ชุมชนคนรักหมาบางแก้ว

burn · เข้าร่วม: 04 Nov 2004 ตอบ: 21

เจ้าตัวน้อยอายุครบ 6 เดือนเต็มแล้วครับ ฟันน้ำนมหลุดหมดแล้ว ฟันแท้งอกแทนที่ การกัดแทะลดลงแต่ก็ยังมีอยู่ โดยเฉพาะการแทะของเล่นประจำตัวที่กองไว้ให้เลือก เจ้าตัวน้อยเข้าใจคำสั่ง"ไม่" เกือบร้อยเปอร์เซนต์ คำสั่งอื่นๆก็พอเข้าใจ แต่ต้องอยู่ในสายจูงจึงจะทำตาม ถ้าไม่อยู่ในสายจูง บางทีก็ขี้เกียจทำ บางทีหันมามองหน้าแบบอยากจะถามว่าจะให้ทำตามคำสั่งนี้จริงๆหรือ ตอนนี้เจ้าตัวน้อยจะวิ่งออกกำลังกายรอบหมู่บ้านทุกๆเย็น (ใช้สายจูง) ชอบเลียประจบมากขึ้น หวงอาณาเขตและของเล่นของตัวเองอย่างเห็นได้ชัด .... ช่วงนี้ร่างกายเจ้าตัวน้อยไม่ค่อยแข็งแรง (ถึงแม้ว่าเค้าจะวิ่งเล่นกับเพื่อนๆพี่สุนัขข้างบ้านได้อย่างปกติ และกินอาหารได้ปกติ - ตอนนี้ลดอาหารเหลือวันละสองมื้อ) เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา เห็นมีเหมือนตุ่มแดงๆขึ้นที่ท้อง พาไปหาหมอ หมอบอกว่าน่าจะยุงกัดหรือแพ้อะไรซักอย่าง แต่เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ตุ่มแดงๆแตก กลายเป็นจ้ำแดงๆ แดงมากเลยอยู่ที่ท้อง และถ้าแหวกขนออกมาก็จะเห็นตามลำตัวก็มี เลยรีบพากลับไปหาหมอ หมอบอกว่าอาการแบบนี้คือโลหิตเป็นพิษ หมอก็ให้ฉีดยาสองเข็มและให้ยามากิน วันนี้เค้าก็ยังดูร่าเริงเหมือนเดิม แต่จะต้องพากลับไปหาหมอเพื่อฉีดยาอีกครั้ง หมอบอกว่าให้ระวังโรคแทรกซ้อน โดยเฉพาะปอดบวม เพราะร่างการอ่อนแอ เมื่อวานจะให้เค้าเข้ามานอนในบ้าน แต่เค้าคงไม่ชิน ไม่อยากนอน ก็เลยเอาผ้าไปปูในกรงให้เค้านอน ตามที่เค้าเคยนอนทุกคืน และใส่เสื้อให้เค้าด้วย ตอนเช้าไปปล่อยเค้าออกจากกรง เค้าก็เลียประจบตามที่เค้าทำทุกๆเช้าและวิ่งไปทำธุระส่วนตัว ..... ช่วงนี้รู้สึกว่าจะมีเห็บหมัดมากขึ้น สุนัขข้างบ้านก็มี ต้องคอยดูแลความสะอาดเค้าบ่อยขึ้น

มีรูปเจ้าตัวน้อยมาให้เพื่อนๆได้เห็นการเปลี่ยนแปลง รูปที่ 1 ถ่ายกับพี่ Ping Pong ที่กระทรวงสาธารณสุข รูปที่ 2 กับพี่ไผ่และน้องหนูจ๋า และรูปสุดท้ายกับพี่ไผ่

หมูปิ้ง · เข้าร่วม: 16 Mar 2005 ตอบ: 8

เข้ามาpostอันแรกเลยนะครับเนี่ย

ดีใจด้วยจริงๆนะครับ ที่ได้เลี้ยงได้เล่นกับหมาที่เรารักและที่เค้ารักเรา
ตอนที่มันนั่งรถออกไปมันก็คงงงอยู่นะครับ
ความรู้สึกตอนนั้นมันคงจะเศร้าพิลึก Crying or Very sad

แต่สุดท้ายก็ Happy Ending
ดีใจด้วยครับ (อีกที Razz

)

