เมื่อวันที่ 8 ที่ผ่านมา ลักกี้ของข้าพเจ้า ได้ทำสิ่งที่น่ากลัว และนิสัยเสียอย่างแรง  เรื่องมันมีอยู่ว่า ขนหางเขาเป็นปมๆ ไม่ยอมให้หวีตามประสาบางแก้วหวงหาง (พ่อแม่เขาก็เป็น แต่แปรงได้เบาๆ ไม่ว่ากัน อย่างมากก็ งี๊ดขึ้นมาให้รู้ว่าเจ็บ) เรากับแม่ของเราก็เลยทำการตัดขนซะเลย แต่เขาจะไม่ยอมให้ใครมาแตะ นอกจากเราเอง (ซึ่งเป็นจ่าฝูงอย่างไม่ต้องสงสัย แฮ่) ตัดเสร็จออกมาก้อนโต ก็หยิบใส่ถุง กำลังดูทุ่งหญ้าเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงร้องข้างหลัง หันกลับไป แม่ล้มไปนั่ง แล้วลักกี้ก็แง่งใส่เต็มที่ เรารีบไปกระชากตัวออกมา แต่แรงเขาเยอะ พอลากมาได้ ก็จับแขนเขาแน่น (จนกะเผลกไปวันนึง) แล้วแม่ก็แขนเลือดไหลเป็นทางเข้าบ้านไป เราตะโกนลั่นหมู่บ้านให้พี่สาวมาทำแผลให้แม่ แล้วก็จัดการฟาดจมูกสั่งสอนไปสองที พร้อมกับชี้หน้าสั่งสอน เขาก็นั่งสวัสดี หลับตามิดเลย เราก็ร้องไห้ไปดุไป แบบว่า พูดไม่ออก โกรธมากๆ แล้วจะรีบไปดูแม่ด้วย แม่เป็นแผลที่มือด้วยรอยเขี้ยวสั้นๆ 4 แผล ไปทำแผล ฉีดยาที่ รพ มา 3 วันแล้ว แขนบวมเลย  สรุปว่า ตอนนี้ ที่บ้านไม่มีกับข้าวกิน เพราะมือขวาแม่ขยับไม่สะดวก และ ลักกี้ ซึ่งหัวเน่าอยู่แล้ว เนื่องจากเคยกระโจนใส่พี่สาวมารอบนึง ยังมาทำร้ายแม่ คนที่ให้ข้าวให้น้ำกินอยู่ทุกวัน (สมองส่วนความกตัญญูไม่มี มีแต่ส่วนที่รู้ว่า เราเป็นจ่าฝูง และยอมเราคนเดียว ซึ่งในฐานะจ่าฝูงอย่างเรา ก็เริ่มแหยงๆ เห็นหน้าแม่ตอนลักกี้ทำร้าย แล้วมันปวดหัวใจ)  ระบายความในใจเสร็จแล้ว ขอบคุณที่รับฟัง มีใครมีปัญหาเหมือนกันไหมครับ หรือมีคำแนะนำอะไรไหมครับ 

ปล ลักกี้เคยเข้าโรงเรียนครบ 3 เดือน หมดไป 14000....เฮ้อ ไอ้หน้าหมาเอ้ย

ป้าชัชครับ คิดถึงจัง ป้าเปลี่ยนเบอร์หรือเปล่าครับ อยากคุยด้วย

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

บางแก้วเพิ่งได้เป็นฮีโร่ในดวงใจของหลายๆคน   กลับกลายเป็นผู้ร้ายไปอย่างที่ผู้สื่อข่าว ทั้งข่าวสด และ คุณปลื้ม พูดในเชิงลบ

คงต้องดูการจัดอันดับสังคมภายในบ้านดูนะ ว่า ทำไมลักกี้ไม่เกรงใจแม่และพี่สาวเลย  หรือว่ามันมองแม่กับพี่สาวเป็นคนนอก  เป็นที่สายพันธุ์หรือการเลี้ยงดู คงต้องลองวิเคราะห์กันดู

ที่บ้านมีทั้งสายพันธุ์ดุอย่างปิงปอง   และสายพันธุ์ที่เป็นมิตรอย่างด็อตคอม  แต่ทั้งสองก็ให้ความเคารพยำเกรงกับสมาชิกในบ้านทั้งคนแก่อย่างอาม่าและวัยรุ่นอย่างลูกชายลูกสาว   อาจเป็นเพราะอาม่าและลูกชายลูกสาวเล่นกับมันและให้ขนมมันกินบ่อยๆหรือเปล่านะ  มีตัวเดียวที่ปิงปองกับด็อตคอมจะแง่งใส่ คือ โบ  หมาพันธุ์ผสมที่ถูกจัดอันดับไว้ต่ำสุดในบ้าน

เห็นบ้านน้องเบิร์น  ก็มีปัญหาทำตัวเป็นผู้ร้ายในบ้านเหมือนกัน ดังที่สมาชิกในบ้านเอามาฟ้องที่พันทิปข้างล่าง

