แหม..อ่านคำแนะนำของเพื่อน ๆ แล้วรู้สึกอายจัง  นส.นีโม ณ ปัตตานี ของเราปัจจุบันนี้อายุ 2 ขวบกว่า ๆ แล้วยังอยู่บ้านตัวเดียวไม่เป็นเลย...อันนี้ไม่โทษใครอันเนื่องจากการเลี้ยงดูในบ้านที่เป็นร้านค้าด้วย ไอ้เรารึก็มีหน้าที่เฝ้าร้านทำให้เขาอยู่กับเราเกือบ 24 ชม. ทีนี้ก็ยุ่งล่ะสิ เวลาจะไปไหนทีเธอร้องบ้านแตกแถมด้วยการทึ้งอะไรก็ตามที่อยู่ในรัศมีปากของเธอ  ตอนหลังพอเริ่มเห็นพ่อกับแม่ปิดประตูบ้านปุ๊ป นีโมเธอชิ่งออกนอกบ้านก่อนเลย...ต้องเล่นเอาล่อเอาเถิดกันอยู่พักใหญ่กว่าจะจับตัวยัดเข้าไปในบ้านได้ แต่ถ้าวันไหนรีบก็ตัดปัญหาจับตัวเธอยัดขึ้นรถกระบะไปซะด้วยกันเลย เวลาไปทำธุระก็ปล่อยให้นอนรออยู่ในรถนั่นแหละ...สมน้ำหน้า!!!!  ไม่ดีนะคะอย่าเลียนแบบ

อันนี้แค่คุยให้ฟังไม่ได้ถือเป็นปัญหาที่จะต้องแก้แต่อย่างใด แต่ถือว่าเป็นสิ่งที่ในครอบครัวยอมรับกันได้  

แต่ตอนนี้นี่สิแม่นีโมต้องจากมาเรียน grooming ที่กทม.นานนับเดือนปล่อยให้พ่อรับศึกอยู่แต่เพียงผู้เดียวคิดถึงจะแย่  ปัจจุบันเห็นว่าทึ้งเสื่อน้ำมันเกือบหมดบ้านแล้วเจ้าค่ะ !!...ตอนนี้เวลาที่พ่อเค้าไปส่งขนมด้วยรถมอไซด์ บางทีก็ปล่อยไว้นอกบ้านซะเลยให้รู้แล้วรู้รอด เห็นบอกว่าพอกลับมาบ้านก็มานอนรอบนม้าหินเรียบร้อยดี...เลยสรุปกันว่า นีโมเป็นหมาขี้เหงา และชอบการเปิดโลกทัศน์ให้กว้างไกลอยู่เสมอ

ปล.เป็นความสามารถเฉพาะตัว ...ไม่ควรเลียนแบบ