สุนัขพันธุ์บางแก้วเป็นที่รู้จักกันดีว่าดุ ดุมากกกกกก ว่างั้น แล้วข้าวหอมเป็นสุนัขเพศเมียและก็เป็นหนึ่งในบรรดาหลายๆตัวที่ดุมากจนจ้องล่ามโซ่ที่มีขนาดใหญ่มาก เพราะแรงเยอะ แถมไม่เคยไว้ใจใครเลยนอกจากคนในบ้าน ข้าวหอมทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดีตลอดระยะเวลา 5 ปี พวกเราทุกคนอุ่นใจทุกครั้งที่มีข้าวหอมอยู่ เรียกได้ว่า ประตูบ้านไม่ต้องปิดไม่ต้องล็อกก็ได้ ยาเบื่อที่จะโยนให้ข้าวหอมกินเพื่อหวังฆ่ายิ่งไม่มีทางเลย เพราะโดยนิสัยแล้วไม่ไว้ใจใครจิงๆ ข้าวหอมไม่เคยกินอาหารที่คนแปลกหน้ายื่นให้ และก็ไม่กินอาหารที่ตกบนพื้น แต่ข้าวหอมมักจะเกลียดเสียงพลุ ประทัด เสียงกลองสิงโต เสียงรถซาเล้ง และก็คนที่ชอบโยนขยะทิ้งลงคลองเป็นที่สุด เมื่อไรก็ตามที่มีเหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้น ข้าวหอมจะกระโจนอย่างแรงพร้อมกับเห่าเสียงดังอยู่บ่อยครั้ง จากเหตุการณ์ต่างๆนี้ทำให้ข้าวหอมต้องตายอย่างกระทันหันเพราะโซ่ล่ามคอข้ามหอม ซึ่งข้าวหอมไม่เคยแสดงอาการเจ็บคอ หรือร้องปวดแต่อย่างไร แต่แล้วข้าวหอมก็ต้องจากพวกเราไปเพียงเพราะว่าเกิดอาการบาดเจ็บที่ต้นคอ กระดูกตรงคออักเสบ เราได้พาไปหาหมอที่โรงพยาบาลเกษตรฯ ทันทีหลังจากที่ข้าวหอมมีอาการน้ำลายไหลตลอดเวลา และขาหลังไม่มีแรง ไม่สามารถเดินได้ แม้ว่าข้าวหอมเป็นขนาดนี้เราก็ยังไม่รู้เลยว่าข้าวหอมเป็นอะไร จนกระทั้งคุณหมอได้ตรวจอย่างละเอียด เช้าพาข้าวหอมไปถึงโรงพยาบาลรอจนตรวจและให้น้ำเกลือเสร็จพากลับบ้าน คุณหมอบอกเพียงว่าไม่เป็นไรมากเอายากลับบ้านไปกินแล้วอีก 1 อาทิตย์มาพบกันเพื่อฟังผลตรวจเลือดด้วย เย็นนั้นเราได้พาข้าวหอมนั่งรถกลับบ้าน ในใจไม่เคยคิดว่าข้าวหอมไม่ไหวแล้ว เพราะดูจากหน้าตาแล้วยังมัความรู้สึกว่ายังไหวอยู่ คิดเพียงไม่นานข้าวหอมจะหายแล้วเราจะไม่ล่ามเค้าอีก เมื่อถึงบ้านก็เอาข้าวหอมนอนแล้วกางมุงครอบไว้ เวลาผ่านไปได้ไม่นานเลยประมาณ 2 ทุ่ม โรงแรมข้างเคียงได้จุดพลุ ข้าวหอมตกใจมากเลยขยับตัวพลิกอีกด้านหนึ่งแล้วก็ร้องสุดเสียง ด้วยความตกใจเราก็เลยคิดว่าข้าวหอมคงเจ็บคอคงนอนไม่สบายพลิกผิดท่าแน่ๆๆ เลยจับตัวข้าวหอมนอนในท่าเดิม เรานั่งกอดข้าวหอมอยู่ไม่นาน ปากก็ส่งเสียงเรียกข้าวหอม ข้าวหอม ไม่ทันขาดคำ คอข้าวหอมก็พับไป ในใจคิดว่าข้าวหอมต้องยังไม่ตายพยามจะพาไปโรงพยาบาลอีกครั้ง แต่ไม่ทันแล้วข้าวหอมหมดลมหายใจ ลิ้นเริ่มเขียว พ่อเราบอกว่าข้าวหอมไปสบายแล้วไม่ทรมาน แต่เรายังคาใจเลยก็ไหนคุณหมอบอกว่าไม่เป็นไรมากไง ทำไมข้าวหอมถึงจากเราไปเร็วอย่างนี้ ถึงตอนนี้ก็ไม่แน่ใจว่าเพราะโซ่ล่ามทำให้ข้าวหอมถึงตายแบบเฉียบพลันขนาดนั้นเลย หรือว่าข้าวหอมตายด้วยอาการของโรคอื่นที่ไม่ได้แสดงออกมา 27 พ.ย. นี้เราจะไปเอาผลตรวจเลือดแน่ๆๆรู้ให้ได้ว่าข้าวหอมจากเราไปเพราะอะไร ....เลยเป็นอุทาหรณ์อย่างหนึ่งว่าเราจะไม่ล่ามโซ่อีก เพราะเท่ากับทำร้ายเค้าจิงๆเลย

