นิวัต เจริญชล
|
 | |
แนบรูปสวยๆ ให้นะครับ |
| |
|
ข้ามไปข้อ 5. ก่อนเลย... สำหรับสุนัขบางแก้ว นั้นเราจะต้องทำให้เขายอมรับว่าเราเป็นเจ้านาย หรือจ่าฝูง และสมาชิกคนอื่นๆในบ้านนั้นมีลำดับในฝูงที่สูงกว่าเขาครับ การที่เราฝึกเขาให้เชื่อฟังคำสั่ง นั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมากที่ผู้เลี้ยงบางแก้วทุกคนต้องทำ เพราะการที่เราสั่งเขา แล้วเขาทำตามนั้นเท่ากับว่าเขายอมรับเราในฐานะที่เป็นจ่าฝูงของเขา หรือยอมรับว่าเรามีลำดับในฝูงสูงกว่าเขา... สุนัขกับคนอาศัยอยู่ด้วยกันในบ้านนั้น ก็เปรียบเสมือนฝูงหมาป่า ฝูงหนึ่ง เราซึ่งอยู่ในฐานะเป็นเจ้าของบ้าน จะต้องอยู่ในสถานะของจ่าฝูง ซึ่งก็ต้องทำให้เขายอมรับเราให้ได้ เมื่อเราสั่งและเขาต้องทำตาม นั่นคือเราเป็นจ่าฝูง และเขาเป็นลูกฝูงที่ดี...การฝึกเชื่อคำสั่ง อย่างเคร่งครัดตลอดเวลา นั้นจะทำให้เราเองรักษาสถานะของจ่าฝูงไว้ได้ อย่างตลอดรอดฝั่ง แล้วเราจะรู้ก่อนด้วยว่า ถ้าเราสั่งแล้วเขาเริ่มไม่สนใจ หรือไม่ใส่ใจที่จะทำตามคำสั่งที่เคยทำทุกๆวันนั้น...เราก็จะได้เริ่มทำโทษเขาได้ ไม่ให้เขาคิดการณ์ไกลไปกว่านั้น ทุกๆท่านที่เลี้ยงสุนัขบางแก้ว ต้องฝึกเองครับ เพราะจำเป็นต่อสถานะของจ่าฝูงของเรา แล้วเริ่มฝึกนั้นทำได้ตั้งแต่สามเดือน...การให้คนอื่นไปฝึกนั้น ไม่ได้ทำให้เขายอมรับเราในฐานะจ่าฝูงได้ ฝึกเองดีที่สุดครับ |
| |
|
ตอบข้อ 1 นะครับ.. เขามีสัญชาติญาณตอบสนองกับสิ่งที่เคลื่อนไหว ตรงหน้า หรือเวลาเขาดิ้นแล้วเจ้าสายจูงก็จะสบัดๆ ทำให้เขาอยากที่จะไล่กัด...จะแทะ เราซึ่งเป็นผู้จูงนั้น จะต้องมีอะไรที่สุนัขสนใจที่สุดในโลกอยู่ครับ เช่นตับต้ม ลูกชิ้นปลา ของเล่น ผ้าผืนเล็กๆ เอามาสะบัดเพื่อเปลี่ยนความสนใจของเขาจาก สายจูงมาเป็นตัวเราแทน หรือเอาอาหารมาล่อตรงหน้าเขา ให้เขาเลิกสนใจสายจูง แล้วมาสนใจอาหารแทน เราต้องทำให้สุนัขรู้โดยชัดเจนว่า อยู่ในสายจูงนั้น ดีกว่าเวลาไม่อยู่ในสายจูงอย่างไร เช่นเลี้ยงเขาไว้ในกรง เวลาที่จะได้ออกนอกกรงก็ต่อเมื่ออยู่ในสายจูงเท่านั้น เขาก็จะรู้โดยทันที และชัดเจนว่า เมื่อเห็นสายจูงแล้วเขาจะได้ออกนอกกรง และที่สำคัญคือรางวัลที่เขาจะได้ เมื่อเขาทำตัวดีนั่นเอง เราต้องดูว่า สุนัขเราชอบอะไรเป็นพิเศษ และเก็บความเป็นพิเศษนั้นมาไว้ให้เป็นรางวัล กับเขาเวลาต้องการฝึกเขาครับ ส่วนเวลาอื่นๆนั้นเราก็ต้องไม่ให้เขาได้สิ่งที่เขาชอบ และคุณจะพบว่าเขาจะกระตือรือร้นมาก เวลาที่เขารู้ว่าเขาจะได้อะไรที่พิเศษๆ ที่เขาชอบ |
| |
|
การนำสุนัขมาเลี้ยงหลายๆตัวรวมกัน ซึ่งต่างกันทั้งนิสัย และสรีระนั้น วิธีเดียวที่จะทำให้เขาอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบ (สงบผมหมายถึงว่า ไม่มีโอกาสทะเลาะกันนะครับ) นั่นคิอเราต้องเป็นจ่าฝูงของสุนัขทุกๆตัวในฝูงอย่างแท้จริง ต้องได้รับการยอมรับจากสุนัขทุกตัว การสร้างฝูงสุนัขขึ้นมาในบ้านเรานั้น เราจะต้องเป็นจ่าฝูงที่เข้มงวด และแฟล์พอกับสุนัขทุกตัวในฝูง ทำการจัดลำดับชั้นของแต่ละตัว ให้ทุกตัวรู้ลำดับในฝูงที่แน่นอน ชัดเจน, ไม่สับสน