น้องหมูปิ้ง

ต้นกล้าครับอิอิ · ผู้เยี่ยมชม

สวยสุดๆเลยครับ Smile

burn · เข้าร่วม: 04 Nov 2004 ตอบ: 21

ย่างเข้าเดือนที่ 7 สำหรับอายุเจ้าตัวน้อย เมื่อเดือนที่แล้วจวนเจียนไปเหมือนกันกับโรคที่เข้ามาหาโดยไม่คาดคิดและไม่ทราบคือโรคโลหิตเป็นพิษ มีอาการเป็นจ้ำๆตามลำตัว และแดงขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งหมอบอกว่าเป็นโรคที่ติดต่อกันทางอากาศ เจ้าตัวน้อยอาการซึมลง และต้องไปให้หมอฉีดยาทุกๆ 2 วัน (ครั้งละ 2 เข็ม) อีกทั้งมีอาการของโรคผิวหนังด้วยคือคัน ขนร่วงเป็นหย่อม เลยต้องรักษา 2 โรครวมกัน ความเร่งด่วนคือโรคโลหิตเป็นพิษ หมอเน้นไม่ให้เจ้าตัวน้อยเล่นน้ำ เดี๋ยวปอดบวม เลยต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ ต้องใส่เสื้อกันหนาวก่อนเอาเข้ากรงนอน และต้องดูแลกรงไม่ให้อากาศเย็นโดยการเอาพลาสติกขนาดใหญ่มาพันรอบกรงเลย และอ่างน้ำกินต้องลดปริมาณน้ำลงไปให้เหลือเท่าที่จำเป็น เจ้าตัวน้อยต้องกินยาเช้าเย็น ต้องหาวิธีการเอายาให้กินแบบไม่ซ้ำกันไปเรื่อยๆ เอายาบดผสมน้ำฉีดเข้าปากบ้าง หรือผสมกับขนมให้กิน ประมาณ 2 อาทิตย์อาการดีขึ้นตามลำดับ ค่อยเบาใจขึ้นมา และเมื่อวานนี้ (3 เม.ย.) ให้หมอฉีดวัคซีนกันพิษสุนัขบ้าและวัคซีนรวมให้ด้วย เพราะเข้าฤดูร้อนแล้ว สรุปว่าเดือนนี้เจ้าตัวน้อยถูกฉีดยาบ่อยมาก

อายุเจ็ดเดือน เจ้าตัวน้อยประจบมากขึ้น เข้ามาอยู่ใกล้ๆมากกว่าเดิม เลียตามแขน ขา เจ้านายบ่อยๆ มีการขุดดินบริเวณสนามหน้าบ้านมากขึ้น เพราะเริ่มสนใจสัตว์จำพวกกระโดด เช่น เขียด กบ อึ่งอ่างหรือคางคก เค้าจะเอาปากกดไว้กับสนามหญ้า และขุดหา อีกอย่างคือการชอบเอาขนมไปฝังไว้ ทำให้สนามหญ้าเป็นหลุมเล็กๆ เวลาเตือนก็จะรู้ตัว พอเผลอก็ทำอีก ก็ได้แต่ตามเอาดินกลบ คิดว่าอีกสักระยะการขุดนี้ก็จะค่อยๆหายไป (ศึกษาข้อมูลจากหนังสือฝรั่ง เรื่องปัญหาสุนัขขุดสนามหญ้าในบ้าน)

เจ้าตัวน้อยไม่เคยถูกตี หากทำผิดจะเตือนว่า "ไม่" และบอกว่าที่ถูกทำอย่างไร ตั้งแต่อายุ 2 เดือน จึงรู้คำสั่งนี้เป็นอย่างดี และทุกๆวันตอนหัวค่ำจะยังคงฝึกเจ้าตัวน้อยอีกวันละประมาณ 15 - 20 นาที ตามวิธีการฝึกสุนัขที่ปรากฎบน Web site ของสุนัขบางแก้ว สิ่งของใดที่อยู่ในบริเวณสนามหญ้า เจ้าตัวน้อยจะเหมาคิดว่าเป็นของตัวเองหมด จะหลีกเลี่ยงการเล่นแบบการแย่งยื้อของเล่น และของอื่นๆเด็ดขาดเพื่อลดความก้าวร้าวของเจ้าตัวน้อย ก็คิดว่าน่าจะได้ผลระดับหนึ่งเหมือนกัน