      แน่นอนว่าความสูญเสียครั้งนี้ทำให้เราและครอบครัวเราถึงกับเสียใจมาก ทุกคนร้องไห้ทุกครั้งเมื่อเห็นภาพความทรงจำต่างๆที่ข้าวหอมเคยอยู่ตรงนี้ ทำให้เราไม่อยากคิดที่จะเลี้ยงสุนัขตัวใหม่อีกเลย แต่ถึงตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้ว เพราะพ่อเราได้แต่นั่งบ่นคิดถึงข้าวหอมตลอดเลย อาจเป็นเพราะว่าท่านอยู่กับข้าวหอมทั้งวันและตลอดเวลา เราเลยคิดอยากจะหาตัวใหม่มาให้ท่านได้เลี้ยงเพื่อที่จะได้ลืมคิดถึงข้าวหอมไปบ้าง ไม่มากก็น้อย ....เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะอีกกี่เดือนกี่ปีครอบครัวเราถึงจะทำใจได้.....

ขออนุญาตแก้ฟอนต์ให้ใหญ่ขึ้น  แนบรูปอย่าให้ขนาดเกิน 100 เค

(Edited by Pingpong (-_-)/ - ศุกร์, 23 พฤศจิกายน 2007, 10:59PM)

ใช่ข้าวหอมตัวนี้ไหม ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ มีเวลามาคุยที่บอร์ด http://www.bangkaewhotspring.com ขอน้องข้าวหอมนอนหลับสบายนะรับ

       เสียใจด้วยครับ สำหรับส่วนตัวผมเองไม่ชอบการล่ามโซ่สักเท่าไร โดยเฉพาะใช้โซ่แทนปลอกคอ  หมาบางตัวอย่างในกรณีนี้ เมื่อเจอสิ่งเร้าเขาจะกระโจนใส่ด้วยความรุนแรง แต่สิ่งที่เขาได้กลับมากคือแรงกระชาก แรงสะบัด จากโซ่ที่ตึ่ง แล้วมีแรงดึงกลับ เหมือนการชนของรถยนต์ที่ผู้ขับขี่มันจะกระแทกพวงมาลัยเสียชีวิต ซึ่งเป็นที่มาของเข็มขัด ถุงลมนิรภัย  เมื่อเกิดการกระชากขี้นบ่อยๆ บริเวณลำคอ ก็มีความเป็นได้ที่จะเกิดแบบกรณีนี้แบบที่เราคาดคิดไม่ถึง

