สหายนายน้อย... ตอนนี้ก็คงเหลือแค่กระทู้ของท่านเท่านั้นที่เรามาตอบใน cyber space  ข้า ฯ เคยบอกกับท่านตั้งนานมาแล้วว่า  ต้องมีวันจบและได้ส่งความนัยไว้ให้ท่านว่า "คนในยุทธจักร ไม่เป็นตัวของตัวเอง"(ทำนองนี้ล่ะท่าน)  ท่านคงจำได้

เหนื่อยก็พักน่ะสหายนายน้อย... เข้ามาอ่านความคิดเห็นต่าง ๆ ของคนอื่น ๆ ตอบได้ที่ท่านพอใจจะตอบ  ถ้าข้า ฯ มาอ่านก็จะได้รู้ว่าท่านยังคงอยู่เป็นเพื่อนกับสุนัขบางแก้วทุกตัว  บางครั้งข้า ฯ ก็ขออนุญาตร่วมแจมไปกับท่านเลยน่ะ  จะสนุกไปอีกแบบหนึ่ง

ครั้งหนึ่งในการเลี้ยงสุนัขบางแก้ว  ท่านได้ทำรูปธรรมให้กับพวกเค้าแล้ว(เขียนบทความ ๆ รักให้กับพวกเค้า)  มีค่ามากสหายเรา  ที่เหลือก็คงรอผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเค้า(สุนัขบางแก้ว)ได้มาทำบ้าง

 "ธรรมใด ๆ ก็ไร้ค่าถ้าไม่ทำ"

สำหรับนายน้อย...ใครจะไปทำให้สหายเดือดร้อนได้ล่ะ  จริงมั้ยครับ กระทู้ของหญิงชรา  จึงมีแต่ความเห็นที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม  เห็นศักยภาพของท่าน(จากการอ่านแนวคิดที่ท่านเขียนให้อ่านโดยไม่รู้ตัว)อย่างไร  ข้า ฯ ก็เขียนให้ท่านตามนั้น 55555ท่านเหมาะกับการเลี้ยงสุนัขไทยเช่น สุนัขบางแก้ว โดยแท้(ใส ตรงไปตรงมา  ซื่อ รักเพื่อนฝูง ฯลฯ ที่เหลืออีกม่ายบอก5555)

กระทู้เก่า ๆ ข้า ฯ ได้เคยเขียนความเข้าใจพื้นฐานไว้พอสมควรแล้ว  ยังไม่มี breeder มืออาชีพคนใดเลย  มาคุยหรือถกปัญหากับข้า เลย  เห็นจะมีแต่คุณพสุธา  ได้เขียนหัวข้อเอาไว้บ้างแต่ก็ตั้งไว้แค่เป็นเพียงประเด็นเท่านั้น  สหายนายน้อย...ถ้าสนใจลองค้นกระทู้เก่า ๆ (ที่คุณพสุธาเคยเสนอไว้)ที่พี่ลี้เคยเอามา post ดูก็ได้น้า  สำหรับจริยธรรมของการเลี้ยงสัตว์คงปะปนกับศาสตร์เหล่านี้ไม่ได้ครับ  ต้องแยกต่างหากและนำมารวมกันผสมผสานไว้ในคน ๆ หนึ่ง

positve theory และ normative theory (เคยเขียนไว้ในกระทู้เก่า ๆ)  normative theory เวลาตอบ  จะไม่เหมือนกันครับ  100 % ครับ

แต่ความฝันของหมาบางแก้วตัวหนึ่ง  ก็คิดว่าคงมีสักวันที่จะมีคนเข้ามาเขียนศาสตร์ที่เป็น positive theory ไว้ที่ web พี่ลี้กันมาก ๆ  มีข้อคิดเห็น  มีข้อโต้แย้ง  ที่มีที่มาที่ไป  มีตำราหรือ web ที่ใช้การอ้างอิง  ศาสตร์ทุกสาขาของการเลี้ยงสุนัขบางแก้ว