การฝึกเจ้าตัวน้อยให้เข้าสังคมและยอมรับสุนัขตัวอื่นๆ ยังคงทำอยู่บ่อยๆโดยพยายามให้ไปเล่นกับสุนัขบ้านแม่ ซึ่งเจ้าตัวน้อยจะถูกปล่อยออกจากกรงทุกวันตอนตี 5 ครึ่ง เมื่อเจ้าตัวน้อยทำธุรส่วนตัวเสร็จแล้วจะไปรอที่ประตูหลังบ้าน ให้คนมาเปิดเพื่อไปเล่นกับพี่ๆ เค้าจะรู้เวลาของเค้าว่าเวลาไหนจะต้องมารอกินข้าว (ตอนเช้าและตอนเย็น)

พาเจ้าตัวน้อยไปเล่นน้ำทะเลอย่างสนุกสนานที่สวนสนเป็นเวลา 2 วัน เจ้าตัวน้อยตื่นเต้นมากเมื่อได้เห็นทะเล ต้องให้อยู่ในกรอบคือต้องอยู่ในสายจูงตลอดเวลา และพบว่าการนำเจ้าตัวน้อยไปไกลจากบ้านแล้ว เจ้าตัวน้อยจะมีปัญหาเรื่องการขับถ่ายบ้างเพราะแปลกถิ่น ต้องหาบริเวณที่ขับถ่ายใหม่อยู่เป็นเวลานาน

ฝากรูปเจ้าตัวน้อยไปเที่ยวทะเลกับพี่ๆที่สวนสน และไปรู้จักกับพี่ปิงปอง และพี่บางแก้วอื่นๆที่กระทรวงสาธารณสุข แล้วก็ขออาลัยสำหรับเจ้าข้าวปุ้นของคุณอำนวย มา ณ โอกาสนี้ด้วย

burn · เข้าร่วม: 04 Nov 2004 ตอบ: 21

กว่าจะมาเป็นเจ้าตัวน้อยที่นี่...คงไม่สายเกินไปที่จะมาเล่าถึงเรื่องราวที่ไปที่มาตั้งแต่ต้น…เช้าวันอาทิตย์วันหนึ่ง เราได้ไปที่ห้างสรรพสินค้ามีชื่อแห่งหนึ่งย่าน กม.8 ถนนรามอินทรา เราตั้งใจว่าจะไปหาซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำ บังเอิญว่าวันนั้นมีมหกรรมสัตว์เลี้ยง จึงมีการนำสุนัขพันธ์ต่างๆมาออก Booth ขายกันจำนวนมาก เราก็แวะเดินดูเล่นๆ ก่อนเข้าไปหาซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำ…เดินเล่นอยู่ซักพัก ก็มาเจอกับคอกสุนัขพันธ์บางแก้วเข้า ผมไม่รู้จักเลย ผมดูแล้วนึกไปว่าเป็นลูกสุนัขเหมือนกับพันธ์ Siberia Husky แต่แฟนบอกว่าเป็นลูกสุนัขบางแก้ว…กะว่าดูเล่นๆไปเรื่อยๆฆ่าเวลา เดินไปก็ลูบหัวลูกสุนัขเล่น แล้วก็ลองถามราคาดูเล่นๆ ไม่ได้คิดหรอกว่าจะซื้อ เพราะที่บ้านก็มีสุนัขพันธ์ผสม (สุนัขไทยกับพันธ์ split) อยู่แล้วตัวนึง คนขายก็บอกว่ามีหลายราคา พอดีเราหันไปเห็นลูกสุนัขตัวนึง เล่นซนอยู่ในกรง เล่นอยู่ตัวเดียวขณะที่ตัวอื่นๆนอนขี้เกียจอยู่ เราเลยขอดูตัวนั้น คนขายก็อุ้มออกมาให้ดู มันน่าตาน่ารักมาก เราก็เอามือไปลูบหัวมัน เจ้าตัวน้อยก็ทักทายเราโดยยกขาหน้า “สวัสดี” เราแล้วเอาเท้ามาวางบนมือของแฟนผม เราไม่เคยมีความรู้เรื่องสุนัขพันธ์นี้เลย แต่ด้วยอาการทักทายของเจ้าตัวน้อยครั้งนั้นทำให้เราเกิดสะดุดใจ และเกิดหลงรักมันนิดๆ ผมถามเล่นๆกับแฟนว่าเลี้ยงดีมั๊ย เอาไว้เฝ้าบ้าน เพราะดุดี เมื่อปรึกษากันพักเล็กๆ ประกอบกับการสอบถามพูดคุยกับเจ้าของคอก ทราบว่าเจ้าตัวน้อยมีใบเพ็ดดีกรี (สีชมพู) เลยตัดสินใจว่าตกลงซื้อเจ้าตัวน้อยมาเลี้ยงเพื่อเป็นเพื่อนสุนัขที่บ้าน และช่วยกันเฝ้าบ้าน…

