เลี้ยงบางแก้วเพศเมียไว้ในทาวน์เฮ้าส์ค่ะ กั้นบ้านครึ่งนึงให้เค้าเลย แต่ให้อยู่ในบ้านทั้งวันจะปล่อยให้ไปเดินเล่น (แบบมีสายจูง) ทุกเย็น วันเสาร์-อาทิตย์จะพาไปวิ่งเล่นต่างจังหวัด (ปล่อยบ้างแต่ส่วนใหญ่มีสายจูง) จะให้อยู่ในกรงในห้องนอนเฉพาะตอนกลางคืน ดื้อมากๆ ฉี่ไม่เป็นที่ ไม่กินข้าวเองต้องป้อน ชอบกัดคนในบ้านจนเลือดออก ไม่กัดแม่คนเดียวที่เป็นคนป้อนข้าว ต่อหน้าแม่จะทำเป็นเรียบร้อยแต่ถ้าแม่เผลอก็จะซน สอนก็เหมือนว่าจะไม่รู้เรื่อง (หรือรู้แต่แกล้งก็ไม่เข้าใจ) ทุกวันนี้กลุ้มใจมากเพราะไม่รู้ว่าเลี้ยงกักขังมากไปหรือเปล่า แล้วจะสอนเค้ายังไงดี มีบางคนบอกว่าให้ตีแรงๆ ไปเลยจะได้จำ แต่บางคนก็บอกว่าห้ามตีเพราะจะยิ่งดุ ตอนนี้พอยกมือจะตีเค้าจะวิ่งหนี (แบบสนุกสนาน) พอจับเค้าได้ก็ตีไม่ลง ช่วยแนะนำด้วยค่ะ เริ่มโตแล้ว กลัวว่าจะเอาไม่อยู่ตอนโต แล้วถ้าเลี้ยงตัวเดียวเค้าจะเหงาไม๊คะ ต้องหาเพื่อนมาอีกหรือเปล่า ถ้าควรเลี้ยงเพิ่มเป็นพันธุ์อื่นได้ไม๊คะ (กลัวจะมาชวนกันดุ) หรือว่าควรจะยกให้คนอื่นไป (อายุสามเดือนแล้วจะเข้ากับคนอื่นได้หรือเปล่า)

ใช่แล้วค่ะ ถ้าจะสอนก็ต้องเริ่มสอนตอนนี้ ช่วง 3 เดือน ของเราเองก็กัดเก่งมาก แต่เขากัดแบบ อยากเล่นด้วย เพราะ มันเป็นวิธีเดียวที่เขาเล่นกับเราได้ กัดจนเราเองต้องหา ถุงมือที่ยาว ๆ มาใส่ปิดแขนให้มิด แต่พอสักประมาณ 4 เดือนไปแล้วเขาก็ไม่กัดบ่อยแล้วค่ะ แต่ก็มีบ้างคืออยากเล่นกับเรา

แต่เรื่องของการฝึก เราก็ได้แค่พื้นฐาน เท่านั้น สอน หวัดดี สอนนั่ง สอนให้รอจะดุ หรือจะสอน เรา เองต้องพยายามเสียงดังเข้าไว้ให้เขารู้ว่าเราคือนายเขา แล้วพูดซ้ำ ๆ บ่อย ทำประจำเดี่ยวเขาก็ทำได้อย่าพึ่งท้อ นะค่ะ

ช่วงนี้จะสอนง่าย แต่ถ้าอายุสัก 10 เดือนไปแล้วเนี้ยสอนอยากแล้วค่ะ

เอาเขามาเลี้ยงแล้วต้องทำใจ ถ้ายังไหวก็น่าจะเลี้ยงต่อนะค่ะ แต่ถ้าจะให้ใคร ก็ควรจะเป็นตอนนี้....

ไอติมเอาใจช่วยสมาชิกใหม่คับ

โดยธรรมชาติของหมาเด็กๆ เขาชอบที่จะเล่น ร่าเริง ซึ่งก็เป็นส่วนดีโดยธรรมชาติของเขา ( ดีกว่าหมานิ่ง ซึม ) เขาจะไม่ค่อยฟังคำสั่งเราเท่าไร ช่วง 3-10 เดือนโดยประมาณ เขาจะซนมาก วิ่งเล่น กัด แทะ ขุด บางครั้งอาจมีพฤติกรรมแปลกยามที่เข้าไม่พอใจ บางครั้งอาจจะเล่นเจ็บๆ ตัวเล็กฟันเขาจะคม พอโตขึ้นหน่อยแรงเขาจะมากขึ้น จนกว่าเกือบ 1 ปีผ่านไปโดยประมาณ เขาจะเริ่มเข้าใจเราและฟังเรามากขึ้น และจะดีขึ้นเป็นลำดับ ทั้งนี้ต้องขึ้นอยู่กับวิธีการเลี้ยงเป็นสำคัญ  

ช่วง 1 ปีแรกเป็นช่วงที่หลายท่านเรียกว่า “บ้านกลายเป็นนรก” จะเป็นเสน่ห์ของบางแก้วอีกอย่างหนึ่งที่แสบๆคันๆ ทั้งนี้ผู้เลี้ยงต้องเข้าใจในธรรมชาติของบางแก้ว ซึ่งไม่ใช่เรื่องผิดปกติแต่ประการใดในพฤติกรรมแปลกๆของเขาและทุกอย่างสามารถแก้ไขได้ แต่ควรที่จะกันไว้ก่อนด้วยการสอนและทำโทษเขาเมื่อเขาทำผิดจะเป็นการดี ถ้าผ่านช่วงนี้ไปได้เขาจะน่ารักและมีเสน่ห์ของบางแก้วในทางที่ดีออกมาให้เห็น 

                พฤติกรรมต่างๆ กับการป้องกันและแก้ไข

ไม่ฟังคำสั่ง....เนื่องจากเขายังเล็ก ก็ไม่ต่างกับเด็กทั่วไปที่ยังไม่เข้าภาษา จะเล่นอย่างสนุกสนาน เรียกว่าเล่นอย่างเดียว อย่างอื่นข้าไม่สน จนกว่าจะถูกทำโทษ ถึงแม้เขาจะพูดไม่รู้เรื่อง เราก็ควรจะสอนหรือทำโทษทันที่ที่เขาทำผิด เช่น คำสั่งให้เขา “หยุด” ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น สั้นๆ และเด็ดขาด ถ้าเขาไม่หยุด อาจใช้ไม้ หนังสือ ตีพื้นให้เกินเสียงดังๆ แล้วสั่งให้ “หยุด” ทำซ้ำๆ บ่อยๆ เขาจะรับรู้ได้เอง “การสอนเขาวันนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลแต่มันจะมีผลในวันข้างหน้า”  

*** การวิ่งเล่นบนพื้นลื่นควรระวังเรื่องข้อสะโพก ไม่ควรให้เขาวิ่งเล่นเร็วบนพื้นลื่น ขาหลังอาจเสียหรือพิการ ถ้าเกิดขึ้นแล้วในกรณีที่รุนแรง เขาจะเดินไม่ได้ อาจต้องใช้วิธีการผ่าตัด 