อ่านและเข้าใจยากมากไปหรือเปล่าสหายนายน้อย... ข้า ๆ พยายามที่จะเขียนออกมาให้ง่ายที่สุด  จนใจจริง ๆจ๊ะ  

ไปแล้วน้าสหายนายน้อย  ที่เขียนมา  มีสาระบ้างไม่มีสาระบ้างก็อย่าว่ากันเลยน่ะ  คงเป็นเพราะข้า ฯ ชอบเล่าให้ท่านได้อ่านมั้ง(ล้อเล่นก็มาก)  ท่านเขียนจบเมื่อไหร่ก็คงปิดเรื่องยาวเสียทีเน๊าะ

 เห็นด้วยครับ  แต่ขอขยายแนวคิดเรื่อง breeder มืออาชีพติ๊ดเดียวครับป้าวิ  คือขบวนการที่จะผ่าน Breeder มืออาชีพแต่ละราย  จะต้องมีจุดเริ่มต้นจากอะไรล่ะครับ  คือจากจุดที่ไม่มีความรู้เลยเป็นอันดับแรกใช่มั้ยครับ   (ต้องมีสุนัขที่เป็นหนูทดลองคู่แรกอย่างแน่นอน)  ถูกผิดในการผสมนั้นเล่าคือประสพการณ์หรือชั่วโมงบินที่มากขึ้น  มีต้นทุนทางสังคมที่ต้องจ่ายไปอย่างมากมาย(ลูกสุนัขที่ไม่เป็นไปตามความคาดหวัง)  บ้างก็ตกหายไปในระยะทางที่แสนไกล  กว่าจะเป็นมืออาชีพ  คิดแล้วเหนื่อยใจแทนครับ  

ศักยภาพของสหายนายน้อย... ข้า ฯมั่นใจว่าทำได้  ระยะทางในวันข้างหน้ายังอีกไกลครับนายน้อย...  วันนี้ท่านคิดและหาเหตุผลให้ตัวเองได้(ดังที่ออกความคิดเห็นไว้)  ว่าท่านเองขาดอะไร  สิ่งที่ยังไม่รู้  ท่านสามารถสร้างขึ้นมาได้ครับ  หรือเพียงต้องการศึกษาและนำความรู้นั้นมาเพียงเพื่อเลี้ยงสุนัขประจำบ้านเท่านั้นพอ  ท่านก็จะทำได้อย่างดีและเข้าใจ  ทั้งหมดเป็นเพียงแค่ความคิดเห็นของเราแค่นั้นเองน่ะ  ข้า ฯ เชื่อของข้า ฯ อย่างนี้  ทั้งหมดสุดแต่ฟ้าลิขิตที่จะให้เป็นไปมั้ง

สุนัขตัวที่ 1  สุนัขตัวที่ 2 ......สุนัขตัวที่ 100  ถ้าได้สัมผัสพวกเค้าและเข้าใจกันและกันแล้ว  ยังไงก็ต้องหามาเลี้ยง ใช่มั้ยครับผู้อาวุโส  คนที่เลี้ยงเก่ง ๆ รักและเข้าใจพวกเค้า  มีศักยภาพสูง ๆ ไม่จำเป็นต้องเป็น Breeder มืออาชีพก็ได้ครับ  ดังเช่นผู้บริหารที่เก่ง ๆ ทำได้ครับ  จ้างระดับปรมาจารย์(อาจารย์ปู่)ระดับโลกมาดูแลหรือปรับปรุงพันธุ์ยังได้เลยครับ  ผู้อยู่เหนือมืออาชีพอย่างแท้จริง  