เรารีบพาเจ้าตัวน้อยกลับไปบ้าน ตกลงว่าความตั้งใจที่จะไปหาซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำในวันนั้น กลับได้ลูกหมาพันธ์บางแก้วจอมยุ่งมาแทน… ระหว่างทางกลับบ้านเจ้าตัวน้อยก็ทำตัวเรียบร้อยมาก ไม่เห่า กระดิกหางกับเราอีกแน่ะ เราไม่เคยศึกษามาก่อนเลยว่าสุนัขพันธ์บางแก้วเป็นอย่างไร ที่บ้านเรามีแต่สุนัขพันธ์ทางที่เลี้ยงอยู่ง่าย เลี้ยงง่าย และเฝ้าบ้านได้ดีซะด้วย เจ้าตัวน้อยนี้ก็เป็นสุนัขไทยก็น่าจะคล้ายๆกัน แต่ที่ไหนได้…มีเรื่องให้ติดตามยาวเลย เราเคยสนใจสุนัข Bull Terrier (ที่มีตา Eye Jack) เคยไปดูถึงคอกสุนัขแถวๆนครปฐม และที่อื่นๆบ่อยๆ และหาหนังสือมาอ่านก็มาก เคยตัดสินใจว่าจะซื้อมาเลี้ยงก็ไม่มีโอกาสซักที แต่มุมหักเหให้มาเลี้ยงเจ้าตัวน้อยนี่ได้ไงเนี่ย?

เราตั้งชื่อเจ้าตัวน้อยว่า “Bern” เป็นชื่อเมืองๆนึงในประเทศ Switzerland ที่เก่าแก่และสวยงามที่เมื่อปีก่อนเราได้ Back pack ไปตะลอนสองคนตายายมาอย่างสนุกสนาน เจ้าตัวน้อยจึงมีชื่อว่า “Bern” ตั้งแต่วันแรกที่เข้าบ้าน…ปัญหาที่ตามมาก็อย่างที่เราได้ Post ลง Web board ที่นี่…ตั้งแต่ที่เอาเจ้าตัวน้อยเข้าบ้าน และมีคำคัดค้านจากผู้ปกครอง เราก็ทุ่มเทศึกษาสายพันธ์บางแก้ว และพยายามให้เวลากับเจ้าตัวน้อยอย่างที่เราไม่เคยให้เวลากับสุนัขตัวอื่นๆที่เคยเลี้ยงมาเลย เราไม่อยากให้เจ้าตัวน้อยดุร้ายเหมือนที่คนอื่นๆเค้าพูดกัน

ช่วงที่เจ้าตัวน้อยอายุ 2 – 4 เดือน เราต้องอดนอนเป็นอย่างมาก น้องข้างบ้านให้ยืมกรงสำหรับเจ้าตัวน้อยอาศัยชั่วคราว โดยตอนกลางวันจะปล่อยเจ้าตัวน้อยออกมาวิ่งเล่น และตอนกลางคืนให้เจ้าตัวน้อยอยู่ในกรง (ป้องกันยุงกัด) ระหว่างอยู่ในกรงช่วงอาทิตย์แรกเจ้าตัวน้อยร้องเสียงดังทั้งคืน เพราะความไม่คุ้นเคย สร้างความหนวกหูให้ผู้คนระแวกบ้านได้รู้สึกเป็นอย่างดี…เราก็พยายามปล่อยออกมาทุกๆ 2 ชั่วโมง เอาออกมาขับถ่าย และเอาเค้าเข้าไปใหม่คือช่วง 4 ทุ่ม, เที่ยงคืน, ตีสอง และตีห้าครึ่ง เป็นอย่างนี้มาโดยตลอด จนผ่านไปได้สัปดาห์นึง เจ้าตัวน้อยก็ชินกับการนอนในกรง และจะไม่ร้องแล้ว นอกจากเวลาปวดท้อง ตามนิสัยเค้าคือไม่ถ่ายในกรงตัวเอง ถ้าเราได้ยินเค้าร้องเมื่อไหร่ในตอนกลางคืน เราก็ต้องรีบลงมาเปิดกรงให้เค้า เค้าจะรับวิ่งไปในที่ที่เค้าถ่ายเป็นประจำของเค้า .... ปัจจุบัน เราเอาเจ้าตัวน้อยเข้ากรงตอนประมาณห้าทุ่ม แล้วปล่อยออกตอนประมาณตีห้ากว่าๆเป็นประจำทุกวัน เค้าจะชินกับกรง และจะอยู่ในกรงได้นานขึ้น