                การกิน....ไม่ควรป้อน การเลี้ยงหมา “อย่าตามใจ อย่าสงสาร” จะเสียหมา  ให้เขากินเป็นเวลา ถ้าไม่กินอย่าป้อน ถ้าเป็นอาหารที่เสียง่ายเมื่อเขาไม่กินให้เก็บ แล้ววางอาหารเม็ดให้แทน เขาหิวเขาจะมากินเอง ส่วนน้ำคงต้องมีให้เขาตลอดเวลา 

                การขับถ่าย....ให้ใช้วิธีปูกระดาษหนังสือพิมพ์ เมื่อเขาจะขับถ่ายหรือฉี่ ถ้าเห็นให้จับเขาไปที่หนังสือพิมพ์ที่เตรียมไว้ แรกๆก็จะทุลักทุเลสักหน่อย ทำซ้ำๆ บ่อยๆ เขาจะรู้ได้เอง  จากนั้นใช้น้ำยาไฮเตอร์ผสมน้ำล้างเพื่อทำความสะอาดและดับกลิ่น  ครั้งต่อไปควรเก็บเศษหนังสือพิมพ์ที่มีกลิ่นฉี่ บางส่วน ซ่อนไว้ในกระดาษหนังสือพิมพ์ชุดใหม่ เพื่อให้เขาได้กลิ่นจะได้มาฉี่ที่เดิม

                แต่ถ้าเขาถ่ายนอกบ้านควรนำกระดาษหนังสือพิมพ์ ติดตัวไปด้วยเพื่อรองและเก็บใส่ถุงพลาสติก แล้วนำไปทิ้ง ทั้งนี้เพื่อไม่ให้เป็นปัญหากันบุคคลอื่นๆ 

                การกัด แทะ สิ่งของ.....ขั้นแรกควรนำสิ่งของที่มีค่าทุกชนิด เก็บในที่สูงให้พ้นปากเขา ถ้าเขายังสามารถกัดสิ่งของเหล่านั้นได้ให้โทษตัวเราเอง การกัด แทะ สิ่งอื่นๆ เช่น ขาเก้าอี้ โซฟา หรือสิ่งของอื่นๆ ถ้าเห็นให้ใช้คำสั่ง “หยุด” ทันที  ถ้าเขาไม่หยุดให้ตบปากเขาเบาๆ เริ่มแรงขึ้นจนกว่าเขาจะหยุดและถอยออกไป เมื่อเขาถอยให้เอาสิ่งของที่เขากัดว่างไว้ใกล้ๆเขา ถ้ากัดอีกให้ตบปากทันที่จนกว่าเขาจะเลิก ทำลักษณะนี้ทุกครั้งที่เห็น เมื่อโตขึ้นเขาจะเลิกพฤติกรรมเหล่านี้ ไม่ติดเป็นนิสัย

                เนื่องจากการ กัด แทะ เป็นธรรมชาติของเขา ควรหาสิ่งทดแทน เช่น ของเล่นที่มีเสียง กระดูกปลอด หรือสิ่งของที่ไม่ใช้ เช่น รองเท้า เสื้อผ้า ทั้งนี้จะช่วยให้เขารู้สิ่งใดเป็นของเขา เขาสามารถกัดแทะได้ สิ่งไหนไม่ใช่ของเขา เขากัด แทะไม่ได้

            การใช้ของเล่น ของกิน ใดๆ บางครั้งเมื่อให้เขาแล้ว  “ขอ” คืน แม้จะอยู่ในปากเขาก็ตาม เขาต้องคืน ถ้าไม่คืนหรือมีอาการขู่ ให้ส่งเสียงดุและตบปากเบาๆ เพื่อไม่ให้เกิดนิสัยหวงของ เมื่อเขาคืนมา เราก็จะคืนให้เขา พร้อมทั้งลูบหัว และชมเชยเขา 

            การเล่นแบบเจ็บๆ........เนื่องจากเขายังเล็ก ฟันคม ให้ใช้ผ้าขนหนูหนาๆ พันมือและเล่นกับเขา และเมื่อเขากัดติด กระชาก เราควรเล่นกับเขาบ้าง กระชากกลับเบาๆบ้าง เมื่อเล่นสักพักเราควรบอกให้เขา “ปล่อย” ถ้ายังเล่นเพลินให้ทำโทษเหมือนเดิม  คำสั่งปล่อย หยุด เป็นเรื่องสำคัญในการควบคุมเขาเมื่อเกิดปัญหาเวลาหลุดออกไปนอกบ้าน 

                การนำเขาออกนอกบ้าน.....การนำออกนอกบ้านเป็นเวลา เมื่อถึงเวลาเขาจะรู้ทันที่ ว่านี่เป็นเวลาของเขา การนำออกนอกบ้านควรใส่สายจูงตั้งแต่เล็กๆเพื่อความเคยชินเพราะเผื่อวันข้างหน้าที่ต้องนำเขาออกไปยังที่ต่างๆ เมื่อเขาโตขึ้นสัก 4-5 เดือน ก่อนจะออกสอนให้เขานั่งคอย แล้วค่อยใส่สายจูง ถ้าไม่ทำอย่านำเขาออก (ต้องใจแข็ง อย่างสงสาร)  การสอนให้นั่งด้วยวิธีง่ายๆ “ดึงสายจูงขึ้นให้หน้าเขาเงย แล้วกดท้ายเขาลง”

                การออกจากบ้าน เมื่อเปิดประตู ห้ามหมาออกก่อน เขาต้องนั่งรอ จนกว่าเราจะสั่งให้เขาออกทุกครั้ง และเราต้องเป็นผู้ออกก่อนเสมอ สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งคือ “เราควรเป็นผู้นำหมา ไม่ใช่ให้หมาเป็นผู้นำ ทุกกรณี” ทั้งนี้หมาท่านจะมีปัญหาเมื่อเปิดประตู หมาจะวิ่งออกทันที่ บางครั้งเกิดอุบัติ พิการบ้าง เสียชีวิตบ้าง เพราะหมาที่ถูกเลี้ยงอยู่ในกรงหรือบ้าน จะไม่คุ้นเคยกับรถยนต์

                เมื่อออกจากบ้านควรนำเขาไปเข้าสังคมกับหมา กับคน เพื่อให้คุ้นเคย จะลดปัญหาเรื่องการระแวง ดุ ก้าวร้าว ลงได้

                การจูงหมา.....มือขวาถือปลายสายจูง มือซ้ายถือสายจูงบริเวณเหนือปลอกคอระยะห่างตามสะดวก ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับตัวผู้จูง  หมาอยู่ทางซ้ายมือเสมอ ให้ใช้มือซ้ายบังคับหมา เดินคู่ไปด้วยกัน  ถ้าเขาออกนอกเส้นทางให้บังคับโดยการกระตุกสายจูงไปในทิศทางตรงข้าม เพื่อให้เขาอยู่ในเส้นทางที่เรากำหนด ข้อควรระวังเขาจะถอยหลังเพื่อให้หลุดจากสายจูง ทั้งนี้ผู้จูงต้องสังเกตุหมาและสิ่งเร้ารอบๆข้างเสมอๆ เพื่อกำหนดทิศทางของหมา

