การที่สุนัขกัดผู้เลี้ยง อาจเกิดได้หลายกรณี ความดุโดยสายเลือดซึ่งกรณีนี้คงแก้ไขได้ยาก แต่ถ้าเป็นเหตุผลอื่นๆ เช่น ความเครียด เลี้ยงแบบตามใจ ความขี้ระแวง การป้องกันตัว การตั้งตัวเป็นจ่าฝุง หวงของ ฯลฯ หลายๆสาเหตุอาจปรับพฤติกรรมของสุนัขให้เป็นไปในทางที่ดีมากขึ้น กรณีนี้ไม่ได้บอกถึงสาเหตุของการกัด ว่าเกิดจากสาเหตุใด ส่วนการที่ออกนอกบ้านแล้วเขาไม่ยอมให้ไป หรือมีการเห่าหอนเมื่อเขาต้องอยู่ตัวเดียว อาจเป็นเพราะการเลี้ยงดูที่มีคนอยู่ด้วยตลอดตั้งแต่เล็กๆ ในลักษณะของการอยู่เป็นฝูง หรือความอยากออกเที่ยวไปนอกบ้าน เจ้าไปร์ทเองก็เป็น เมื่อจะออกจากบ้านมันออกอาการไม่พอใจ แสดงออกให้เห็นชัดเจน เช่น ร้องและแสดงอารณ์ฉุนเฉียว หาสิ่งของมากัดประท้วง หอนเมื่อไม่มีคนอยู่ แต่นับจากปีกว่าถึงสองปี อาการค่อยๆลดลงเป็นลำดับ สิ่งผมทำคือ จะทำโทษเขาทุกครั้งที่เขากัดสิ่งของ หรือแสดงความไม่พอใจออกมาให้เราเห็น ส่วนการหอนเมื่อไม่มีคนอยู่ จะให้วิธีการพาเขาออกเดินเล่นสักสิบ-สิบห้านาที แล้วพาเข้าบ้าน หาน้ำ กระดูกปลอม ไว้ให้เขา เมื่อกลับมาก็มีของฝากเสมอ ปัจจุบันสองปีเขารู้หน้าที่เขามากขึ้น เลี้ยงหมาต้องรู้ทันหมา เลี้ยงหมาต้องเข้าใจหมา เลี้ยงหมาต้องสอนหมา เขาทำได้ไม่มากก็น้อย แต่เราสอนเขาหรือยังเท่านั้นเอง แต่สิ่งที่สำคัญในการสอนเขาคือ เราต้องเข้าใจพฤติกรรมของหมาก่อน ซึ่งเรื่องพฤติกรรมของหมา ผมคงต้องขอบคุณป้าวิและอีกหลายๆท่าน ในเรื่องเหล่านี้ ณ วันนี้ผมเจอบางแก้วที่ไหนมักชอบไปทักทายมันเสมอๆ ขอให้มีความสขุกับบางแก้วครับ เจ้าไปร์ท-5518 |