พอดีน้องที่อยู่ข้างบ้านและแฟนเค้าฝึกสุนัขเข้าประกวดอยู่ เราก็เลยได้ที่ปรึกษาในการฝึกสุนัขพอดีเลย นอกจากนี้เราก็ได้ค้นหาข้อมูลจาก Web Site ต่างๆ รวมทั้ง Web board ของชุมชนคนรักบางแก้ว และค้นหาความรู้และประสบการณ์จากหนังสือทั้งในและต่างประเทศจำนวนหนึ่ง น้องข้างบ้านคนนี้แนะนำให้เราใช้ “Clicker”ในการฝึกสุนัขทุกวัน วันละ 10 – 20 นาที และสอนเทคนิคการฝึกให้กับเราบ้าง นับว่าได้ผลอยู่พอสมควร ดูเหมือนเจ้าตัวน้อยจะรับรู้คำสั่ง (เมื่ออยู่ในสายจูง) แต่ก็มีบ้างที่ดูเหมือนเค้าจะขี้เกียจทำตาม เค้าจะหันหน้ามามองเราก่อน ประหนึ่งเหมือนจะถามว่าต้องการให้ทำตามนั้นจริงๆหรือ เมื่อเราย้ำคำสั่ง เค้าก็ทำ (แบบเสียไม่ได้)

ทุกๆเสาร์-อาทิตย์ เราจะพยายามพาเจ้าตัวน้อยไปตลาดนัดใกล้บ้าน เพื่อให้เค้าได้พบปะกับผู้คนและสุนัขอื่นๆ และพาเค้าไปตามสถานที่ที่มีการจัดงานแสดงสุนัขเช่นที่งานสวนสามพราน และที่กระทรวงสาธารณะสุข และหากมีเวลาก็จะพาเจ้าตัวน้อยใส่สายจูงวิ่งรอบหมู่บ้านตอนประมาณ 6 โมงเย็นทุกๆวัน ให้ว่ายน้ำและพาไปเล่นน้ำทะเล .... เจ้าตัวน้อยทำให้เราได้มารู้จักกับเพื่อนๆที่เป็นสมาชิกชุมชนคนรักบางแก้ว และได้รู้จักกับผู้ที่มีความรู้เรื่องบางแก้วเป็นอย่างดีหลายท่าน ทำให้เรามีกำลังใจในการเลี้ยงเจ้าตัวน้อยและพยายามศึกษาหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเลี้ยงดูอยู่เสมอๆ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เราพาเจ้าตัวน้อยไปนครปฐม ไปพบกับอาจารย์ชัชผู้ที่แสนจะใจดีที่มหาวิทยาลัยเกษตร พร้อมกับอาจารย์กรึก คุณวิเชียร คุณนิวัติ และเพื่อนๆอีกหลายๆท่าน และไปเยี่ยมบ้านพักสัตว์เลี้ยงนิรมลและร่วมทำบุญด้วยกัน....