                เมื่อเจอหมาเจ้าถิ่น อย่าตกใจ บังคับหมาให้อยู่ อย่าให้เขาตื่นตระหนกหรือกลัว เพราะถ้าเราแสดงอาการกลัว ตื่นตระหนก หมาจะเริ่มไม่ไว้ใจเหตุการรอบๆข้างรวมทั้งตัวเราด้วย จากนั้นสั่งให้เขานิ่ง สงบ ไม่เห่าโต้ตอบ แต่ถ้าหมาเจ้าถิ่นเข้ามาประชิดและอาจมีความเสี่ยง ให้ใช้ก้อนหินขว้าง เขาจะวิ่งหนีไปเอง (แรก อาจควบคุมไม่ได้ แต่ถ้าทำไปบ่อยๆ ทั้งคนทั้งหมาจะเคยชิน

 จำไว้เสมอ “ว่าเราต้องปกป้องหมาได้เสมอๆ แล้วเขาจะไว้ใจเราในที่สุด” เมื่อเขาไว้ใจว่าเราปกป้องเขาได้ เขาจะนิ่ง เฉย ไม่โต้ตอบ แต่ถ้าเจ้าถิ่นเข้ามาในระยะอันตราย เขาจะขู่  ต่อมาจะเห่ากรรโชกและกัดกันในที่สุด เราต้องตัดไฟตั้งแต่เขาขู่เพราะนั่นเป็นสัญญาณที่เขาบอกเราว่าเขารู้สึกว่ามันไม่ปลอดภัยแล้ว   ถ้ามีการกัดกันอย่าผลีผลามเข้าไปแยกเพราะสภาวะขณะนั้นมันหยุดไม่อยู่ ไม่มีใครฟังใคร ต้องรอจังหวะที่เขาถอยออกมาแล้ว เตะสถานเดียวเพื่อให้วงแตก ถ้าเป็นผู้หญิงถือไม่ติดมือไปด้วยก็ดี แต่ถ้าไม่จำเป็นอย่าใช้พร่ำเพรื่อ

              พฤติกรรมแปลกๆหลายๆอย่าง เช่น การประท้วงด้วยการกัดสิ่งของเมื่อเขาต้องอยู่ตัวเดียว, การฉี่ ถ่าย เมื่อเขาไม่พอใจบางสิ่งบางอย่าง แบบทั่วบ้าน, การกัด แทะ สิ่งของ, การเอาจมูก ขาหน้าจุ่มลงในอ่างน้ำเย็นๆ, การเห่าหอนเมื่อถึงฤดูติดสาว, การเดินเข้ามางับ แขน ขา ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ถ้าปฏิบัติตามวิธีการข้างต้นจะช่วยลดพฤติกรรมของขาได้ในอนาคต

เจ้าไปร์ทเองถ้าเมื่อถึงเวลาประมาณ 20.00 น. เป็นเวลาที่เขาจะได้ออกไปเดินเล่น ถ้าผมนั่งเฉย เขาจะมางับบริเวณแขนเบาๆ แล้วดึง แต่ถ้าผมยังนั่งเฉยเขาจะมายืนบังหน้าจอคอมฯ เสมอๆ หรือนั่งเผ้าหน้าห้องน้ำ หรือเดินตามตลอด บางแก้วเองมักแสดงอารมณ์ ด้วยพฤติกรรมที่เห็นได้ชัด เช่น งอน, โกรธ, ไม่พอใจ, ดีใจ

การที่สุนัขดมหรือมีอาการตื่นตัว สนใจ ณ จุดใดจุดหนึ่งในบริเวณบ้าน บางครั้งสิ่งเสียงเห่า ให้ตั้งข้อสงสัยไว้ก่อน ว่ามีสัตว์เล็กๆ หรือสัตว์เลี้อยคลาน เช่น หนู ตะขาบ งู ฯลฯ ควรค้นดูบริเวณนั้นก่อน อย่าละเลย นั่นหมายถึงอันตรายที่จะตามมา

ข้างต้นที่เขียนมาเป็นเพียงประสบการณ์ของคนคนหนึ่งกับหมาบางแก้วตัวหนึ่ง ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่า จะต้องเป็นหรือปฏิบัติตามนั้นเสมอไป เขียนเพียงเพื่อให้แนวทางในการปฏิบัติเท่านั้น ทั้งนี้เพราะมีปัจจัยหลายๆอย่างที่เกี่ยวข้อง ตั้งแต่ตัวหมา คน และสภาพแวดล้อม แต่ทุกอย่างมันใกล้เคียงกัน

ขอให้โชคดีครับ

          เจ้าไปร์ท-5518

พี่จรัล แกแย้งตอบไปหมดแล้ว ขอให้ลองฝึกปฏิบัติตามที่พี่จรัลแนะนำดูครับ เลี้ยงบางแก้วต้องอดทน แต่ผมบอกได้อย่างหนึ่งว่าพฤติกรรมที่ดีหรือไม่ดีของหมาเกิดจากการฝึกสอนและเลี้ยงดูของเจ้าของ สูงถึง 70 % เอาใจช่วยครับ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆบอกยินดีรับเลี้ยงให้....ฮิ ฮิ ล่อเล่ง

     ขอบคุณมากๆ สำหรับข้อมูลทั้งหมดค่ะ เดี๋ยวจะ print ให้ทุกคนในบ้านอ่านและปฏิบัติตาม เพิ่งรู้ว่าเลี้ยงดูเค้าผิดๆ หลายอย่าง และต้องระวังเรื่องข้อสะโพกด้วย (ปัจจุบันเค้าชอบวิ่งแล้วลื่นบนพื้นเปียกๆ)

     ทุกวันนี้เวลาดุหรือขัดใจเค้าๆ จะทำเสียงหงิงๆ แบบไม่พอใจ (เหมือนเด็กถูกขัดใจ) แล้วถ้าเราโมโหจับตัวเค้าๆ จะร้องโหยหวนทันที (ทั้งที่ยังไม่ถูกตี) ถ้าเค้ากัดแล้วเราเอามือคล้องปากหรือตีเค้าๆ จะปล่อยแล้วกัดต่อ (ในจุดเดิม) ปล่อยๆ กัดๆ อยู่อย่างนั้นจนเราเหนื่อยไปเอง

     ตอนมาใหม่ๆ ขนสีขาวแน่นฟู ตอนนี้เริ่มกลายเป็นสีน้ำตาลหย่อมๆ ทั่วไปหมด หางก็เหมือนหางแมวเปี๊ยบเลย T-T สงสัยจะไม่ใช่พันธุ์แท้ใช่ไหมคะ

