น้อยหน่า ('.' )
|
 | |
|
ตอบป้าชัช (จากด่วนทันใจ)สุขภาพนีโอไม่ค่อยแข็งแรงเหมือนเดิม ช่วงนี้ขอวลาตั้งตัวและปลุกใจตัวเองก่อนนะ -- เรื่องส่วนตัวที่สัญญาไว้จะพยายามเร่งให้ค่ะ ตอบคุณสราวุธ ขอบคุณที่ยังนึกถึงกัน แต่คงไม่สามารถไปได้ รอฟังท่านที่ไปร่วมงานมารายงานแล้วกันจ๊ะ |
| |
|
"หมาเห่า ก้าวร้าว ทุกอย่างล้วนเกิดจากผู้เลี้ยงเป็นส่วนใหญ่" แล้วผู้เลี้ยงอย่างพี่ต้องแก้ไขอย่าไง บอกด้วยดิน้อง หรือต้องปรับเปลี่ยนอะไรเค้าจะได้เห่าน้อยลง ก็มันเห่า ๆ ๆ ๆ นี่ เว้ย..ย เหนื่อย(ลิ้นห้อย) หรือว่าพี่ต้องฝากบาจาประทับรอย หรือต้องฟาดไม่ยั้งมือ หรือกัดแล้วปล่อย หรือ ฯลฯ รอคำตอบนะน้องนะ (Edited by Pingpong (-_-)/ - จันทร์, 5 กุมภาพันธ์ 2007, 10:12PM) |
| |
|
เค้ายังใจสู้ เราก็ต้องสู้ต่อ ถ้าเค้าไม่ไหว เมื่อนั้นคือหมดแรง น้ำตาผู้ชายเสียได้มันมาจาก เรารัก เราสงสาร ความทรมานใจที่เห็นภาพตรงหน้า จิตใจที่อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแออ จงภูมิใจและอย่าอาย เพราะคุณไม่ใช่คนด้านชาความรู้สึก |
| |
|
อ่านเจอว่าจะส่งฮิวโก้ไปหาดใหญ่ ยังตกใจว่า พ่อกับแม่จายย้ายกับป๋มจัง ป๋มคิดถึงแย่เยย มาวันนี้ฮิวโก้ไม่ต้องไปแล้ว ดีใจจัง แหม..คุณเหน่งขา จะสะสมบางแก้วหรือไงจ๊ะ อ่านกระทู้ไปอ่านกระทู้มา เอ๊ะ ทำไมสุนัขบางแก้วบ้านนี้เริ่มเยอะขึ้นๆ 55+ มีชื่อครบจะทุกภาษาแล้วนะจ๊ะ ไทย จีน ฝรั่ง ญี่ปุ่น ตัวต่อไปจะเอาชื่ออะไรดีน้า สเปนก็เก๋นะคุณเหน่ง (พูดจริงๆนะ) แพ้ท้องมากหรือเปล่า ทราบหรือยังชายหรือหญิง |
| |
|
กำลังจะเข้ามาถามอยู่พอดี รอจนบ่าย 2 ก็แล้ว แล้วนี้ หมอนัดเพื่อตรวจทิวไผ่อีกเมื่อไหร่ เป็นห่วงเรื่องแผลกดทับเหมือนกันและลองอ่านข้อความของป้าวิที่ด่วนทันใจด้วย คนเลี้ยงถ้าหมดหวัง จิตใจไม่เข้มแข็งอะไรๆก็ดูแย่ไปหมด ไม่เครียดกับสิ่งที่เราต้องทำนะ จัดตารางเวลากับเค้า แล้วทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทาง เค้าต้องดีขึ้นพี่เชื่อเช่นนั้น หมั่นยกแข้งยกขาเค้านะคุณเอ-คุณหนิม อย่างน้อยเค้าก็สร้างเสียงหัวเราะและรอยยิ้มให้เราได้นะ เอาใจช่วยจากใจจริง ------------------------ ขอก๊อปปี้ข้อความป้าวิมาแปะหน่อยนะ กลัวตกหายไป 20:58 - 28/01/07 ป้าวิ ..ไม่ได้เข้าเวบนี้มานาน วันนี้แวะเข้ามา ได้อ่านเรื่องของ ทิวไผ่ ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าของทิวไผ่ค่ะ คิดถึงหมาของตัวเองที่ถูกรถชน และมีอาการแบบเดียวกัน แต่หมาป้าวิกระดูกเชิงกรานถูกกระแทกจนเคลื่อนออกจากแนวกระดูกสันหลัง ไปกดทับเส้นประสาทไขสันหลัง และเอ็นหัวเข่าขาหลังขวาขาดไป3เส้น(จากทั้งหมด4เส้น) 21:04 - 28/01/07 ป้าวิ ..(ต่อ) ไม่ค่อยเข้าใจที่บอกว่าเขากระดูกสันหลังหัก..