อ่านสนุก ๆ กันน่ะครับ  ถ้าล่วงเกินอะไรต้องขออภัยด้วยครับ

 ขออภัยลืมตอบนายน้อยเรื่องความต้องการตามธรรมชาติของสุนัขบางแก้ว  ต้องไม่ลืมคำโบราณครับนายน้อย...สำหรับสุนัขไทย ๆ "หมาเดือน 12"  เป็นฤดูกาลครับ  วันนี้ข้า ฯ เองปวดหัวเลย เจ้าตัวยุ่งกลับมาขณะที่นางสาวตัวดีเป็นสัด  เจ้าด่างและเจ้าตัวยุ่ง  ช่วงนี้เค้าจะทรมานอย่างมาก  รวมทั้งนางสาวตัวดีด้วย  กลิ่นของนางสาวตัวดีทำเอาสุนัขที่บ้าน  น้ำลายไหล  แม้แต่ขาของข้า ฯเอง  เค้าก็จะนึกว่าเป็นกลิ่นของนางสาวตัวดี  ถ้ามาเล่นขาข้า ฯ ด้วยเมื่อไหร่  สงสัยจะต้องมี side kick ถวายการกินเจแน่เลยจ้ะ  หมด seasonal(ขอใช้คำฝาหรั่งหน่อย)  ก็คงหายทรมานกันไป  สงสารน่ะแต่ทำไงได้  เข้าใจเค้าทั้งหมด  แต่ก็ต้องกักบริเวณกัน  คิดว่ามีศักยภาพพอที่จะผลิตลูกสุนัขของเจ้า 2 ตัวนี้เหมือนกันน่ะสหายนายน้อย...(ขอปล่อยแมงโม้บ้าง)  มี order เข้ามาเหมือนกัน  และอุปทานส่วนเกินที่ขาดอุปสงค์จะทำอย่างไรก็คิดไว้แล้วล่ะ  ผู้ต้องรับผิดชอบครอบครัวแรก  ไม่อยากบอกเลยว่า  ต้องเป็นสหายนายน้อย...ท่านนี้แหละมั้ง  ระวังให้ดีน้าอาจมีกล่องใส่ลูกสุนัขบางแก้ววางไว้ให้ที่หน้าบ้าน  ที่กระดิ่งตรงคอจะระบุว่ามาจากมันตรัย  ไม่ใช่แค่ตัวเดียวน่ะท่าน  ยกฝูงที่เหลือเลยแหละ

การันตีได้ทันทีว่าเป็นหมู่ปีศาจน้อยที่เหลือรับประทาน  สหายกันย่อมไม่ทิ้งกัน  คราวนี้แหละพิสูจน์ได้เลย5555555  นึกภาพขึ้นมาแล้วอดแอบยิ้มไม่ได้  พอเสียทีครับ

 ขอพระอภัยมณี(แถมสุดสาครให้ด้วย  แต่นางเงือกข้า ฯ ขอเก็บไว้ดูคนเดียวน่ะ)ครับ  สงสัยตาลายไปหน่อย  อย่าได้ถือสาเลยน่ะนายน้อย...  สงกาสัยไปดมทำไมกลิ่นอึเจ้าตัวยุ่ง  ดูห่าง ๆ ก็ได้จ้า  แข็งหรือเหลว ?  ของเจ้าตัวดีทั้ง 3 ตัว(ไม่นับเจ้าโป้)เรารอให้มันแห้งและแข็งหน่อยค่อยเก็บจ้า  ส่วนเจ้าโป้  โอ้โห ! ยังกับภูเขา  แถมกลิ่นมะนาวหอมชื่นใจอีกต่างหาก(แทบคายของเก่าออกมา)  ก็ต้องรีบเก็บทุกที   แต่ข้า ฯ ดีใจน่ะ  ที่สหายนายน้อยแยกพฤติกรรมของเจ้าตัวยุ่งได้อย่างถูกต้อง(ยกนิ้วให้เลย)  กลิ่นตัวจะผันแปรไปได้หลาย ๆ อย่าง  อาทิเช่น  ที่สหายของเราได้ยกตัวอย่างมา  ตัวผู้จะเป็นเช่นนั้นจริง ๆ  บางครั้งถ้าสังเกตุให้ดี  ก็อาจจะเห็นสารคัดหลั่งออกมา ฯลฯ  ดูเหมือนหนอง  แต่ก็ไม่ได้ทำให้เค้ามีสุขภาพผิดปกติอะไรไปครับ  กลิ่นต้องมีอย่างแน่นอนครับ  ถ้าเป็นบางอย่างของเจ้าหมูที่ร้องอู๊ด ๆ น่ะท่าน ล้างอย่างไรก็ไม่หมดกลิ่นซักที