     สรุปแล้วควรเลี้ยงตัวเดียวหรือควรต้องให้เค้ามีเพื่อนด้วย ทุกวันนี้เค้าต้องเล่นตัวเดียวเห็นแล้วก็สงสารน่ะค่ะ

ขอบคุณ คุณ จรัลมาก ๆ นะค่ะ ที่เข้ามาให้ความรู้ ขอถามต่อนิดนึงนะค่ะ

ตอนนี้มะกรูด10 เดือน 

ตอนกลางวันทำงาน เราเลยเลี้ยงไว้ในกรง

ตอนเย็นเลิกงานถึงปล่อย แล้วใส่สายจูงออกนอกบ้าน พาเดินเล่น

ตกกลางคืนบางวันก็ ให้นอนกรง บางวันก็ให้นอนในบ้าน (จริง ๆ ไม่อยากให้นอนในบ้านแต่รำคาญ เวลาอยู่ในกรงแล้วชอบร้อง)

--ชอบออกจากบ้าน กระโดดข้ามรั่ว ถ้าหนีออกได้ก็จะวิ่งไม่คิดชีวิต(ที่บ้านรั้วต่ำนะค่ะ)บางทีต้องวิ่งตามจนไปทำงานสาย

--ชอบร้อง เวลามีหมาสาว ๆ มาวนเวียนอยู่หน้าบ้าน ร้องจนบางทีต้องเอาออกมาจากกรง ไว้ในบ้าน

-- ในบางเวลาก็ชอบกัดของ ในบ้าน บางครั้งก็ไม่กัด เลยไร้ว่ามันงัยแน่

ไม่ทราบว่าตอนนี้จะแก่เกินที่จะสอนหรือเปล่าค่ะ (โดยเฉพาะเรื่องที่ชอบกระโดดรั้วหนีออกจากบ้าน) กลัวจะไปกัดคนอื่นเขา อย่างอื่นพอรับได้เพราะ มันเป็นนิสัยเขา แต่เรื่องหนีออกนอกบ้านเนี้ยเครียดจริง ๆ ช่วยแนะนำหน่อยนะค่ะ

แม่มะกรูด

ทำตามที่พี่จรัล แนะนำรับรองไม่ผิดหวังครับ

ส่วนที่ถามว่าตอนมาใหม่ๆขนสีขาวแน่นฟู ตอนนี้กลายเป็นสีน้ำตาลหย่อมๆทั้วไปหมด หมาก็เหมือนแมว สงสัยไม่ใช่พันธุ์แท้ใช่ไหม

ไอ้สีน้ำตาลหย่อมๆเค้าเรียกว่ากระครับ เห็นเจ้าหมาสีขาว-ดำของผมไหมครับ ตอนเล็กๆก็เหมือนของคุณนุชนั้นแหล่ะ พอ 3 เดือน กระกระจายยยยยย และผมว่าช่วงนี้คงเป็นช่วงพลัดขนครั้งแรกครับ ถามว่าแท้มั้ย ต้องขอดูรูปชัดอีกที่ครับแต่เท่าที่เห็นก็พันธุ์แท้แน่นอนครับ (ดูจากหน้าตา การผลัดขน และกระที่เกิดขึ้น)

ส่วนควรเลี้ยงกี่ตัวนี้ ผมว่าขึ้นอยู่กับความพร้อมของเจ้าของครับ หากคุณนุชพึ่งเลี้ยงหมาบางแก้วเป็นครั้งแรก ผมแนะนำว่าเลี้ยงและศึกษาพฤติกรรม รวมนิสัยของหมาที่มีอยู่ก่อนดีกว่าครับ หากอนาคตจะเลี้ยงเพิ่มจะได้เตรียมตัวได้ง่ายขึ้น ถ้ากลัวมันเหงาเราก็เล่นเป็นเพื่อนมันซิครับ การเล่นที่ดีสุดคือการฝึกอบรมวินัยให้หมาครับ ผมขออนุญาตแนะนำดังนี้ :

น้องหมาจะมีของเล่น 2 ชนิด
1. ของเล่นที่ทำให้สงบ หรือของเล่นประเภทขบเคี้ยว มีไว้เพื่อทดแทนรองเท้าและเฟอร์นิเจอร์
2. ของเล่นที่ใช้เล่นตอบโต้กัน เช่น บอล ของเล่นที่มีเสียง ของเล่นที่ใช้ดึงหรือลาก กลุ่มนี้น้องหมาเอาไว้เล่นสนุกกับคุณ

คุณไม่ใช่ของเล่น

ห้ามใช้ร่างกายหรือเสื้อผ้าคุณเป็นอุปกรณ์การเล่น เพราะการทำเช่นนั้นเป็นการบอกให้น้องหมาทราบว่าคุณเป็นลูกหมาเล็กๆ ที่อ่อนแอกว่าเค้า คุณไม่ใช่สุนัขเพราะฉะนั้นไม่ควรคุกเข่าลงคลานแล้วทำท่าเห่าหรือขู่เลียนแบบน้องหมา อีกทั้งไม่ควรเล่นต่อสู้เพื่อกระตุ้นให้เค้ากัดด้วย

ใช้เสียงคุณอย่างมีประสิทธิผล

ระดับเสียงสูง การร้องเสียงแหลม ทำเสียงคุณให้คล้ายของเล่นซึ่งร้องเสียงแหลม ซึ่งเหมือนเสียงสัตว์บาดเจ็บ ซึ่งเสียงเหล่านี้จะนำลักษณะผู้ล่าออกมาจากตัวสุนัข การส่งเสียงร้องเบาๆ เสียงคล้ายๆ ลูกสุนัขตัวอื่นๆ น้องหมาจะเข้าใจว่าคุณ คือ เพื่อนเล่น ไม่ใช่จ่าฝูง เสียงเด็กๆ และผู้หญิงส่วนใหญ่จะมีเสียงสูง เช่น ว๊ายยย ไม่ ...ต๊ายๆ...อย่านะ ถ้าออกคำสั่งหรือดุน้องหมาด้วยน้ำเสียงแบบนี้ ไม่ได้ผล คุณต้องใช้เสียงที่ต่ำๆ สงบ และคำสั่งชัดเจน เช่น ไม่ ซ้าย ขวา นั่ง คอย จึงจะเป็นการใช้เสียงที่มีผลต่อการสั่งน้องหมา

ใช้ท่าทางให้มีประสิทธิภาพเหมือนเสียง

ในการสั่งน้องหมาให้ยืนอยู่ข้างหน้าน้องหมาแล้วออกคำสั่ง ถ้าน้องหมาแย่งขโมย ของเล่น หรืออาหาร ให้ใช้เสียงหรือท่าทางแสดงให้น้องหมารู้ว่าทำไม่ได้ อย่าร้องกรี๊ด....หรือส่งเสียงสูงเด็ดขาด ห้ามแย่งของจากปากน้องหมาแล้วยกขึ้นไปไว้เหนือศีรษะ เพราะจะเป็นการกระตุ้นให้เกิดนิสัยไล่กวด ให้ดึงของที่น้องหมาขโมยไปออกมาตรงๆ แล้วนำมาไว้ใกล้ๆ ตัวคุณ สบตาน้องหมาแล้วสั่งด้วยเสียงต่ำๆ ว่า "ไม่"

