ตอนพาด็อตคอมเข้าบ้าน  ก็กลัวปัญหานี้เหมือนกันว่า  จะโดนพี่ๆรังเกียจรังแกเอา

ก็ใช้วิธีให้มันมาทำความรู้จักกันนอกบ้าน(นอกอาณาเขตของเจ้าถิ่นก่อน)    ห่อหุ้มตัวสมาชิกใหม่ด้วยเสื้อผ้าเก่าๆที่ยังไม่ซักของเราให้มันรู้สึกว่าเป็นพวกเดียวกัน  ไม่ผิดกลิ่น  

อาจจะโชคดีที่ด็อตคอมเป็นตัวผู้(เพศตรงข้าม)    ก็เลยอยู่ร่วมกันได้อย่างมีสันติสุขจนทุกวันนี้

.....ศึกชิงหลุมทราย.....

http://www.bangkaew.com/dotcom/

วิธีการที่ผมเคยใช้ก็คือ เอาหมาเจ้าถิ่นเดิมขังกรงไว้ก่อน แล้วปล่อยลูกหมาใหม่เดินไปโชว์ตัวหรือให้อยู่ในกรงใกล้ๆ กัน แล้วรอดูปฏิกิริยาว่าหมาโตเจ้าถิ่นจะทำอย่างไร ถ้าไม่แสดงอาการข่มขู่ ผมก็ปล่อยให้ทั้งสองตัวเจอกันนอกกรงได้ทันทีโดยผมยืนคุมเชิงอยู่ใกล้ๆ เผื่อว่าเจ้าหมาโตเกิดหมั่นไส้และงับเจ้าตัวเล็ก จะได้ช่วยเหลือได้ทัน ผมยืนคุมเชิงประมาณ 5 นาที ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็ปล่อยให้เขาเล่นด้วยกันตามลำพังได้

แต่ถ้าหมาโตเจ้าถิ่นตัวใดแสดงอาการข่มขู่ลูกหมา ผมก็ขังหมาโตนั้นไว้ในกรงใกล้กับลูกหมาให้เห็นกันทุกวันเป็นสัปดาห์ พออาการรังเกียจลูกหมาของเจ้าตัวโตลดลง ผมก็จับมันใส่โซ่และปล่อยมาพบกับลูกหมาสองต่อสอง แต่เราต้องพร้อมที่จะกระชากโซ่หรือทำโทษทันทีหากเจ้าตัวโตข่มขู่หรืองับลูกหมา ทำอย่างนี้ไม่กี่วัน หมาโตและลูกหมาก็คงจะเข้ากันได้

ผมก็เลื้ยงบางแก้ว 5 ตัวไว้เฝ้าบ้านเหมือนกับที่คุณต้องการเลี้ยงบ้างแก้วเพราะเห็นว่าหมาพันธุ์ทางไม่กัดคนแปลกหน้า ได้แต่เห่า จากประสบการณ์ของผมนั้น บางแก้วทุกตัวไม่ได้ดุและกัดคนแปลกหน้า คงขึ้นก้บปัจจัยหลายอย่าง ดังนั้นอย่าไปคาดหวังจากบางแก้วสูงมากนัก ผมว่าถ้าหมาผมเห่าคนแปลกหน้าที่เข้ามาใกล้บ้าน ผมก็พอใจแล้ว เนื่องจากเป็นการเตือนให้เรารู้ตัว จะได้แจ้งตำรวจหรือเตรียมปืนได้ทัน ผมไม่หวังพึ่งหมา 100% ในเรื่องนี้

บางแก้วของเผมตัวที่ดุทั้งหลายนั้น เวลาเห็นคนแปลกหน้า หรืออะไรเคลื่อนไหวในพุ่มไม้ มันก็ไม่วิ่งผลีผลามเข้าจู่โจมทันทีเสมอไป ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ มันก็ระวังตัวและกลัวตายเหมือนกันเรา