คงต้องพยายามช่วยกันหาทางแก้กันหน่อย  ไม่ให้บางแก้วกลายเป็นผู้ร้าย

จากกระทู้ อ่านข่าว หมาจับโจร ตีนแมวสาหัส ฟัดจมเขี้ยว มีความคิดเห็นอย่างไรครับ

http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J5392203/J5392203.html

ผมเองยังมีความเห็นเช่นเดิมครับ คือควรเลือกบางแก้วที่พัฒนาแล้วมาเลี้ยง ดูที่พ่อแม่ปู่ย่าตายาย ดูให้ครบศึกษาให้ดีว่ามีตัวไหนดุก้าวร้าวหรือไม่ ถ้าดุไม่สมควรหามาเลี้ยง เพราะโดยปกติบางแก้วสายที่พัฒนาจิตประสาทดีๆมันจะไม่ดุนอกบ้าน และไม่เห่าพรำเพรื่อ ถ้าอยู่ในบ้านแล้วมีผู้บุกรุกมันดุแน่ๆครับ แต่ถ้าไปนอกบริเวณบ้านก็ไม่มีก้าวร้าวแต่อย่างใด ของผม 6 ตัว มาจากต่างพ่อต่างแม่ แต่ผมใช้วิธีคัดเลือกดังกล่าว เดี๋ยวนี้อายุมันก็เยอะแล้วไม่เห็นไปกัดใครเลย  แต่ของเพื่อนเป็นหลานเจ้าไทยแลนด์สีขาวน้ำตาล อายุแค่10เดือนตอนนี้กัดไปแล้ว 3 คน แถมกัดแม่ของเพื่อนเข้าไปอีก เจอที่ชุมพรอีกตัวเป็นตัวเมีย หลานไทยแลนด์เช่นเดิม อายุ 3-4 เดือนแต่มีแววดุมากโดยไม่ยอมให้ใครจับตัวเลย ยกเว้นคุณป้าที่เป็นผู้เลี้ยงคนเดียวจริงๆ และชัดที่สุดก็คือเจ้ากั๊มของน้องบอล ระนอง สมาชิกบางแก้วอีกท่านหนึ่งของที่นี่ หลานไทยแลนด์เหมือนกันดุแบบสุดๆ ถ้าโมโหกัดแม้กระทั่งน้องบอลผู้เป็นเจ้าของ และเคยกัดคนที่เดินผ่านหน้าบ้านเสียไปหลายกะตังค์ นี่อยากบอกว่าสายมันดุมันก็ดุ การเลี้ยงดูช่วยได้ไม่มาก  แต่ถ้าสายที่นิสัยดีๆนะเอาไว้หลังบ้านตลอดมันยังไม่ยักกะกัดใครเลย เจ้าหนูปุ้ยของผมมีคอกอยู่หลังบ้านตลอด ไม่ค่อยพบเจอคน ถ้ามีคนแปลกหน้าไปหลังบ้านมันก็เห่าปกติ  พอออกมาข้างนอกไม่เห็นมันเห่าเลย คนที่มาหาถ้าผมอยู่บ้านสามารถจับตัวมันได้ทุกคน พาไปประกวดด้วยเหตุมันร้องตามไม่ยอมอยู่บ้าน พอถึงสนามมันอยากลงมากหรือไงไม่รู้ น้องมันจับลงประกวดมันก็ทำได้ดีได้รับรางวัล แถมกรรมการยังชมว่าบางแก้วต้องได้นิสัยแบบนี้สิ  เอ..ก็แล้วมันไม่ค่อยเจอคนเลยแล้วไงไม่ดุ แล้วที่เขาบอกว่ามีคนมางัดรถถึงในบ้าน แล้วบางแก้วไม่เห่าเลยจนขโมยเอาทรัพย์สินไปได้ อันนี้งงครับ บางแก้วจริงหรือครับ.... 

เห็นใจจังเลยค่ะ ขอให้หาทางแก้ปัญหาได้โดยเร็วนะคะ จะได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขทั้งคนและหมา

บางแก้วที่บ้านชื่อมะขาม เคยหันมาแง๊บแม่เหมือนกัน เพราะแม่กันเอาไว้ไม่ให้ออกจากบ้าน (เค้าจะออกไปหาเราที่อยู่นอกบ้าน) แม่ก็เลยตีก้นเบาๆ ไปทีนึง หลังจากนั้นมะขามก็กลัวแม่ ไม่กล้าเข้าไปใกล้ๆ เวลาแม่กลับมาบ้านก็กระดิกหางดีใจตัวสั่น แต่ไม่กล้าเข้าไปหา แม่ก็เลยต้องเป็นฝ่ายเข้าไปหามะขามแทน เอามาอุ้มมากอด จนตอนนี้หายกลัวแล้วค่ะ (ใช้เวลาเป็นเดือนค่ะ) แต่ทุกคนในบ้านก็รู้กันดีแล้วว่าหมาตัวนี้เวลาอารมณ์ขึ้นแล้วต้องระวังเค้าให้ดี ก็ช่วยๆ กันระวังอยู่ค่ะ ที่บ้านก็มีทั้งคนแก่และเด็กๆ ทุกคนก็ช่วยกันหาอาหารให้กินให้ขนม เล่นกับเค้า พาเดินเล่น และอาบน้ำหวีขนให้ เพื่อให้หมาทั้ง 2 ตัว ชินกับทุกคน ก็หวังอยู่ค่ะว่าอนาคตพอโตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันแล้วจะไม่มีปัญหากับคนในบ้าน

ยังไงก็ขอให้พบทางแก้ไขและอยู่ร่วมกับลักกี้ได้อย่างสงบสุขตลอดไปนะคะ