คุณเป็นผู้คุมกฎ

เก็บของเล่นที่ใช้เล่นตอบโต้กัน เช่น บอล ของเล่นที่มีเสียง ของเล่นที่ใช้ดึงไว้ให้มิดชิด ไม่ทิ้งไว้ตามพื้น คุณจะเป็นผู้เลือกของเล่น คุณเป็นคนตัดสินใจว่าจะเล่นอะไร มีกฎอย่างไร และหยุดเล่นเมื่อใด น้องหมาไม่มีสิทธิออกนอกทิศทางไปกับของเล่นเมื่อเกมจบ ของเล่นเป็นของคุณ และคุณอนุญาตให้น้องหมาเล่นเมื่อคุณสั่ง

การเล่นเป็นวิธีการที่สนุกสนานที่จะใช้ฝึกให้น้องหมาให้เป็นจ่าฝูง หรือฝึกเพื่อให้คุณควบคุมน้องหมาได้ ในที่นี้ได้รวบรวมการเล่นที่ดีที่มีผลดีต่อพฤติกรรมในอนาคตน้องหมา กับการเล่นที่ไม่ควรเล่นจะส่งผลให้น้องหมาไม่สามารถควบคุมได้มาไว้ดังนี้

การเล่นที่แย่ : "เล่นไล่จับ เล่นแย่งของ"
การเล่นโดยคุณกระทืบเท้า แล้วให้น้องหมาวิ่งหนี หรือแย่กว่านั้น คือ น้องหมากำลังคาบของอยู่แล้วคุณพยายามไล่จับเพื่อแย่งของ (การเล่นแบบนี้เป็นการกระตุ้นให้เกิดพฤติกรรมที่หวงของ และเป็นการฝึกให้รู้จักวางแผนหลบหลีก เจ้าเล่ห์ ทำให้เราคุม(จับ)น้องหมาไม่ได้ ถ้าน้องหมาเคยเล่นแบบนี้)

การเล่นที่ดี : "เล่นซ่อนหา"
การเล่นแบบนี้ให้คุณไปแอบแล้วให้น้องหมาหาคุณให้เจอ (การเล่นแบบนี้เป็นการฝึกสอนน้องหมาให้มาหาเมื่อคุณเรียก และวิธีการที่น้องหมาจะหาคุณพบได้อย่างไร ถ้าไม่เห็นคุณ) หรืออาจจะเล่นโดย เอาของเล่นหรือขนมไปซ่อน แล้วกระตุ้นให้น้องหมาไปหา การเล่นแบบนี้เป็นเกมที่ดีมากในการฝึกดมกลิ่น

การเล่นที่แย่ : "เกมชักคะเย่อ เพื่อเก็บ"
การที่น้องหมาต่อสู้แย่งของเล่นจากคุณ โดยในบางครั้งน้องหมามีการขู่คำราม แล้วชนะวิ่งคาบของเล่นหนีไปจากคุณ (การเล่นแบบนี้เป็นการผิดพลาดที่สร้างอำนาจ และสร้างความกล้าให้น้องหมา เลยเถิดไปถึงก่อให้เกิดพฤติกรรมที่หวงของ)

การเล่นที่ดี : "เกมชักคะเย่อ ตามคำสั่ง"
คุณนำของเล่นมาชักชวนให้น้องหมาเล่น คุณเป็นคนกำหนดกฎกติกาใช้คำสั่ง 3 คำสั่ง "เอาไป" "ดึง" "ปล่อย" การเล่นจะเริ่มต้นและจบเมื่อคุณสั่ง และเมื่อจบการเล่นคุณเป็นผู้เก็บของเล่น จนกว่าจะเริ่มเกมต่อไป (การเล่นแบบนี้เป็นการฝึกฝนความเป็นผู้นำ ในระดับพอประมาณไม่มากเกินไป ในกรณีที่มีการกระตุ้นมากเกินไป จนเกมจบอย่างกะทันหัน สอนการควบคุมตนเอง)

การเล่นที่แย่ : "ขว้างลูกบอล"
น้องหมาผลักลูกบอลมาที่คุณ จ้องมองอย่างมุ่งมั่น ให้คุณขว้างลูกบอล แล้วน้องหมาก็รีบแย่งบอล เมื่อคุณมาถึงบอล เมื่อน้องหมาอนุญาตให้คุณขว้างบอล น้องหมาก็จะมากระโดดโลดเต้นยั่วแหย่คุณแทนที่จะไปเก็บมาให้คุณ (การเล่นแบบนี้เป็นการสอนให้น้องหมารู้ว่าน้องหมาสามารถสั่งคุณได้)

การเล่นที่ดี : "เกมไปเก็บมา"
คุณนำบอลมาแล้วชักชวนให้น้องหมาเล่น โดยเริ่มจากบทเรียนให้น้องหมาทำตามลำดับคือ "นั่ง" "คอย" "ไปเก็บมา" "ปล่อย" คุณเป็นผู้เก็บบอลไว้ จนกว่าจะเริ่มเกมต่อไป (การเล่นแบบนี้สอนให้น้องหมารู้จักกติกาว่าเมื่อไรจะต้องทำอะไร และเกมจบเมื่อใด ควรหยุดเล่นเมื่อสุนัขไม่ต้องการเล่น เพื่อให้เค้าอยากเล่นต่อในครั้งต่อไป)

การเล่นที่แย่ : "การเล่นต่อสู้"
อุ๊บ..การกระตุ้นน้องหมาให้กระโดดเกาะคุณ ขบ งับ กัด วิ่งไล่ และแสดงกำลังกับคุณ เป็นการสร้างความเชื่อมั่นให้สุนัขรู้ว่า สุนัขมีอำนาจเหนือคุณ

การเล่นที่ดี : "อุบายต่างๆ"
การเล่นแบบนี้เป็นการฝึกจิตใจ (สมาธิ) น้องหมา ด้วยการสอนให้นั่งหวัดดี กลิ้ง ขอมือ เลี้ยงของไว้บนจมูกไม่ให้หล่น

การเล่นที่ดีเยี่ยม : "เกมฝึกใจ"
เป็นเกมที่ใช้ในการฝึกสมองน้องหมา โดยการสอนน้องหมาให้รู้จักชื่อสมาชิกในครอบครัว และของเล่นของเค้า เช่น บอล ... ต่อมาก็สอนให้รู้จักไปหาสิ่งของที่คุณต้องการฝึก เช่น กุญแจรถยนต์

