จแล้วค่อยเข้ากรง  หรือว่าเข้ากรงเฉยๆไม่ได้กินอะไรเลย...

เล่าไม่ถูก ว่าฝึกยังไง เพราะไม่รู้สึกว่าได้ฝึกด้วยซ้ำ บอกกันมาแต่เด็กๆ ให้ไปตามมือชี้  พอชี้ไปทางไหน  ก็ไปทางนั้นเลยค่ะ

ฝึกบางแก้ว คิดว่า ถ้าใช้คลิกเก้อร์ น่าจะได้ผลดีที่สุด ลองเสิร์ชหาดูตามเนต จะมีข้อมูลเยอะค่ะ  เป็น positive training จริงๆ  อ่อ..แล้วก็อย่าลืมแสดงตัวเป็นจ่าฝูงให้ชัดเจนด้วย  (ตามดีวีดีที่ซื้อมาฝากเลยค่ะ) ถ้าติดตามดูซีซ่าร์มิลานเสมอๆ จะมีเคสที่เอามาปรับใช้ได้เยอะมาก

เลี้ยงหมาบางแก้ว 2 ตัวค่ะ  ปล่อยให้มันอยู่อย่างอิสระตั้งแต่เด็ก  สามารถออกรั้วบ้านไปเดินเที่ยวได้ตลอดเวลา  แต่พักหลังเริ่มได้ข่าวว่าไปเล่นไก่ชาวบ้านจนแตกกระเจิง  ก็ได้บอกเจ้าของไก่ไปว่า ถ้ามันมาเล่นไก่อีกก็จัดการได้เลยค่ะ  จะได้หลาบจำ  ตอนกลางคืนก็หนีเที่ยวเป็นประจำ  ไม่รู้ไปทำอะไรกัน  แต่ชอบที่สุดคือชอบออกไปเล่นน้ำค่ะ  เปียกโชกไปทั้งตัว และไปคลุกฝุ่นกันมอมแมม จำสารรูปกันไม่ได้เลยเทียว 

แนะนำว่า ลองปล่อยให้เค้าเป็นอิสระค่ะ  ให้รู้ว่าการออกไปข้างนอกของเค้าเป็นเรื่องปกติ ยิ่งถ้าเรายิ่งขัง หรือห้ามไม่ให้ออกไป  เมื่อมันมีโอกาสได้หลุดออกไปความรู้สึกเหมือนได้เจอสวรรค์หน่ะค่ะ  มันก็จะไปแบบมันเหลียวหลัง  และไม่อยากกลับเข้าบ้านอีกเลย  จะกลับอีกทีก็ตอนเบื่อแล้ว หรือหิว

ซึ่งสำหรับเจ้าสองตัวที่บ้านนี่  ถ้ามันแอบออกไปเที่ยว  ก็จะตะโกนเรียกชื่อมัน  พร้อมทั้งปรบมือเรียก  เดี๋ยวก็วิ่งแข่งกันกลับบ้านเองค่ะ