ขอเสริมจากพี่นิวัตสักนิดครับ บางทีบางเรื่อง มนุษย์กับหมาก็คล้ายๆกัน เช่น พ่อเป็นตำรวจ แต่ลูกเป็นโจร สายเลือดดีๆไม่ได้หมายความว่าจะให้สิ่งที่ไม่ดีไม่ได้ ไม่มีใครบอกได้ครับว่าการเอาสายเลือดหมาที่ดีทั้งพ่อและแม่มาผสมกันแล้ว จะให้แต่สิ่งดีๆออกมา ยกตัวอย่างใกล้ตัวผมก็พี่น้องครอกเดียวกับขุนทองมีทั้งหมด 8 ตัว ที่ต่างแม่ก็อีกหลายตัว แต่ทำไมมีขุนทองตัวเดียวที่สามารถลงสนามประกวดได้ เพราะฉะนั้น ผมว่าเพื่อเป็นการลดความเสี่ยงที่จะได้ลูกหมาไม่พึงประสงค์ออกมา ก็ควรทำหมันดีกว่าครับ

เรื่องยากนะเนี่ย ขนาดคนในชมรมเราเองบางท่านเพิ่งจะเลี้ยงเป็นตัวแรก ก็อยากจะได้ลูกหมาที่เกิดจากหมาของตัวเองแล้ว เพราะคิดว่าลูกจะต้องนิสัยเหมือนแม่ จากวันที่ไปสัมนาที่มหิดลที่ผ่านมา ผมได้นั่งคุยกับพี่ท่านนึงพาลูกสาวมาด้วย อยู่จังหวัดสมุทรสงคราม เพิ่งเลี้ยงบางแก้วตัวเมียเป็นตัวแรก ได้มาจากพิษณุโลก นิสัยดีมาก ฉลาด แสนรู้ น่ารัก ฯลฯ ก็เลยอยากจะเอาไปผสมพันธุ์กับพ่อพันธุ์ดีๆ เผื่อว่าจะได้ลูกออกมาน่ารักๆสักตัวสองตัว ถามว่าความคิดความรู้สึกอย่างนี้ผิดมั๊ย ตอบได้เลยครับว่าไม่ผิดหรอกครับ เพราะผมเองก็อยากได้ลูกหมาที่เกิดจากหมาของตัวเองเหมือนกัน แต่กรุณาคิดกันไปไกลกว่านี้อีกสักหน่อยมั๊ยครับ สมมุตว่ามันไม่ได้ออกมาตัวหรือสองตัว แต่ออกมาทีครึ่งโหลล่ะ จะทำยังไง เกิดมันไม่น่ารัก นิสัยไม่เหมือนแม่มันล่ะ จะทำไง เกิดมันดุร้ายขึ้นมาล่ะ จะทำไง เลี้ยงหมาก็ต้องมีการฝึกหมา มีเยอะๆล่ะ จะทำไง จะฝึกไหวหรือ ฯลฯ ยังคำถามอื่นๆอีกล่ะ ถ้าตอบคำถามได้หมด จะเพาะออกมาสักสองโหลก็คงไม่มีใครว่าแน่ๆครับ

"จิตสำนึก" และ "ความรับผิดชอบ" ต้องมาคู่กันกับการทำให้ชีวิตเกิดขึ้นมานะครับ ฝากไว้เท่านี้ก่อนแล้วกันครับ

บางแก้วจะเป็นกันทุกตัวเลย ไอ้เรื่องหวงของกินเนี่ย ของผมก็เป็นเหมือนกันครับ ช่วงที่ยังเล็กๆอยู่เป็นน้อยมาก พอโตขึ้นอีกนิดก็เป็นมั่งไม่เป็นมั่ง มาแสดงอาการชัดๆตอนประมาณสี่ห้าเดือน ผมก็ใช้วิธีจ้องตาซึ่งเป็นการท้าทายโดยตรง พร้อมกับเรียกชื่อเขาให้เขารู้ตัวตลอด ค่อยๆยื่นมือเข้าไปเอาของออกจากปาก (เป็นกระดูกหมูชิ้นโต) มีแยกเขี้ยวนิดหน่อย แล้วก็หุบ พอผมจับกระดูกได้ ก็สั่งว่าปล่อย แล้วค่อยๆดึงออก มันก็ปล่อยแล้วมองตามด้วยสายตาละห้อย ผมก็ลูบหัวลูบตัวพร้อมกับชมว่าเก่งมากๆ แล้วก็คืนกระดูกให้ไปแทะต่อ ทำซ้ำสองครั้ง หลังจากนั้นก็ไม่มีขู่อีกเลย ไม่ว่าเขาจะกิน จะคาบอะไรอยู่ในปากก็ตาม ดึงออกได้ด้วยดีครับ แต่ถ้าเป็นคนอื่นก็จะมีขู่อยู่ แต่กับผมกับแม่ผมเนี่ย ยอมหมดครับ

ที่หลายๆท่านบอกมาถูกต้องครับ ต้องแสดงว่าเราคือจ่าฝูง คือผู้ที่แข็งแรงกว่า คือคนที่ให้ชีวิตเขา ให้ทุกสิ่งทุกอย่าง เขาจะสิโรราบโดยดี ไม่มีข้อแม้ใดๆ...อ้อ ยกเว้นตอนหลับสนิท อย่าไปโดนตัวเขาเด็ดขาด เพราะเกือบโดนเข้ากับตัวเอง มันนอนอยู่ข้างๆเก้าอี้ล้อเลื่อน พอขยับตัว ล้อไปสกิดถูกหางเข้า แว้งมาทันทีเลย อาศัยเร็วกว่าก็เลยรอดเขี้ยวมาได้ พร้อมๆกับตวาดเสียงดัง เฮ้ย! ไปหนึ่งที ได้สติก็หันมาค้อนให้ แล้วก็นอนต่อไป เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..เอากับมัน ทำซะตกใจหมดเลย นับจากนั้น ถ้าเห็นมันนอนอยู่ แล้วจะเดินเฉียดไปใกล้มัน ก็จะเรียกให้มันลืมตามามองเราก่อน ทีนี้ก็ปลอดภัยไร้กังวลครับ