ผู้เลี้ยงที่มีคุณภาพ  ในความคิดของเรา  สามารถทำอะไรได้มากขึ้นน่ะนายน้อย...  ไม่ลองหาสุนัขบางแก้วเพศเมียมาเลี้ยงเป็นคู่นีโอบ้างหรือ ?  ศักยภาพของท่านและนายพรานใหญ่  สามารถขยายแนวคิดและขยายการเลี้ยงได้มากกว่านี้น่ะ(เราชมจากใจจริง ๆ )  กัดกันหรือไม่กัดกัน(ถ้าเลี้ยงมากกว่า 1 ตัว)  ในความคิดของเรา  ท่านสามารถแก้ปัญหาได้อย่างแน่นอน

เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้นน้า  ของบ้านเราเองก็ปาเข้า 4 ตัว  ยังมอง ๆ เจ้าดำที่อยู่ตรงป้ายรถประจำทางอีก 1 ตัวอยู่เหมือนกัน เสียดายเจ้าตัวยุ่งทั้งหลายที่อยู่กับข้า ฯ ก็เต็ม stock เสียแล้ว  เอาเค้าเข้ามาอีกไม่ได้(พื้นที่จำกัด)  ช่วยได้แต่เพียงหาอาหารไปเผื่อเค้าบ้าง  กลัวว่าวันหนึ่งข้างหน้าข้า ฯ อาจจะไม่ได้พบเค้าอีก  ก็ไม่รู้จะช่วยเค้าได้อย่างไร  ปัญหาของสุนัขจรจัด  รวมทั้งปัญหาของคน(ที่วุ่นวาย)ที่มีพื้นที่จำกัด ฯลฯ  ปัญหาโลกแตก(ขอบ่นหน่อยน่ะ)

เสียงหอนตอนที่แล้ว ข้า ฯ เองยังไม่ได้อธิบายให้ท่านเพิ่มเติมเลย  (ว่าทำไมถึงต้องอ้างอิงมาจากสุนัขป่า)  ขอติดไว้ก่อนน่ะจั๊บ   เอาเป็นว่าเจ้าตัวยุ่งและนางสาวตัวดีของบ้านข้า ฯ  เท่าที่สังเกตุดู  หอนแล้วชูจมูกยาว ๆ เหล่ตาขาวและตาดำดูเรา   คล้ายจะบอกว่า "หวู๋ ๆๆๆๆ (เสียงยาว ๆ)ทิ้งตูอีกแล้วน่ะนายจ๋า  เตรียมซ่อนตัวเข้าหลุมหลบภัย(โว้ย) เดี๋ยวมีภัยมา"  นางสาวตัวดีบางครั้งก็หอนเสียงสั้น   ไม่รู้เค้าหอนเถียงข้า ฯ หรือเปล่าก็ไม่รู้  คือว่าถ้าทำอะไรข้า ฯ ไม่ได้ก็หอนมันเสียเลย

ไม่รู้ตอนนี้คุณอาทร  มีปีศาจน้อยประจำบ้านแล้วหรือยังก็ไม่รู้เน๊าะสหายนายน้อย...?  หรือมี log in ใหม่ไปเสียแล้ว  ตอนนี้รออ่านเรื่องเจ้าปีศาจน้อยตัวใหม่อยู่เหมือนกัน  คิดขึ้นมาแล้วสนุกน่าดูเลย  แสบเนื้อขึ้นมาทันที(มันติดในความทรงจำ)  คุยกับผู้อาวุโสและพี่ชายที่นำเค้ามาทุกที  ฮากันกลิ้งเลยครับ