เราคิดว่าหนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ผู้เชี่ยวชาญท่านนึงบอกว่าให้ระวังเมื่อสุนัขมีอายุแปดเดือนขึ้นไป เค้าจะเริ่มท้าทายความเป็นจ่าฝูงของเจ้านาย ต้องเอาเค้าให้อยู่ ไม่งั้นจะคุมเค้าไม่ได้ ... ยอมรับว่าตอนนี้เจ้าตัวน้อยยังเป็นสุนัขที่ขี้ระแวงและหวงตัวมาก ไม่ยอมให้ใครจับ นอกจากเราและน้องๆข้างบ้านอีกไม่กี่คน รวมทั้งมีความหวงของ หวงอาณาเขตมาก ถ้าตัวเองไปเล่นบ้านคนอื่น หรือไปกินน้ำบ้านคนอื่นได้ แต่ห้ามคนอื่นมาเล่นหรือมากินน้ำบ้านตัวเอง ถ้าเค้าเข้าไปเล่นในบริเวณบ้านของคุณอา เค้าก็จะไปวิ่งเล่นกับสุนัขในบ้านคุณอา (ที่มีอยู่ถึงสิบกว่าตัว) คุณอาก็เดินผ่านไปผ่านมา เจ้าตัวน้อยก็ไม่สนใจ แต่ถ้าคุณอาเดินมาบ้านเราเมื่อไหร่ เจ้าตัวน้อยจะเห่า แล้ววิ่งไปล้อมหน้าล้อมหลังแล้วถ้าเผลอ อาจจะมีงับข้อเท้าด้วย ทุกครั้งที่เค้าทำแบบนี้ ถ้าเราอยู่เราจะทำโทษเค้า แต่... ดูเหมือนนิสัยเฉพาะสายพันธ์นิสัยลักษณะนี้...แก้ลำบากจัง....

ฝากรูปถ่ายจากการเดินทางไปนครปฐม และไปเยี่ยมสุนัขที่บ้านนิรมลมาให้ชม พร้อมกับสมาชิกหลายๆท่านที่ผมเพิ่งจะรู้จัก ต้องขออภัยที่ไม่สามารถจดจำชื่อท่านเหล่านั้นได้หมดและขออภัยที่นำภาพท่านเหล่านั้นมาลงโดยไม่บอกให้เจ้าตัวทราบก่อน

ผู้เยี่ยมชม · ตอบเมื่อ: Wed May 04, 2005 3:19 pm เรื่อง:

เจ้าเบิร์นอายุครบแปดเดือนในวันที่ 5 นี้ มีการเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมดังนี้

- การกัดแทะสิ่งของต่างๆน้อยลงไปมาก (ที่ผ่านมายังไม่เคยกัดทำลายข้าวของในบ้านให้เสียหายเลย) เพียงแต่คาบรองเท้าแตะของเจ้านายเล่นเป็นบางครั้งเท่านั้น ส่วนใหญ่เจ้าเบิร์นจะแทะของเล่นที่เราหาซื้อมาให้ และเราจะกองให้เค้าได้เลือกเล่นเอาเอง เดือนที่ผ่านมาเป็นเดือนเมษายน เจ้าเบิร์นเริ่มหาลูกมะม่วงสุกที่หล่นตามต้นมาแทะเล่นอีกด้วย

- การขุดดินในสนามหญ้าบริเวณบ้าน จะขุดเป็นที่ๆที่เค้าเคยขุดเท่านั้น ส่วนใหญ่จะเป็นการค้นหากบ คางคก จิ้งหรีด เมื่อค้นพบจะใช้จมูกคุ้ยจนเกิดเป็นหลุมเล็กๆ เราก็ได้แต่เตือน เคยตามกลบแต่เจ้าเบิร์นก็จะมาขุดซ้ำที่เดิม และถ้าเราให้ขนมประเภทหนังวัวที่ต้องใช้เวลากัดแทะมาก เจ้าเบิร์นจะเอาไปซ่อนตามที่ต่างๆ รวมถึงการเอาไปแอบฝังไว้ด้วย

- มีการแสดงออกของการประจบประแจงมากกว่าเดิม เช่น การเข้ามาเลียส่วนต่างๆของร่างกายเจ้านาย การเข้ามาอยู่ใกล้ๆ ซึ่งจะมีอาการนี้มากกว่าสุนัขพันธ์อื่นๆที่เลี้ยงอยู่ในบ้าน และถ้าเรากลับถึงบ้านเค้าจะดีใจมากๆ ทำหูลู่และคาบใบไม้ หรือของเล่นมาให้เรา เป็นภาพที่เราประทับใจ นึกถึงภาพนี้ทีไร ทำให้อยากกลับไปเล่นกับเค้าทุกทีเลย

- การหวงอาณาเขตมีมากขึ้นกว่าเดิม แต่ยังไม่ถึงขั้นกัด เพราะเมื่อมีผู้คนที่ไม่ใช่เจ้าของบ้านเข้ามาในอาณาบริเวณบ้านก็จะถูกแจ้งเตือนอย่างรวดเร็วด้วยการเห่าอย่างก้าวร้าว เราก็ต้องใช้การเตือนเค้าทุกๆครั้งเมื่อมีโอกาส และทำให้พ่อ แม่ ที่อยู่รั้วติดกันไม่ค่อยกล้าเข้ามาในบริเวณบ้านเท่าไหร่