     ถ้าเป็นทาวเฮ้าส์ ผมไม่คิดจะแนะนำให้ใครเลี้ยงสุนัขตัวใหญ่ๆ โดยเฉพาะพื้นที่เป็นพื้นลื่นเสียส่วนใหญ่ ยกเว้น ผู้เลี้ยงต้องมีเวลาและเอาใจใส่เขาอย่างพอเพียง สำหรับกรณีนี้ผมว่าเลี้ยงเขาตัวเดียวให้เป็นหมาที่ดีและเมื่อมีประสบการณ์ในการเลี้ยงมากขึ้น ค่อยตัดสินใจอีกครั้งก็ยังไม่สาย การเลี้ยงบางแก้วเป็นภาระไม่น้อย โดยเฉพาะบ้านที่ไม่มีคนดูแลตลอด เพราะถ้าเราต้องเดินทางไปต่างจังหวัด การฝากบางแก้วไว้กับบุคคลอื่นๆ อาจเป็นปัญหา เนื่องจากเขาจะไว้ใจเฉพาะคนที่คุ้นเคย และควบคุมเขาได้เท่านั้น

    บางแก้ว 2-3 เดือนกำลังขนปุยน่ารัก พอ 4-6 เดือนตัวเขาจะยืด ดูเหมือนจะเป็นบางพลัดอย่างที่คุณSumo ว่า แต่จะเริ่มผลัดฟันและผลัดขนครั้งแรก สีและมาร์คกิ้งจะเปลี่ยนไป บางตัวจะมีกระ ซึ่งตัวที่มีกระสำหรับผมแล้วมันก็สวยไปอีกแบบ แต่รสชาติมันส์เกินร้อย ถ้าเรารักเขาจริงๆ บางแก้วจะสวยเต็มที่ผมว่าน่าจะราวๆ 1 ปี ทั้งขน พวงหาง แผงคอ ทั้งนี้ผมว่าบางแก้วโดยเฉพาะแผงคอ ยิ่งแก่ยิ่งสวย ...ไม่ยักกะเหมือนคนแฮะ

    เป็นเรื่องปกติของการเลี้ยงตั้งแต่ต้น การเลี้ยงในกรงควรเลี้ยงให้เป็นกิจวัตรตั้งแต่เล็กๆไม่อย่างนั้นเขาร้องเพราะถูกกักขัง ส่วนตัวผมเองไม่ชอบเลี้ยงหมาแบบขังกรง หมาทุกตัวนอนในบ้าน แต่เป็นส่วนของเขา ซึ่งเขาก็ไม่ได้ยุ่งวุ่นวายอะไรกับเรามากนัก ยิ่งถ้าเลี้ยงแบบสั่งสอน เมื่อเขาโตเขาจะดูนิ่ง สุขุม มากขึ้น

  การกระโดดออกจากบ้าน ทางแก้คงต้องเสริมรั้วให้แข็งแรง แต่ในทางพฤติกรรมโดยส่วนตัวผมคิดว่าน่าจะพอแก้ไขได้ ทั้งนี้ต้องมีเวลาให้กับเขา ส่วนหนึ่งผมว่าเขาอยากออกไปเที่ยว โดยเฉพาะเมื่อเห็นเราออกจากบ้าน ก่อนออกจากบ้านสละเวลาให้เขา 10-15 นาทีพาเขาออกไปเดินเล่น แล้วนำเขาเข้าบ้าน ผมว่าเขาก็พอใจแล้ว เมื่อเรากลับบ้านมีของฝากให้เขาบ้างก็จะดีมาก และทุกครั้งเมื่อเห็นเขากระโดดออกต้องทำโทษทันที่ เป็นการบอกเขาว่าเราไม่อยากให้เขาออก    การกระทำเหล่านี้จะช่วยลดพฤติกรรมของเขาได้อีกทางหนึ่งไม่มากก็น้อย

   การกัดของในบ้าน ถ้าเราสอนเขา เขาจะค่อยๆ หลายไปเอง จากที่กัดทุกครั้ง จะค่อยๆ ลดลงเรื่อยๆ  ทั้งนี้ควรวางสิ่งของเพื่อให้เขาได้กัดแทะไว้ด้วย ตอนนี้เจ้าไปร์ทสองขวบเศษ มันไม่กัดอะไรในบ้านอีกเลย ยกเว้นสิ่งที่เตรียมไว้ให้ เช่น กระดูกปลอม

    ส่วนเรื่องมีสาวๆมาหน้าบ้าน ฤดูนี้บางแก้วบางตัวต้องระวังอารมณ์ของเขาด้วย การได้กลิ่นตัวเมียยิ่งทำให้เขาก้าวร้าวที่จะออกมากขึ้น ทางที่ดีเก็บเขาให้ห่างๆไว้จะดีที่สุด มันเป็นเรื่องของธรรมชาติก็ไม่รู้จะไปห้ามเขาอย่างไร อย่าว่าแต่หมาเลย....ผมเองเห็นสาวๆ สวยๆ ยังอยากหนีออกจากบ้านเลย

     ขอบคุณมากค่ะ ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย (มีกำลังใจจะเลี้ยงต่อ) จะพยายามทำตามคำแนะนำทุกข้อ ขอถามอีกเรื่องค่ะ ตอนนี้ลูกชิ้นไม่ค่อยสบายค่ะปอดชื้น คงเป็นเพราะชอบลงไปว่ายน้ำ และทำตัวเปียกอยู่บ่อยๆ ไปหาหมอแล้ว คุณหมอให้เปลี่ยนจากชามน้ำ (ที่เค้าชอบเอามือไปจุ่ม บางทีก็วิดขึ้นมาใส่ตัว) เป็นขวดทีมีจุก ปรากฎว่าพอลองเปลี่ยนดูแล้วเค้าก็ดูดไม่เป็น ทำยังไงก็ไม่ยอมดูด คุณหมอให้ใจแข็งๆ ปล่อยให้อดเดี๋ยวก็กินเอง ปัญหาคือเราจะรู้ได้ยังไงคะว่าที่เค้ายอมอดเนี่ยคือเค้าดื้อ หรือว่าเค้ากินไม่เป็นจริงๆ ตอนนี้ไม่ยอมกินน้ำค่ะ กินนมแทน (เพราะนมอยู่ในถ้วย)

     แต่ก่อนเคยกินอาหารเองได้ แต่ช่วงที่เป็นหวัด (ก่อนปอดชื้น) กินไม่ลง คุณแม่เลยจับป้อน ทุกวันนี้ไม่ยอมกินเองต้องป้อนอาหาร 3 มื้อทั้งที่กลัวว่าจะเสียหมาก็ยังต้องทำเพราะว่าเค้าจะต้องกินยาก่อนและหลังอาหาร พอไม่ป้อนก็ไม่กิน ก็ให้ยาไม่ได้