นางสาวตัวดีปัจจุบัน  ผิดกับ....นังตัวดีในอดีตอย่างมาก  วันนี้เค้าน่ารัก  ร่องรอยความดื้อและซนในอดีตอยู่ลึกข้างใน  ชวนเล่นเป็นไม่ได้  ลืมตัวเลย  พอก่อนน่ะนายน้อย... 

หลังจากตรวจสุขภาพประจำวันกัน  ถ้าเค้าปกติ  ร่าเริงและแจ่มใสดี  เรื่องเบื่ออาหารของเจ้าตัวยุ่งคงต้องถือเป็นเรื่องปกติเลยครับสหายนายน้อย...  นางสาวตัวดีและเจ้าตัวยุ่งของที่บ้าน   บางวันเค้าก็ไม่กินอะไรกัน  แต่ถ้าเค้ากินเมื่อไหร่  นั่นหมายถึงหมดกะละมังทุกที  กับข้าวซ้ำ ๆ กัน  พวกเค้าจะเบื่อง่ายครับ

ความหลากหลายของอาหาร(สุดแต่ลูกพี่)  ก็เป็นเรื่องภายในครัวเรือนของผู้เลี้ยง  เล่นและลุ้นกันได้ทุกวันว่าวันนี้เค้าจะกินหมดหรือไม่  มี junk food ใส่กะละมังไว้ให้เค้าด้วย  ก็จะช่วยได้มากครับ  เจ้าตัวยุ่งและนางสาวตัวดีบางวันก็เล่นซะหมดกะละมัง(เคี้ยวน่าอร่อย)  ไม่สนใจกับข้าวของผู้อาวุโสที่ทำให้  บางครั้งข้า ฯ เองร่ำ ๆ จะกินแทนเจ้าตัวดีทั้ง 2  เพราะผู้อาวุโสมักจะบ่นอยู่เนือง ๆ  ยามทั้งคู่ไม่กินข้าวที่ท่านทำ

เรื่องอาหารสุนัข  ถ้าสหายนายน้อย...ท่านสนใจ  ต้องการรู้รายละเอียดที่เป็นศาสตร์(พื้นฐาน)  ท่านถามเราได้น่ะ  สำหรับเรื่องกลิ่นตัวสุนัขที่บอกว่าไม่มีกลิ่นนั้น  ต้องพิจารณากันอีกมากน่ะท่าน  ยกตัวอย่างง่าย ๆ นางสาวตัวดีช่วงนี้จะมีกลิ่นตัวมากเป็นพิเศษ  เพราะเค้าอยู่ในช่วงการเป็นสัด  ข้า ฯ เองถือว่าเป็นเรื่องปกติ  เจ้าตัวยุ่งเองก็ต้องมีกลิ่นตัว  รวมทั้งสร้างกลิ่นให้สุนัขตัวอื่นได้รับรู้  เจ้าด่างจะสงสัยข้า ฯ ทุกทียามที่ไปถูกตัวสุนัขตัวอื่นมา  ฯลฯ   เรื่องกลิ่นย่อมมีเหตุมีผลจ้ะสหายนายน้อย...  ไม่ใช่เกิดจากอาหารแต่เพียงอย่างเดียว  สุนัขบางพันธุ์ก็มีกลิ่นตัวน้อยมาก เช่นสุนัขไทยหลังอาน เช่น เจ้าด่าง ฯลฯ  อีกอย่างสุนัขเรียนรู้โลกกว้างด้วยการสื่อสารด้วยกลิ่นเป็นสิ่งสำคัญ  กลิ่นตัวเค้าต้องพิจารณาหลาย ๆ ด้านน่ะสหายนายน้อย

พอก่อนน่ะ