- การกินอาหารยังคงให้อาหารเม็ดวันละ 2 มื้อ ให้กินใกล้ๆกับพี่บัดดี้ (สนัขที่เลี้ยงในบ้านอีกหนึ่งตัว เป็นพันธุ์ผสมพื้นบ้าน) แต่ลดปริมาณการกินลงไปจากเดิมมาก ยังไม่เคยกัดกันเรื่องการกินอาหาร

- เจ้าเบิร์นยังคงเข้านอนตอน 4 ทุ่มครึ่งและตื่นตีห้าครึ่งทุกวัน การออกกำลังกาย คงวิ่งออกกำลังกายรอบๆหมู่บ้านเกือบทุกวัน (ตอนหกโมงกว่าๆ) ระยะหลังเจ้าเบิร์นไม่ค่อยจะยอมวิ่ง แต่เราก็ต้องให้เค้าวิ่งให้ได้ (ด้วยการดึงสายจูง) หลังจากนั้นเวลาประมาณ 2 - 3 ทุ่มเราก็จะฝึกเจ้าเบิร์นอีก 10 - 15 นาที (เดิน นั่ง คอย หมอบ) ฝึกด้วย Clicker

- การเข้าสังคมกับสนัขอื่นๆ ยังให้ข้ามไปวิ่งเล่นกับเเพื่อนๆสุนัขที่บ้านแม่ทุกวัน ยังรักใคร่กันดี เจ้าเบิร์นยังให้ความเคารพในความเป็นพี่ของเจ้าบัดดี้เป็นอย่างดี แต่กับตัวอื่นๆถ้าตัวไหนทำเสียงขู่กับเจ้าเบิร์น จะยอมไม่ได้เลยที่ให้ใครมาขู่เด็ดขาด เราพยายามให้เจ้าเบิร์นออกไปสัมผัสกับสังคมสุนัขภายนอกบ่อยๆ เช่น ที่กระทรวงสาธารณะสุข แต่ระยะหลังนี้ไม่ได้พาไปเดินที่ตลาดเพราะโรคผิวหนังที่เป็นอยู่ยังไม่หาย หากอยู่นอกบ้านเค้าจะไม่ขู่และเห่ากับสุนัขอื่นๆ

- ช่วงฤดูร้อนนี้ เจ้าเบิร์นเป็นโรคผิวหนัง ขนร่วงเป็นหย่อมๆ ต้องพาไปให้หมอรักษา ตอนนี้ต้องทานยาวันละสองครั้ง ทาครีมที่ผิวหนังวันละครั้ง และอาบด้วยแชมพูยาอีกอาทิตย์ละ 1 ครั้ง ขนที่ร่วงเริ่มจะขึ้นมาบ้างแล้ว

- หลังจากที่พาไปกระทรวงสาธารณะสุขเมื่อวันอาทิตย์ที่ 1 พ.ค.มีเพื่อนสมาชิกแจ้งว่าน้องสุนัขเป็นหัด เราจึงต้องนำเจ้าเบิร์นไปให้หมอฉีดวัคซีนให้ ซึ่งเจ้าเบิร์นฉีดครั้งหนึ่งแล้วเมื่ออายุ 2 เดือน เมื่อปรึกษากับหมอแล้ว หมอแนะนำให้ไปฉีดซ้ำ 1 เข็มและอีก 3 เดือนให้ไปฉีดกระตุ้นอีก 1 เข็มเป็นการป้องกันไว้ก่อน

- ฝากภาพของการเปลี่ยนแปลงเจ้าเบิร์นให้เพื่อนๆได้ดูด้วย

burn · เข้าร่วม: 04 Nov 2004 ตอบ: 21

- ขอขอบคุณ คุณอำนวย และคุณพชร ที่กรุณาให้หนังสือที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงสุนัขบางแก้ว ให้มีประโยชน์มากสำหรับเจ้าเบิร์นมากๆครับ
- รวมทั้งทุกๆท่านที่กรุณาให้ขอแนะนำต่างๆ ใช้เป็นแนวทางในการเลี้ยงได้ดีจริงๆ

pingpong · ตอบเมื่อ: Mon May 16, 2005 8:19 am เรื่อง:

รูปจาก ไปทะเลกันดีกว่า
http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=529