          การใช้ปลอกคอควรคำนึงถึงความเหมาะสมกับตัวสุนัขด้วย ยิ่งหน้ากว้างของปลอกคอกว้างเท่าไร ก็ยิ่งลดความบาดเจ็บได้มากเท่านั้น  สายจูงที่ยืดหยุ่นได้ก็จะช่วยลดแรงกระชากได้มาก นี่เป็นอุทธาหรณ์กรณีหนึ่งที่ผมไม่อยากเห็น แต่ก็ยังมีผู้เลี้ยงอีกหลายท่านล่ามโซ่ในลักษณะนี้ แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับนิสัย พฤติกรรม การเลี้ยงดู สภาพแวดล้อม ของสุนัขแต่ละตัวด้วย รวมถึงผู้เลี้ยง ทุกอย่างมีความสัมพันธ์กันเสมอ 

สายจูงแบบโซ่คล้องคอรูดให้แน่นได้นั้น  เขาจะเอาไว้ใช้ฝึกสุนัขด้วยการกระตุกให้มันเจ็บ

แต่เจ้าด็อตคอมก็ชอบกระโจน  วิ่งจะโซ่รัดคอแน่น   กระอักออกมาเป็นฟองขาว

ผู้เชี่ยวชาญแนะนำว่าไม่ควรใช้ล่ามสุนัข   อาจทำให้สุนัขตายได้ดังกระทู้  http://www.bangkaew.com/elearning2/mod/forum/discuss.php?d=2933

โซ่จูงแบบหนังถักของป้าชัชข้างล่างนี้จะดีกว่า   แม้จะรูดรัดคอแน่นได้   แต่ก็มีความยืดหยุ่น   ไม่บาดคอจนอักเสบได้

แต่ถ้าอยู่ในบ้าน   จะไม่ขังหรือล่ามโซ่    ปล่อยให้พวกมันวิ่งเล่นกันอย่างอิสระ

นอกจากว่ามีแขกมา   จะใช้วิธีกักบริเวณไม่ให้มายุ่งเกี่ยว 

หมาผมก็เกือบตาย 2 ตัว เพราะโซ่คล้องคอทีเดียว ทีแรกมนันเล่นกัน สักครู่ได้ยินเสียงร้องนึกว่ากัดกัน ที่ไหนได้โซ่พันปากอีกตัวหนึ่ง ส่วนอีกตัวโดนโซ่รัดเกือบหายใจไม่ออก ช้าอีกนิดเดี่ยวคงตายทั้งคุ่ ตอนนี้เลยเอาออกหมดเลย ก็ที่เอาโซ่มาคล้องกระดิ่งก็อยากให้น่ารัก....แต่เกือบทำร้ายเสียแล้ว เฮ้อ ล่วงใจ

เสียใจด้วยจริงๆ ค่ะ สำหรับการจากไปของข้าวหอม  ขอให้ทุกคนที่รักข้าวหอมทำใจได้เร็วๆ นะคะ  และเผื่อใจไว้สำหรับสมาชิกตัวใหม่ด้วยนะคะ  ตลอดชีวิตของดิฉัน เลี้ยงหมามาทั้งหมด 19 ตัว (ปัจจุบัน 3 ตัวค่ะ) เราเศร้าเสียใจทุกครั้งที่เค้าจากไป  แต่ตลอดเวลาที่มีเค้าอยู่นั่นมันเป็นความทรงจำที่ดีและมีความสุขค่ะ  ทุกวันนี้ดิฉันก็ยังไม่ลืมและยังไม่เลิกรักหมาตัวแรกที่ดิฉันเลี้ยงเลยค่ะ (ตอนนั้นอายุ 7 ขวบ)  และสำหรับทุกๆ ตัวก็เหมือนกัน  และเชื่อว่าทุกๆ คนที่รักข้าวหอมก็คงจะรักและไม่ลืมข้าวหอมตลอดไป

ส่วนเรื่องของข้าวหอมก็จะมีประโยชน์มากกับพวกเราที่ยังเลี้ยงหมาอยู่  เป็นบทเรียนที่เราจะได้ระวังกันต่อไปค่ะ  ขอให้ข้าวหอมนอนหลับให้สบายนะคะ