ลูกโป่ง หมาบางแก้ว ย่านซอยทองหล่อ มีคนโทรมาหาเพื่อนในเวปพันทิป ว่าให้ช่วยมาดูหมาบางแก้วตัวนึง มานอนหมดแรงอยู่ที่หน้าร้านซักอบรีดของตน (ทั้งๆที่ร้านอยู่ห่างรพส.ทองหล่อ ประมาณไม่ถึงสิบคูหา) จึงประสานให้พี่ท่านนึงช่วยดำเนินการให้ ลูกโป่งถูกนำตัวเข้ารพส. ด้วยอาการไม่มีแรง ผอมมาก มีขี้เรื้อนประปราย และหายใจหอบ น้ำมูกไหลเยิ้ม จนหายใจออกมากลายเป็นเป่าขี้มูกเป็นลูกโป่ง เลยตั้งชื่อให้อย่างนั้น ตรวจพบว่า ลูกโป่งปอดบวมรุนแรง ต้องนอนรพ.นานเกือบๆสามอาทิตย์ ลูกโป่งอาการดีขึ้นและที่สำคัญอาศัยอยู่ย่านนั้น เลยให้ลูกโป่งออกมาเพื่อเป็นการประหยัด พี่ที่นำลูกโป่งเข้ารพ. อาสา นำยาไปป้อนให้ลูกโป่งทุกวัน น่าแปลก... เมื่อลูกโป่ง ออกจากรพส. ลูกโป่งกลับเดินมาที่รพส.แห่งนี้เอง ทุกวัน เสมือน ที่นี่คือบ้าน ที่ให้การเยียวยา ให้ความอบอุ่น มีอาหาร มีที่ให้นอนสบายๆ แล้วลูกโป่งก็ไม่ไปไหน ออกไปเที่ยวบ้าง แล้วก็กลับมานอนที่หน้าร้านเพ็ทชอป ของรพส.ทุกวัน ทางรพส. ก็วางชามข้าว และน้ำไว้ให้เสมือน บอกให้ลูกโป่งรู้นัยๆว่า ยินดีต้อนรับ (ใครที่อ่านข้อความนี้แล้ว กรุณาคิดในทางที่ดี ว่ารพสนี้ก็มีความเมตตา กรุณา อย่าคิดว่า ดีนะ รพส.แห่งนี้ รับเลี้ยงด้วย เดี๋ยวไปปล่อยมั่งดีกว่า... มันคงไม่โชคดีอย่างลูกโป่งหรอกค่ะ ขอบอกไว้ก่อน!) แล้ว... วาสนาของลูกโป่ง ก็มีอยู่แค่นี้ แค่นี้จริงๆ ลูกโป่งถูกนำตัวใส่รถเข็นน้ำของร้านก๋วยเตี๋ยวย่านนั้น ในตอนตีสามของวันที่สี่ ธันวาคม คนพามาบอกลูกโป่งถูกรถชน อาการสาหัสมาก ขาข้างนึงแหลกละเอียด กระเพาะฉี่แตก หมอบอกให้ทำใจ ลูกโป่งนอนหอบ และร้องเปนระยะ ตีห้าของวันที่ห้า... ลูกโป่ง ก็จากโลกที่แสนโหดร้ายนี้ไป เรารับเรื่องจากพี่ที่คอยดูแลให้ ร้องไห้อย่างไม่อายใคร เจ็บใจ เจ็บปวด... |