เพราะกระดูกสันหลังมันเป็นท่อนๆร้อยต่อกัน,น่าจะเป็นการเคล ื่อนมากกว่า,หมาป้าวิ(ซิสก้า) ไม่ใช้ขาหลังนานถึง 5-6 เดือน,แต่ก็พยายามรักษาเขาทุกรูปแบบ,ไม่เคยยอมแพ้,ไม่ว่าใครจะพูดว่ายังไง..แม้แต่หมอ ที่ไม่เคยให้ความหวัง เพียงแต่บอกว่าจะช่วยเขาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ 21:10 - 28/01/07 ป้าวิ ..(ต่อ)ซิสก้าเหมือนทิวไผ่มาก ที่เป็นหมาที่มีพลังจิตใจที่มั่นคงเข้มแข็ง มีความมุ่งมั่นที่จะมีชีวิตอยู่ และมีความสุขกับทุกๆวันของเขาตลอดมา แม้จะเดินไม่ได้ ป้าวิทำกายภาพบำบัด ด้วยการประคบร้อนโดยใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำต้มตะไคร้ร้อนจัดเท่าที่เขาทนได้ ส่วนกล้ามเนื้อขาที่ไม่ได้ใช้นานๆจะลีบลง ก็ใช้เครื่องกระตุ้นกล้ามเนื้อช่วย 21:16 - 28/01/07 ป้าวิ ..(ต่อ)กระตุ้นด้วยไฟฟ้าให้เขาครั้งละ 20-30 นาทีวันละ2เวลาทุกวัน เพื่อให้กล้ามเนื้อแข็งแรง จะได้ช่วยพยุงโครงสร้างที่เคลื่อนออกจากตำแหน่ง ต้องผ่าตัด ต่อเอ็นที่หัวเข่าถึง3ครั้ง เพราะทุกครั้งที่แผลหายเขาจะลุกขึ้นลากตัวเองวิ่งไปทั่วเหมือนไม่มีขาหลัง ทำให้เอ็นที่ต่อไว้ขาดซ้ำแล้วซ้ำอีกจนครั้งสุดท้ายต้องขังไว้ในกล่อง 21:22 - 28/01/07 ป้าวิ ..(ต่อ)ป้าวิได้ทำรถติดล้อ(คิดเอง) เพื่อช่วยพยุงท่อนท้ายของเขาและมีที่รองรับเท้าหลังไม่ให้ลากพื้นเวลาเขาไปไหนมาไหน,พอได้ขึ้นรถมีล้อวิ่ งไปไหนมาไหนเองได้,เขาร่าเริงมาก,เวลาใช้ขาหน้าวิ่ง,จะไปกระตุ้นส่วนท้ายให้เคลื่อนไหวไปด้วย,ต่อมาเขาเร ิ่มขยับเท้าหลังยุกๆยิกๆเวลาขาหน้าวิ่งตอนใส่รถติดล้อ,และสามารถเดินได้อีกครั้ง 21:29 - 28/01/07 ป้าวิ ..(ต่อ)ถูกรถชนตอนสี่ขวบกว่า รักษาจนพอเดินได้,วิ่งได้,ว่ายน้ำได้แม้ไม่100% เท่าปกติ,แต่ก็มีคุณภาพชีวิตที่ได้ได้พอๆกับหมาปกติตัวอื่นๆในบ้าน..อยู่ต่อมาจนเพิ่งเสียไปเมื่ออายุ 13 ปี เนื่องจากกระเพาะปัสสาวะอักเสบเรื้อรัง,การบังคับขับถ่ายที่บกพร่องจากการถูกรถชนทำให้มีปัญหากว่าปกติตอ นอายุมาก,เราต้องช่วยกดฉี่ทุกวัน 21:34 - 28/01/07 ป้าวิ ..(ต่อ) ไม่สามารถกดออกได้หมด,ทำให้มีฉี่เก่าตกค้างในกระเพาะปัสสาวำมากและถูกดูดซึมกลับไปในกระแสเลือด,แต่เขาก็ อยู่มาได้(แบบฉี่ที่กดออกมาเป็นเลือดสดๆทุกวัน)อีกเกือบปี .... ล้อคอินไม่ได้ แต่อ่านเรื่อง ทิวไผ่ แล้วคิดถึงซิสก้า และอยากให้เจ้าของทิวไผ่พยายามหาทางรักษาเขาไปเรื่อยๆ,สักวันเขาคงลุกขึ้นวิ่งเองได้อีกครั้ง 21:43 - 28/01/07 ป้าวิ ..(ต่อ) เชื่อว่าพลังจิตใจที่เข้มแข็งทั้งของทิวไผ่เองร่วมกับความรักของเจ้าของ,จะทำให้ทิวไผ่เดินได้,วิ่งได้,ส ามารถใช้ชีวิตอย่างมัความสุขได้เหมือนเดิมในไม่ช้า...เป็นกำลังใจให้ค่ะ ไม่ต้องเศร้า,เสียใจ,หรือสงสาร ซึ่งทำให้หดหู่เป็นทุกข์ ขอให้มีความหวังในสิ่งดีๆที่จะเกิดขึ้นกับเขาต่อไปดีกว่าค่ะ,ขอโทษที่เขียนยาวตรงนี้ล้อคอินไม่ได้ค่ะ |