ขอบคุณ คุณจรัล และเพื่อนในWEB แนะนำ จะลองนำไปใช้กับมะกรูดดู

ถ้าได้ผลงัยจะ post มาคุยกันนะค่ะ

แม่มะกรูด

     เรียนแม่มะกรูด เรื่องหมาปีนรั้วหนีเที่ยวนี่เป็นปัญหากับหลายๆท่าน แต่ส่วนใหญ่จะแก้ด้วยการเสริมรั้วหรือทำรั้วให้แข็งแรงขึ้น แต่ยังไม่เคยมีใครคิดปรับพฤติกรรมหมาในเรื่องนี้  ส่วนตัวผมเองก็อยากมีบททดสอบแบบนี้เหมือนกันแต่เสียดายรั้วที่บ้านไปร์ทมันปีนหนีเที่ยวไม่ได้....มีแต่ผมปีนอยู่คนเดียว

      แต่บททดสอบหนึ่งที่น่าสนใจและอยากให้ใช้เป็นแนวทางในการปรับพฤติกรรมทั้งที่แรกๆผมคิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ เรื่องมีอยู่ว่าทุกวันที่นำเจ้าไปร์ทออกมาเดินเล่น หลังจากที่พาเดินไปเรื่อยแล้ว ก็จะพากลับมาเล่นหน้าบ้าน ซึ่งช่วงนี้ผมจะให้อิสระโดยปลดสายจูง แต่ยังคงตามประกบเขาตลอดเวลาเพราะเจ้าไปร์ทมีคู่อริที่เป็นเด็กเลยต้องระวังเป็นพิเศษ เมื่อก่อนไปร์ทจะเดินเข้าไปบริเวณหน้าบ้านหลังหนึ่งซึ่งอยู่ทางซ้ายมือของบ้านผม แล้วบ้านนี้เลี้ยงบางแก้วไว้ 2 ตัว เมื่อไปร์ทวิ่งไปบริเวณหน้าบ้านนี้มันจะเห่าสร้างความรำคาญ ถ้าวิ่งไล่จับก็จะเป็นเรื่องสนุกของมัน

     ทางแก้....จากประตูบ้านไปทางซ้ายมือ ผมกำหนดให้เป็นเขตห้ามเข้าของไปร์ท ล้ำเส้นนี้เมื่อไร ต้องถูกห้าม ถูกกัน ทุกครั้ง ทั้งนี้ช่วงเวลา 20.00-22.00 ผมมีเวลาอยู่กันกับเขาตลอด ทำซ้ำๆ บ่อยๆ เข้าไม่เคยไปทางซ้ายมืออีกเลย แต่อาจมีบ้างบางครั้งซึ่งน้อยมาที่จะล้ำเส้นเข้าไปสักเมตร สองเมตร ผมก็จะห้ามทันที่ ซึ่งสิ่งที่ได้ได้ผลเกินคาดจริงๆ กระทั่งมีการวิ่งเล่นไล่กันอย่างเร็วๆ แต่เมื่อถึงเส้นที่กำหนดไปร์ทมันจะวกกลับ วิ่งมากระโดดเข้าใส่ผม ปล่อยออกจากบ้านก็ไม่เคยเลี้ยวซ้ายเลย มันบ่งบอกได้ว่าหมานั้นเราปรับพฤติกรรมได้

    ส่วนทางแก้เรื่องปีนรั้วหนีเที่ยว ถ้ามีเวลาผมอยากแนะนำเพื่อเป็นบททดสอบดังนี้

1. เปิดประตูแบบแง้มๆ แล้วยืนนอกรั้วรอเขาออกมา โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่เขาออกเป็นประจำ ให้เขาออกมา แล้วออกคำสั่ง "หยุด" ด้วยเสียงดังๆ ดุๆ  สั้นๆ หนักแน่น เมื่อเขาหยุดมอง ให้ชี้หน้าแบบดุๆ สั่ง "เข้าบ้าน" พร้อมกับชี้มือไปที่ประตูบ้าน ทำแบบนี้บ่อยๆ ซ้ำๆ จนกว่าเขาจะทำได้ เมื่อเขาทำได้ให้พาเขาเดินเที่ยวสักพัก

2. ถ้าเห็นปีนรั้วให้จัดการทันที่ ถ้าเขาหลุดไปได้ อย่าวิ่งไล่ตาม เดินเฉยๆ ทำเป็นไม่สนใจเขา ดักหน้าเขา แล้วใช้ไม้ไล่ให้เข้าบ้าน โดยตีกับพื้นให้เกิดเสียงดังๆ ออกคำสั่ง "เข้าบ้าน" พร้อมกับชี้มือไปที่ประตูบ้าน

3. ถ้าเป็นไปได้ให้ใครก็ได้จับเขาทำท่าจะปีนรั้ว แต่เราจะอยู่นอกรั้วถือไม้เรียวรอ เมื่อเขาโผล่มาพ้นรั้วจะปีนลงให้ใช้ไม้ชี้หน้า สั่ง "หยุด" เขาจะรู้ตัวแล้วดิ้นหนีลงมา (คนอุ้มต้องระวังเป็นพิเศษเพราะเขาอาจ ดิ้น ถีบ ตะกาย เพื่อหนีเข้าบ้าน) ทำซ้ำๆ วันละครั้งสองครั้ง แต่อย่าทำพร่ำเพรื่อ เพราะเขาจะเบื่อ ไม่เชื่อฟัง ถ้าเขาทำได้ดีก็ควรมีรางวัลเตรียมไว้ให้เขา

4. ควรฝึกให้เขารู้จักนั่งรอ ก่อนออกจากบ้านเสมอ จะออกได้ก็ต่อเมื่อเราอนุญาติ  

ผมว่าถ้าทำฝึกแบบนี้ทุกวัน ไม่นานเกินรอ ผมเชื่อว่าอาการเขาจะค่อยๆหายลงไปเรื่อยๆ ผมฝากภาระการทดสอบนี้ไว้ให้แม่มะขามด้วยครับ

ด้วยความนับถือ

เจ้าไปร์ท-5518

อาการแบบนี้เจ้าหมีเคยเป็นตอน2-3 เดือน วิ่งไม่คิดชีวิตเข้าบ้านคนอื่นไปทั่ว วิ่งข้ามไปข้ามมาผลสุดท้ายถูกรถชน แม่แทบขาดใจ แม่ร้องไม่ออกเลย โดนชนช่วงบั้นท้ายเดิน2ขาหน้ากลับบ้านร้องน่าสงสารมาก แล้วรถคันนั้นก็ใจดำมากเลยไม่ลงมาดูทั้งที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน เราก็มัวแต่ตกใจ เลยลืมดูทะเบียนรถกะว่าจะไปต่อว่าสักหน่อยว่าใจดำ เจ้าหมีไม่ยอมให้จับเลย จะกัดแม่ด้วยแต่แม่เอาขนหนูมาพันมือ แล้วจับหมีใส่กาละมัง คือต้องยอมให้เขากัด แต่เอาผ้าพันไว้ไม่เข้าหรอก ไปถึงหมอบอกว่าต้องผ่าตัด แต่ต้องใช้เงิน 8พันบาท จริงแล้วไม่ต้องผ่าก็ได้ แต่ระบบขับถ่ายอาจจะไปปกติ ถ้าถ่ายแข็งก็จะร้องเสียงดังมาก เจ้าหมีเลยไม่ค่อยได้กินกระดูกจนถึงทุกวันนี้  ถ้าดุภายนอกก็เหมือนหมาปกติ เพราะฉะนั้นระวังเรื่องรถด้วย หมาอายุช่วงนี้ซนมากจริงๆ