และเราต้องทำหน้าที่ของจ่าฝูงอย่างเต็มที่ ตลอดเวลา และจ่าฝูงต้องทำหน้าที่ปกป้องสุนัขในฝูงที่อ่อนแอกว่าเสมอ เช่นสุนัขที่แก่ ชรา หรือป่วย จากสุนัขที่โตเต็มที่ ที่มีความก้าวร้าว การปล่อยสุนัข ให้มาอยู่รวมกันเวลาที่เรา (จ่าฝูง) ไม่อยู่ หรืออยู่แต่ไม่มีเวลามาดูเขาให้อยู่ในสายตาเราตลอด เป็นเรื่องที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง สุนัขต่างฝูง ก่อนที่จะมาปล่อยรวมกัน เราจะต้องสร้างให้เขายอมรับกันและกัน ว่าอยู่ในฝูงเดียวกันเสียก่อน โดยเราเป็นผู้จัดลำดับให้ ตัวที่มาใหม่ จะต้องอยู่ในกรง ให้เขาทำความรู้จักกันผ่านกรงก่อน จนกว่าเขาจะยอมรับเจ้าตัวใหม่มาเป็นสมาชิกของฝูงแล้ว ถึงค่อยนำมารู้จักกันนอกกรง โดยที่เราจะต้องอยู่ด้วยตลอด ถ้ามีตัวใดตัวหนึ่งก้าวร้าว เราก็ต้องหยุดเขาทันที เพราะในฝูงนั้น สมาชิกทุกตัวไม่มีสิทธิ์แสดงความก้าวร้าว ตามอำเภอใจ จ่าฝูงเท่านั้นที่จะกำหนด และสั่งว่าจะแสดงความก้าวร้าวเมื่อไหร่ และกับใคร ในฝูงสุนัขจ่าฝูงจะคุมทุกๆอย่างของลูกฝูง ลูกฝูงทุกตัวต้องอยู่ในสายตาตลอด จ่าฝูงจะคุมเรื่องลำดับการกินอาหารของลูกฝูง จ่าฝูงจะคุมแม้กระทั่งที่นอน และการแสดงออกที่ก้าวร้าวของลูกฝูงทุกตัว...ดังนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดในการสร้างฝูงสุนัขขึ้นมาในบ้านนั้น ก็คือตัวเรา หรือจ่าฝูงนั่นเองว่าได้ทำหน้าที่ และรู้จักหน้าที่ของจ่าฝูง ดีแล้วหรือยัง... ประการสำคัญอีกอย่างหนึ่งก็คือ อย่ารีบร้อน ถ้าเขายังไม่ยอมรับซึ่งกันและกัน ก็ต้องรอจนกว่าเขาจะยอมรับ การรวบรัดเอามารวมกันโดยที่เขายังไม่ยอมรับซึ่งกันและกัน จะเกิดผลเสียเวลาที่เขาไม่อยู่ในสายตาเรา และข้อสำคัญมากอีกข้อหนึ่ง ไม่ใช่ว่าหมาทุกตัวจะยอมรับกันและกันได้ทุกตัว หลายๆตัวก็ไม่เคยยอมรับตัวอื่นๆ ซึ่งเราต้องตระหนักถึงความจริงข้อนี้ การจัดให้แยกกันอยู่ จึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ภาพนี้เป็นฝูงหมา และแมวที่บ้าน กว่าที่จะทำให้หมาทั้งสามตัวยอมรับกันและกัน และทำให้เจ้าหมาทั้งสามตัวในฝูงยอมรับแมวอีกสองตัวว่าอยู่ในฝูงเดียวกันนั้น ใช้เวลานานหลายเดือน...แต่จนถึงทุกวันนี้ ตัวผมเองก็ยังไม่ยอมปล่อยให้เขามารวมกัน ทั้งหมาและแมวเวลาผมไม่อยู่ อยู่ดี...พวกเขาทั้งหมดต้องอยู่ในสายตาผมตลอดเวลา ที่ปล่อยมารวมกัน  |
| |
|
อีกรูปหนึ่งครับ เวลาผมอยู่ด้วยเขาจะเล่นกันอย่างสนุกสนาน เพราะเขารู้ว่ามีจ่าฝูงคุมอยู่ ไม่มีความกังวลใดๆ หรือไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหวาดระแวง เพราะรู้ว่าจ่าฝูงนั้นจะคอยดู และลงโทษตัวที่แสดงอาการก้าวร้าว ทันที ทั้งเจ้าเวย์ เจ้าโตโต้ (บาสเซ็ตฮาวน์ 2 ปี), เจ้าข้าวปั้น (หมาจรจัด 6 เดือน), เจ้าหนูสวย, เจ้ารุ่งเรือง แมวสีขาว, เจ้าร่ำรวย แมวสีส้ม...ผมจะต้องนั่งดู และสังเกตุเขาตลอดเวลา ที่เขาเล่นกัน (หมาและแมวทั้งหมด มาอยู่ที่บ้านจากต่างที่ ต่างเวลา ต่างการเลี้ยงดู) และปัจจุบัน แมวกับหมาที่บ้าน ก็จะไม่มีวันได้เล่นรวมกันสักครั้งเดียว ถ้าผมไม่อยู่ เป็นการป้องกันที่ดีที่สุดครับ...  |