     เมื่อเช้าลูกชิ้นก็เกือบไปแล้วค่ะ วิ่งจู๊ดออกมาตอนเปิดประตู ข้ามถนนไปมาเหมือนกัน พอดีมีรถวิ่งมา ตอนนั้นตกใจมากๆ ชูมือบอกคนขับให้หยุด แต่ไม่รู้คนขับไม่เห็นหรือไม่สนใจก็ยังขับมาอย่างไว เลยตัดสินใจวิ่งไปกลางถนนให้เห็นว่ามีคน (เพราะเค้าอาจไม่เห็นหมา) รถถึงได้เบาลงจนลูกชิ้นข้ามถึงฝั่ง... งานนี้ไม่รู้ใครโชคดีรอดตายกันแน่  อยากรู้จริงๆ ว่าหมาที่เดินริมถนน หยุดเดินตอนรถผ่าน แล้วก็ข้ามถนนได้เนี่ย ทำไมเค้าถึงทำได้ (ไม่น่าจะมีคนไปสอน)

BOBO ตอนเล็กๆก็ดื้อเหมือนกัน ถ้าออกไปข้างนอกบ้านตามลำพังเมื่อไหร๋ต้องตามหาทุกที ตอนแรกก็กลับมาพออายุซัก 7 เดือน เริ่มจะกลับช้าขึ้นเรื่อยๆ บางทีไปตามหาเค้าก็แอบ  ตามพงหญ้าพอเราเข้าไปเจอเค้าก็แกล้งเดินไปทีละนิดไม่ให้จับ มีอยู่ครั้งนึงเค้าก็ไปแอบที่เดิมอีกแต่ช่วงหน้าฝน  ตรงนั้นจะเป็นแอ่งน้ำประนาฌเกือบถึงหัวเข่า เค้ากำลังเล่นน้ำอย่างสนุกเลย  พอเห็นเราเค้าแกล้งย่อตัวลงในน้ำ เห็นแต่หัวทั้งที่เราอยู่ใกล้แค่2เมตร แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่เห็น แล้วร้องเรียก ผลเค้าตายใจผมก็แกล้งจะหันหลังกลับ แล้วก็โดดล็อคตัวเค้าไว้ได้ "เละทั้งคนและหมา" ต้องกลับมาอาบน้ำด้วยกันเลยเล่นน้ำกันต่อที่บ้าน  หลังจากวันนั้นก็ให้เค้าเล่นน้ำในกะละมังเกือบทุกวันถ้ามีโอกาศ ดูเค้ามีความสุขมาก แต่ดีนะที่ขนแห้งไว  แล้วจะแวะมาคุยใหม่  ใครมีวีรกรรมก็มาเล่าบ่อยๆนะครับ  

น้องลูกชิ้นหน้าตาดำ ๆ น่าสนใจจัง อยากได้หมาที่ดู ๆ หมาที่บ้าน 3 ตัว

บางแก้วอายุ 3 เดือน ระวังอย่าให้เค้าป่วย ให้วัคซีนครบ และให้อาหารพอเพียง ให้ความรัก ความเอาใจใส่ และพาไปเดินเล่นให้พบปะผู้คน (ต้องพิจารณาดูว่าสถานที่ไปจะมีเชื้อโรคไหม) เค้าจะคุ้นกับคน และพูดจาไพเราะกับเค้า ไม่เคยตีหมาเลย ถ้าอยากทำร้ายจะกัดหูหมาแทน แบบว่าหมั่นไส้ เหมือนเพื่อนบางคนบอกว่าตี

ถ้าเราวิ่งตามหมา เค้าจะคิดว่าเราพาเที่ยว ถ้าเราอยากให้เค้ากลับมา ต้องเดินหนีกลับบ้านค่ะ ถ้ายังเล็ก ๆ ต้องใช้โซ่จูง ถ้าปล่อยต้องให้อยู่ในสายตาตลอดเวลา เค้าชอบเล่นน้ำ เล่นสกปรก คุณต้องทำใจ และเข้าใจเค้า เข้าเวปนี้แหละดีที่สุด

ดูโหงเฮ้ง และแววตา ไม่น่าใหมาดุ อยากให้เค้าพบปะ ทั้งคน ทั้งหมาด้วยกันเอง โดยมีเราดูแลใกล้ชิด ถ้าเค้าขู่ ก็ปลอบให้เค้าใจเย็น ๆ  ต้องรีบดับอารณ์ก่อนขนพอง นะคะ  หมาบางแก้วไม่ชอบเห่า ชอบเล่น แลเจ้าเล่ห์สุด ๆ  เพื่อน ๆ ได้ให้ประสบการณ์เยอะมาแล้ว อย่าเลี้ยงเพื่อเฝ้าบ้านอย่างเดียวนะคะ

        ที่บ้านเลี้ยงแบบว่าอยู่กับคนจน 6 เดือน แล้วค่อยปล่อยไว้ข้างนอก แต่ผู้รู้ทั้งหลายบอกว่าไม่ควร  คิดว่าเช่นเดียวกับร้อตไวเลอร์ ถ้าไม่ขัง เค้าไม่ดุเลย

ขอบคุณ มาก ๆ ค่ะ ช่วงนี้ไม่ได้เข้ามาดู Webเลย มะกรูด ทำพิษ ร้องทุกคืน ไม่ได้หลับได้นอนกันเลยละ...

แต่ก็จะลองนำไปปฏิบัติดู แล้วจะมาเล้าสู่กันฟังนะค่ะ

แม่มะกรูด

สะมะหน้าพี่วันทนีย์ เสียเงินไป 5 พัน แล้วยังร้องไห้

พิจารณาให้รอบคอบ ถ้าเราควบคุมไม่ได้ก็ไม่น่าเลี้ยง ดิฉันก็ว่าดิฉันเลี้ยงดีที่สุดแล้ว ดูรูปสิคะ แต่เจอไก่ งับ ๆ งับ ๆ ไก่ชนตัวนั้น มันไม่สู้กะหมาเลย สงกะสัยมันไม่อยากถูกทรมาน ก็เลยของลาตายไปซะเลย ..

ส่งไปเรียนหนังสือ 3 ตัวก็ 7,500  บรือ...อยาก...

มีสาว มาหาที่บ้าน รั้วบ้านเราถ้าหมาไม่ใหญ่มันจะมุดได้ แต่มะกรูด อยู่ในกรง เลยร้อง

กลางคืนก็ร้อง ช่วงนี้อยู่ในช่วงฝึกอยู่คะ แล้วจะมารายงานผลนะคะ

แม่มะกรูด